Podobnie jak wiele Andersenowych i Grimmowych baśni - opowieść o Olbrzymku nie jest łatwa. Kryje w sobie mroczną tajemnicę, która - szczególnie dla wrażliwych małych odbiorców - może być trudna do zaakceptowania. Ale jest to też opowieść ważna. Bo przecież nigdy dość mądrych historii o dojrzewaniu, poszukiwaniu własnej tożsamości, doświadczaniu i akceptacji inności, o prawie do pisania własnej, odrębnej historii... Dorastające dzieciaki (spektakl dedykowanym jest tym, które ukończyły 11 lat) mogą z niej czerpać do woli. I czytać metafory Lebeau na tysiąc sposobów.
Szymek (w tej "uszytej na miarę" roli - Radosław Elis) ma 6 lat. Mieszka z mamą (Maria Rybarczyk) w maleńkim domu, w samym środku gęstego lasu. Właśnie dziś po raz pierwszy ma pójść do szkoły. Sam. Nadopiekuńcza mama pakuje mu do tornistra wegetariańskie (co nie jest bez znaczenia!) kanapki i daje kilka rad na drogę. Najbardziej taką, by nie przejmował się uwagami dzieci na temat swojego słusznego wzrostu. Nie wzrost jednak okaże się główną przeszkodą w nowym, prawie już dorosłym, życiu Olbrzymka.