Teresa Rabska urodziła się w Środzie Wielkopolskiej 20 października 1926 roku. W Krakowie uczyła się na tajnych kompletach, po wojnie przyjechała do Poznania, zdała maturę w Liceum generałowej Zamoyskiej. O wyborze studiów prawniczych zadecydowała, jak sama mówiła, tradycja rodzinna - obydwaj dziadkowie i dwaj starsi bracia byli prawnikami. W roku 1950 rozpoczęła pracę na Wydziale Prawa Uniwersytetu Poznańskiego. Odtąd całe jej zawodowe życie związane było z Uniwersytetem im. Adama Mickiewicza. Od 1969 roku kierowała Katedrą Publicznego Prawa Gospodarczego, w 1991 została profesorem zwyczajnym. W swojej karierze pełniła wiele funkcji, aż do prorektora UAM - była pierwszą w historii UAM kobietą na tym stanowisku.

Uczyła w Poznaniu w warszawskiej Szkole Administracji Publicznej, na Europejskim Uniwersytecie Viadrina we Frankfurcie nad Odrą i w Wyższej Szkole Międzynarodowych Stosunków Gospodarczych i Politycznych w Gdyni. Wypromowała ponad 600 magistrów prawa i administracji W latach 1989-99 była ekspertką w parlamencie w sprawach legislacyjnych. Pracowała nad reformą ustrojową w niepodległej Polsce. Przez trzy lata pracowała w Radzie Służby Cywilnej. Przez 7 lat (1990-96) była członkiem Centralnej Komisji ds. tytułów i stopni naukowych. W 1994 roku była w Radzie ds. Samorządu Terytorialnego przy Prezydencie RP. Aktywnie wspierała wiele prac parlamentarnych, doradzała tez poznańskiemu samorządowi.

Odznaczona m. in.: nagrodami ministerialnymi, Medalem Komisji Edukacji Narodowej, Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski. W 2010 roku Rada Miasta Poznania przyznała prof. Teresie Rabskiej tytuł Honorowego Obywatela Miasta Poznania.

oprac. red.