Po 25 latach pracy Georg zostaje nagle zwolniony z gazety, w której pracował jako krytyk muzyczny. - Moi czytelnicy będą protestować - ostrzega szefa. - Wątpię - odpowiada redaktor naczelny. - Większość z nich nie żyje. W swym reżyserskim debiucie austriacki aktor Josef Hader nie tyle bierze na cel współczesny korporacyjny kapitalizm - który w głębokiej pogardzie ma doświadczenie, wiedzę i kompetencje, zwłaszcza gdy generują one "wysokie" koszty pracy - co raczej kreśli portret mężczyzny w kryzysie wieku średniego.

Nic się Georgowi nie udaje. Jego partnerka chce zajść w ciążę, jednak kolejne próby kończą się niepowodzeniem. Bohater boi się jej zresztą przyznać, że stracił pracę, bo może tym samym stracić w jej oczach. Był przecież ważnym krytykiem, a teraz raptem stał się nikim. Nie bardzo też wychodzą mu próby zemsty na szefie, mieszkającym w pięknej willi w centrum miasta, choć w wendecie pomaga Georgowi Erich, kolega z lat szkolnych, którego także wyrzucili z roboty. No, kolega to za dużo powiedziane - wywodzący się z nizin społecznych Erich chętnie lał delikatnego Georga, gdy obaj byli nastolatkami. Ale kilka dekad później przewrotny los uczynił z nich najlepszych przyjaciół. Ta ironiczna opowieść o problemach pierwszego świata traktuje swoich bohaterów bez taryfy ulgowej, choć zarazem z dużą sympatią. Hader napisał scenariusz i zagrał główną rolę, co niewątpliwie łagodzi satyryczne ostrze filmu. Mimo wszystko trudno nie polubić Georga - trochę bufona, a trochę safandułę. Osoby pracujące w zawodach związanych z kulturą, pauperyzujących się przecież także w Polsce, bez problemu poczują więź ze zdegradowanym krytykiem. Cóż, wszyscy jedziemy na tym samym wózku, który coraz bardziej przypomina rollercoaster. To do niego wsiada w pewnym momencie Georg - kiedyś brylujący w westybulach filharmonii i na korytarzach redakcji, teraz sprzedający bilety w wesołym miasteczku.

Bartosz Żurawiecki

• "Wilde Maus" ("Wilde Maus")
• reż. Josef Hader
• premiera 28 lipca