Superseniorzy 2024
Stefan Antkowiak - urodzony 4 kwietnia 1948r. w Stramnicy.
W młodości zawodnik drużyn młodzieżowych KKS "Lech" Poznań oraz w okresie służby wojskowej reprezentował barwy cywilno-wojskowego klubu "Granicy" Gubin. Absolwent poznańskiej Akademii Wychowania Fizycznego z tytułem magistra i trenera piłkarskiego.
W latach od 1986r. do 1992r. pełnił funkcję wiceprezesa ds. piłki nożnej w wielosekcyjnym klubie sportowym KKS "Lech" Poznań. Kierując samodzielną sekcją piłkarską przyczynił się do tego, że "Lech" zdobył w tym okresie:
- dwa razy Mistrzostwo Polski (w 1990r. oraz w 1992r.),
- dwa razy Superpuchar Polski (w 1990r. oraz w 1992r.),
- jeden raz Puchar Polski w 1988r.,
- Mistrzostwo Polski Juniorów Starszych w 1987r. (pierwsze w historii klubu).
W okresie tym "Lech" rozgrywał mecze na arenie europejskiej w różnego rodzaju rozgrywkach pucharowych, zdobywając wiele punktów zaliczanych do punktacji klubowej i związkowej.
W latach 1993-1995 był prezesem "Sokoła" Pniewy.
Od 28 czerwca 1999r. do sierpnia 2016r. był członkiem Zarządu Polskiego Związku Piłki Nożnej.
Od 27 listopada 2000r. był członkiem Prezydium PZPN, a od 30 września 2002r. do 2008r. był wiceprezesem PZPN.
W okresie ponad 17-letniej działalności w strukturach PZPN, uczestniczył w wielu formach organizacyjnych Związku, w których reprezentacje młodzieżowe zdobywały medale, a Reprezentacja Narodowa zakwalifikowała się do:
- Mistrzostw Świata w Japonii oraz w Korei Południowej - 2002r.; w Niemczech - 2006r.;
- Mistrzostw Europy w Austrii- Szwajcarii - 2008r.; w Polsce i Ukrainie - 2012r.; Francji - 2016r.
W okresie organizacji "Euro 2012" pełnił funkcję członka Rady Nadzorczej Spółki PZPN, która wraz z UEFA była organizatorem turnieju w Polsce. W tym czasie był pełnomocnikiem Zarządu PZPN ds. organizacji "Euro 2012" w Poznaniu.
Po utworzeniu Wielkopolskiego Związku Piłki Nożnej, 3 czerwca 2000r., wybrany został Prezesem Związku. Był to okres budowania nowej organizacji i jej struktur z pięciu okręgów tj. Poznań, Kalisz, Konin, Leszno i Piła. W ponad 16-letnim prezesowaniu WZPN Stefan Antkowiak miał duży wkład w scementowaniu środowiska piłkarskiego, czego dowodem były liczne nagrody i puchary zdobywane przez zespoły seniorskie i młodzieżowe kobiet i mężczyzn.
WZPN w tym okresie był jednym z większych Związków Piłki Nożnej w Polsce. Zdobywane trofea w rozgrywkach klubowych i reprezentacjach organizowanych przez PZPN plasuje się w ścisłej czołówce tej rywalizacji.
W 2006r. decyzją Zarządu PZPN i UEFA, Wielkopolski Związek Piłki Nożnej był organizatorem Mistrzostw Europy Juniorów Starszych. W wielu miastach jak: Poznań, Swarzędz, Pobiedziska, Grodzisk, Wronki i Szamotuły organizowane były turnieje. Wysoka ocena turnieju przez PZPN i UEFA, potwierdziła duże umiejętności organizacyjne WZPN oraz miast, które były miejscem tych rozgrywek.
Kolega Stefan Antkowiak, za działalność sportową otrzymał wiele wyróżnień, w tym w dniu 8 grudnia 2001r. na mocy Walnego Zgromadzenia PZPN, odznaczony został tytułem "Członka Honorowego" Polskiego Związku Piłki Nożnej oraz Diamentową Odznaką Honorową PZPN.
W latach 1998 do 2006, był Radnym Miasta Poznania. Od 1998r. do 2002r. pełnił funkcję zastępcy Przewodniczącego Komisji Sportu i Rekreacji, natomiast od 2002r. do 2006r. był jej Przewodniczącym.
Ewa Frąckowiak ur. 26.03.1938 w Poznaniu
Z zawodu jest ekonomistką oraz informatyczką (ukończyła Akademię Ekonomiczną w Poznaniu). Zawodowo przez wiele lat pełniła funkcję dyrektora w zakładzie pracy ETOB (Elektroniczna Technika Obsługi Budownictwa) oraz przez ostatnie 23 lata przez emeryturą w Automobilklubie Wielkopolski.
Ze sportem związała się 30 lat temu, a stało się to dzięki mężowi, który ze sportem był związany od młodzieńczych lat, był czynnym zawodnikiem w poznańskim klubie sportowym Energetyk. Kiedy 30 lat temu na świecie powstał ruch sportowy Masters jej mąż natychmiast się z nim związał, a potem namówił również Panią Ewę.
Na początku nie miałam o sporcie najmniejszego pojęcia. Ale dzięki umiejętnościom trenerskim mojego męża oraz Jego kolegi, Czesława Cybulskiego, szybko opanowałam interesujące mnie dyscypliny, a były to: pchnięcie kulą, rzut dyskiem, młotem, oszczepem i ciężarkiem. Pierwsze lata startów były dla mnie bardziej treningiem niż rywalizacją, ale z czasem było coraz lepiej. W ostatnich latach stanęłam na wysokości zadania i zaczęłam zdobywać medale. Starty w Mistrzostwach Świata, Mistrzostwach Europy, Mistrzostwach Polski zaczęły być dla mnie satysfakcjonujące aż nastał rok 2023, który był szczególnie owocny.
W 2023 roku w czasie Halowych Mistrzostw Świata w Toruniu zdobyła 6 medali (2 złote i 4 srebrne). Na tych zawodach startowała również w sztafecie 4x200m i zdobyła złoty medal.
W czasie Mistrzostw Europy w Pescarze, we Włoszech zdobyła 5 medali (1 złoty i 4 srebrne), a na Mistrzostwach Polski w Łodzi poza medalami pobiłam 3 rekordy Polski. Wyniki te spowodowały, że zdobyła pierwsze miejsce w kraju w rankingu prowadzonym przez Polski Związek Lekkiej Atletyki Masters, którego jest członkiem. W wyniku tych osiągnięć otrzymała list gratulacyjny od Ministra Sportu i Turystyki, oraz na Gali Mistrzów Sportu w Bydgoszczy Laur Królowej Sportu jako najlepsza zawodniczka (Masterka) w roku 2023.
Za swoje osiągnięcia sportowe oraz prace sportowe na rzecz stowarzyszenia PZLA Masters została odznaczona srebrną, a następnie złotą odznaką PZLA.
Poza tym w czasie swojej kariery zawodowej została wyróżniona: Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi, Odznaką "Zasłużony dla Województwa Wielkopolskiego" oraz Odznaką "Zasłużony dla Miasta Poznania".
Adam Kaczor - urodzony 27 grudnia 1941 w Hasperde, w Niemczech.
Polski lekkoatleta, olimpijczyk (Meksyk, 1968), sprinter, medalista mistrzostw Polski, trener.
Był zawodnikiem LZS Halszka Szamotuły (1959-1961), Orkanu Września (1962) i LKS Orkan Poznań (1963-1971). Na mistrzostwach Polski seniorów na otwartym stadionie wywalczył cztery medale, w tym dwa srebrne (1967 - w biegu na 200 metrów i w sztafecie 4 x 100 metrów) oraz dwa brązowe (w sztafecie 4 x 100 metrów w 1963 i 1969).
W 1967 reprezentował Polskę w zawodach Pucharu Europy, w sztafecie 4 x 100 metrów (w półfinale 3. miejsce, z wynikiem 39,6, w finale 5. miejsce, z wynikiem 40,4). Był także rezerwowym polskiej sztafety 4 x 100 metrów na Igrzyskach Olimpijskich w Meksyku (1968). Po zakończeniu kariery zawodniczej podjął pracę trenerską. Jego zawodnikami byli m.in. Andrzej Popa, Jacek Bocian, Marzena Kościelniak, Eryk Hampel i paraolimpijczyk Mateusz
Michalski.
Rekordy życiowe:
- 100 m: 10,3 (24.08.1968),
- 200 m: 21,1 (25.08.1968).
W 2013 został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski "za wybitne osiągnięcia w pracy szkoleniowej i trenerskiej oraz za zasługi dla rozwoju j upowszechniania sportu osób niepełnosprawnych".
Andrzej Kraśnicki - ur. 31.01.1949 w Nidzicy
Absolwent Wyższej Szkoły Wychowania Fizycznego w Poznaniu, w latach 1985-1990 dyrektor Wydziału Sportu i Kultury w Urzędzie Wojewódzkim, Prezes Klubu Sportowego Posnania w latach 2001-2002, Prezes Związku Piłki Ręcznej w Polsce w latach 2006-2021, w latach 2010-2023 Prezes Polskiego Komitetu Olimpijskiego, od 2023 roku Prezes Honorowy Polskiego Komitetu Olimpijskiego.
Członek Komitetu Wykonawczego Stowarzyszenia Europejskich Komitetów Olimpijskich (EOC), członek, Rady Wykonawczej Światowego Stowarzyszenia Narodowych Komitetów Olimpijskich (ANOC), członek Rady Fundacji Światowej Agencji Antydopingowej (WADA).
Otrzymał tytułu Doktora Honoris Causa Akademii Wychowania Fizycznego we Wrocławiu, Profesora Honoris Causa Collegium Humanum w Warszawie oraz Doktora Honoris Causa Narodowego Uniwersytetu Kultury Fizycznej i Sportu w Kijowie. Posiada liczne wyróżnienia i odznaczenia krajowych i międzynarodowych organizacji. Odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski z Gwiazdą.
Tadeusz Kulczycki - urodzony 1 stycznia 1948 w Nekli.
Polski lekkoatleta, olimpijczyk (Monachium, 1972), płotkarz poznańskiego Orkanu (1965-1975), podopieczny trenera Leonarda Dobczyńskiego.
Byt 16-krotnym reprezentantem Polski w meczach międzypaństwowych w latach 1968-1974 (16 startów, 7 zwycięstw indywidualnych), 3-krotnym mistrzem kraju w biegu na 400 m pt
(1969, 1971, 1972) i 6-krotnym rekordzistą Polski na tym dystansie (od 50.3 w 1970 do 49.8 (49.94) w 1972). Dwukrotny uczestnik Mistrzostw Europy (1969, 1971), gdzie w 1969 zajął w finale 400 m pt 7 m. i Uniwersjady w Moskwie (1973), gdzie na tym samym dystansie zdobył brązowy medal (50.54), Rekordy życiowe:
- 200 m - 21.6 (27 maja 1972 Warszawa),
- 400 m - 47.3 (10 czerwca 1972 Warszawa),
- 110 m Pt- 14.7 (1 października 1972 Łódź
- 400 m pt - 49.94 (28 czerwca 1972 Warszawa).
Po zakończeniu kariery sportowej pełnił funkcję prezesa w macierzystym klubie LKS Orkan Poznań. Aktywny członek Lekkoatletycznego Klubu Seniora "Olimp".
Jerzy Maluśki - urodzony 28 stycznia 1946 w Błotnicy k. Wolsztyna (poznańskie).
Olimpijczyk (Meksyk, 1968), lekkoatleta (specjalizujący się na średnich dystansach) Orkanu Poznań (19601966), Legii Warszawa (1967-1968) i ponownie Orkanu (1969-1971), podopieczny trenerów: Zenona Matuszaka i Janusza Jackowskiego. 7-krotny reprezentant Polski w meczach międzypaństwowych 1968-1970 (8 startów, 1 zwycięstwo indywidualne), mistrz kraju w biegu na 1500 m (1969).
Rekordy życiowe:
- 800 m - 1.47.7 (28 czerwca 1970 Warszawa),
- 1000 m - 2.21.4 (29 czerwca 1969 Wałcz),
- 1500 m - 3.40.7 (3 sierpnia 1969 Sztokholm),
- 3000 m - 8.13.8 (6 sierpnia 1967 Sieraków).
Uczestnik mistrzostw Europy w Atenach (1969) i Helsinkach (1971). Szóste miejsce wywalczył natomiast dwukrotnie w HME w Belgradzie (1969) i Wiedniu (1970) w biegu na 1500 m.
Kazimierz Niewitecki ur. 9.09.1950 w Bydgoszczy
Ukończył w roku 1968 Liceum Ogólnokształcące i rozpoczął studia w Wyższej Szkole Wychowania Fizycznego w Poznaniu. Był zawodnikiem w pływackim Klubie Astoria Bydgoszcz oraz w Lechu Poznań, gdzie od roku 1970 rozpoczął pracę trenerską. W roku 1976 wspólnie z żoną Bożeną byli założycielami sekcji pływackiej KS "Posnania". Do roku 1983 pracował w klasach sportowych i klubie. Po utworzeniu w Poznaniu Szkoły Mistrzostwa Sportowego został zastępcą dyrektora ds. pływania. W tym okresie SMS Poznań był najsilniejszym ośrodkiem pływackim w Polsce. Wychowankowie startowali na Igrzyskach Olimpijskich w Seulu i Barcelonie, zdobywając medale (A.Wojdat i R.Szukała). Od roku 1972 przez 42 lat działał w Wielkopolskim Okręgowym Związku Pływackim, pełniąc funkcje prezesa Związku i wiceprezesa.
Firma Vitex , której był dyrektorem przez 10 lat, sponsorowała działalność WOZP. Przez 3 kadencje był członkiem Zarządu Polskiego Związku Pływackiego. Również w roku 1991 był współzałożycielem Fundacji na rzecz AWF Poznań. W roku 2014 objął funkcję wiceprezesa Poznańskiego Stowarzyszenia Olimpijskiego oraz od roku 2021 skarbnika w Wielkopolskiej Radzie Olimpijskiej.
Od lat siedemdziesiątych jest kolekcjonerem medali sportowych, których udało mu się zgromadzić ponad 1500 szt. Swoją kolekcję zamierza przekazać do muzeum sportu w Poznaniu. Obecnie Wielkopolska Rada Olimpijska stara się pozyskać miejsce, gdzie można będzie przekazywać pamiątki po najwybitniejszych wielkopolskich sportowcach i stworzyć Muzeum Sportu. Za swoją działalność sportową odznaczony został Złotym Krzyżem Zasługi.
Zdzisław Nowak - urodził się 24 września 1953 roku w Obornikach.
Wczesne lata życia spędził w Murowanej Goślinie. Jesienią 1969 roku rozpoczęła się jego przygoda z boksem. Dwa lata później, będąc juniorem, zdobył złoty medal mistrzostw kraju klubów gwardyjskich w wadze 51 kg. W 1973 roku zadebiutował w rozgrywkach ligowych. W tym samym roku trafił na zgrupowanie kadry narodowej. Z powodzeniem wystąpił w indywidualnych mistrzostwach Polski, gdzie w kategorii lekkiej wywalczył srebrny medal. Jesienią 1976 roku znalazł się w kadrze zwyciężając niemieckiego rywala, wicemistrza olimpijskiego z Montrealu. W 1977 roku zawodnik Olimpii po raz drugi został indywidualnym wicemistrzem Polski w wadze lekkiej. W 1978 roku walczył w kadrze rozgrywającej mecze w USA. W swoim dorobku ma zwycięskie występy w meczach reprezentacji przeciwko Finlandii i Czechosłowacji. Regularnie zdobywał punkty dla Olimpii w rozgrywkach ligowych. Ostatni raz walczył w ringu w listopadzie 1981 roku w Charkowie.
W 1982 roku po ukończeniu studiów w poznańskiej Akademii Wychowania Fizycznego rozpoczął pracę trenerską z najmłodszymi zawodnikami Olimpii, a w kolejnych latach prowadził z powodzeniem zawodników klubu w rozgrywkach drużynowych mistrzostw Polski. Wielu wyszkolonych przez niego pięściarzy trafiło na zawodowe ringi.
Jeden z założycieli Poznańskiego Klubu Bokserskiego. Radny miasta Poznania w latach 1998-2002. Był też pionierem w zgłoszeniu PKB do rozgrywek niemieckiej Bundesligi. Przez wiele lat pełnił funkcję prezesa Wielkopolskiego Związku Bokserskiego w Poznaniu oraz wiceprezesa Polskiego Związku Bokserskiego.
Kazimierz Piber ur. 8.02.1943 w Przemyślu
Lekkoatleta i tenisista stołowy, zawodnik takich klubów, jak:
1955-57 Unia Polanica Zdrój - tenis stołowy
1957-61 Energetyk Poznań - lekkoatletyka
1961-67 AZS Poznań - lekkoatletyka
1967-74 Warta Poznań - lekkoatletyka
W latach 1962-66 student Wyższej Szkoły Wychowania Fizycznego w Poznaniu. Następnie nauczyciel Zakładu Lekkiej Atletyki na tej uczelni w latach 1966-67. W latach 1967-74 nauczyciel wychowania fizycznego w ZSZ HCP oraz trener sekcji lekkoatletycznej KS Warta Poznań. Następnie, od 1974 do 1976 pracownik Studium Wychowania Fizycznego UAM Poznań.
W kolejnych latach pracował jako trener w poznańskich klubach:
1972-84 Trener Sekcji LA AZS Poznań
1984-93 Trener Sekcji Tenisa AZS Poznań
1993-96 Trener Sekcji Tenisa Posnania Poznań
1996-2023 Trener koordynator tenisa w WSS Poznań i trener w Sekcji Tenisa w AZS Poznań.
Zawodnicy szkoleni w latach 1967-2023:
LA - Leszek Kałek w 1976 11 miejsce na liście światowej w skoku wzwyż wynik 223 cm
Marek Cisowski 1972 rekordzista Polski juniorów w 10-boju do 1992 7416 pkt.
Piotr Rądlewski 1979 - medalista Mistrzostw Europy rek. Życ. 221 cm
oraz wielu medalistów Mistrzostw Polski w różnych kategoriach wiekowych
TENIS - Magda Linette wielokrotna medalistka Mistrzostw Europy i Polski,
Półfinalistka Australian Open 2023, 19 miejsce na WTA
Karol Drzewiecki wielokrotny medalista Mistrzostw Polski reprezentant Davis Cup.
Krzysztof Kwinta wielokrotny medalista Mistrzostw Polski Akademicki Mistrz USA
oraz Mistrzowie i medaliści Mistrzostwa Polski: J.Przybylski, R.Godlewski, K.Pfeifer,M.Grzesiński, F,Urban, G.Garczynski, T,Schefke, W.Schefke, M.Wasiutyński, P.Kwaśniewski, M.Nispoń, M.Kazimieruk, S.Mikołajczuk, M.Gostyńska, M.Adamski, K.Owsiani wielu innych.
W okresie 1967 - 2023 trenowani zawodnicy zdobyliokoło 500 medali Mistrzostw Europy i Polski.
Odznaczenia : złota odznaka PZT, członek honorowy AZS Poznań.
Krzysztof Pietrusik - urodził się 13 lutego 1949 roku w Kościanie.
Studia wyższe odbył na Wydziale WF w Wyższej Szkole Wychowania Fizycznego w Poznaniu w latach 1967-1971. W trakcie studiów trenował pływanie sportowe w KU AZS AWF. WE latach 1971-1972 odbywał asystenckie studia przygotowawcze w Zakładzie Teorii Wychowania Fizycznego w Wyższej Szkole Wychowania Fizycznego w Poznaniu. Po odbyciu stażu podjął pracę w Zakładzie Pływania i Ratownictwa Wodnego w charakterze nauczyciela akademickiego, gdzie pracuje do chwili obecnej. Przez wiele lat pełnił na Uczelni funkcję kierownika Zakładu Pływania i Ratownictwa Wodnego, w międzyczasie kierował Pracownią Sportu Pływackiego AWF w Poznaniu. Na uczelni pełnił funkcję pełnomocnika Rektora ds. Studenckich z uprawnieniami prorektora oraz wielokrotnie prodziekana ds. studenckich. W 2006 roku uzyskał stopień trenera I klasy (2006), a następnie trenera klasy mistrzowskiej (2013).
W zakresie działalności szkoleniowej w latach 1971-1977 prowadził zajęcia sekcji pływackiej GKS "Olimpia" w Poznaniu, prowadząc w początkowym okresie zajęcia szkoleniowe między innymi z: Arturem Wojdatem, Maciejem Koneckim, Robertem Gidaszewskim, Beatą i Magdaleną Karczewską, Katarzyną Lemańską i innymi.
W latach 1977-1982 był zatrudniony w sekcji pływackiej KS "Warta" w Poznaniu. W tym okresie zajmował się szkoleniem między innymi takich pływaków, jak: Aneta i Paweł Pięczka, Włodzimierz Gorlak, Katarzyna Romanowska,, Artur Kaszuba, Dariusz Klimczak i inni, którzy później zdobywali medale na Mistrzostwach Polski w kategoriach juniorów.
W tym okresie współpracował również ze Sportową Pływacką Szkołą Podstawową nr 14 w Poznaniu oraz z Szkołą Mistrzostwa Sportowego w Poznaniu, prowadząc badania diagnostyczne na zawodnikach przygotowujących się do najważniejszych imprez sportowych na terenie kraju i za granicą.
W latach 1999-2006 pełnił funkcję trenera koordynatora w KS "Wodnik" w Śremie. Współuczestniczył w tworzeniu i organizacji klas sportowych o profilu pływackim w Szkole Podstawowej nr 6 w Śremie, opracowując plan organizacyjno-szkoleniowy, nadzorując jednocześnie jego realizacje.
Godnym odnotowania jest również fakt współpracy z pływacką kadrą narodową przygotowującą się do IO w Atenach, na mocy porozumienia z dnia 29 stycznia 2001 roku między Akademią Wychowania Fizycznego z Polskim Związkiem Pływackim. Zadania realizowane w ramach zawartego porozumienia dotyczyły oceny, opracowywania i wykonywania ekspertyz określających poziom wytrenowania pod względem sprawnościowym i czynnościowym czołowych zawodników kadry narodowej w pływaniu sportowym (2001-2002).
W latach 90-tych na zlecenie Wydziału Sportu Urzędu Miasta Poznania opracował wstępny program nauczania pływania adresowany dla dzieci z klas II i III szkół podstawowych miasta Poznania, wielokrotnie modyfikowany, natomiast w 2023 roku zrealizował film dydaktyczny dla instruktorów prowadzących zajęcia z zakresu nauczania pływania, będący uzupełnieniem realizowanego programu.
W minionym okresie prowadził zajęcia dydaktyczne ze studentami studiów stacjonarnych i niestacjonarnych wszystkich kierunków, zajęcia szkoleniowe w ramach specjalizacji instruktorskich i trenerskich, a także studiów podyplomowych na stopień trenera pływania II klasy. Prowadząc specjalizacje współuczestniczył w wykształceniu wielu instruktorów i trenerów pływania, którzy odnosili i odnoszą w chwili obecnej w kraju i za granicą znaczące sukcesy szkoleniowe i sportowe ze swoimi wychowankami (ponad 1000 absolwentów). Należy w tym miejscu wspomnieć o kierowaniu pracami dyplomowymi, licencjackimi i magisterskimi, których tematyka związana była z problematyką pływania sportowego. Prowadził również wykłady na kursokonferencjach organizowanych przez PZP.
Pracując w Zakładzie Pływania i Ratownictwa Wodnego AWF w Poznaniu. Zainteresowania naukowe skoncentrował wokół zagadnień związanych z problematyką teorii i metodyki treningu sportowego w pływaniu na różnych etapach szkolenia sportowego. W ostatnim okresie wyjątkowe miejsce w jego działalności naukowo-metodycznej zajmują zagadnienia związane z wdrażaniem alternatywnych form aktywności fizycznej w środowisku wodnym. Autor kilku podręczników (5), kilkudziesięciu publikacji (90) oraz uczestnik szeregu konferencji metodycznych i naukowych w zakresie kultury fizycznej, a także autor programów i wykładowca na kursach instruktorsko-trenerskich oraz warsztatach dokształcających. Członek wielu stowarzyszeń społecznych i naukowych.
Za swoje zasługi został do nagrodzony między innymi: Srebrnym Krzyżem Zasługi; Złotą, Srebrną i Brązową odznaką - Zasłużony Działacz Kultury Fizycznej; Honorową odznaką za zasługi w rozwoju Województwa Poznańskiego: Honorową odznaką Miasta Poznania; Honorowym Dyskiem Olimpijskim.
Tadeusz Rychlewski urodził się 3 października 1939 r. w Poznaniu.
Studia na Wydziale Lekarskim Akademii Medycznej w Poznaniu ukończył w 1964 r. Po ukończeniu stażu podyplomowego podjął pracę w Zakładzie Fizjologii w Wyższej Szkole Wychowania Fizycznego w Poznaniu. W 1974 r. uzyskał stopień doktora nauk medycznych, w 1990 r. doktora habilitowanego, a w 1997 r. otrzymał tytuł profesora nauk medycznych. Od 1992 -1997 pełnił funkcję dziekana Wydziału Wychowania Fizycznego w AWF w Poznaniu. W latach 1997-2003 był prorektorem, a od 2003 do 2008 rektorem tej uczelni.
Przez wiele lat kierował badaniami naukowymi w Zakładzie Fizjologii AWF oraz w Katedrze Fizjologii Biochemii i Higieny. Opublikował ok. 300 prac naukowych ukierunkowanych między innymi na charakterystykę fizjologiczną sportowców różnych dyscyplinach sportowych. Badania wykonywane były na biegaczach trenujących średnie dystanse, kajakarzy, wioślarzy (był lekarzem i fizjologiem kadry narodowej PZTW w latach 1974-1980). Był lekarzem i fizjologiem kadry narodowej piłki nożnej PZPN w okresie 1980-1984.
Wyniki badań osób uprawiających sport wyczynowy były udostępniane w formie publikacji, raportów, referatów i przekazywane trenerom. Dostarczyły one wskazówek odnośnie do obciążeń treningowych, wykazywania stanów przeciążeń wysiłkowych organizmu i oceny efektywności treningu.
W okresie współpracy z trenerem Wojciechem Łazarkiem piłkarze K.K.S. "LECH" zdobyli dwukrotnie Puchar Polski oraz mistrzostwo Polski.
Za działalność na rzecz sportu wyróżniony został między innymi następującymi odznaczeniami:
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
- Złoty Krzyż Zasługi
- Złota Odznaka za Zasługi dla Sportu
- Złota Odznaka "Zasłużony Działacz Kultury Fizycznej
- Zasłużony Obywatel Miasta Poznania
- Honorowa Odznaka "Za Zasługi Województwa Wielkopolskiego"
- Złota Odznaka Honorowa Polskiego Związku Piłki Nożnej
- Medal Honorowy Wielkopolskiego Związku Piłki Nożnej
- Złota Odznaka AZS
- Złota Honorowa Odznaka Klubu KKS "Lech"
Ryszard Strzelczyk ur. 3.01.1949 w Poznaniu
Absolwent Wyższej Szkoły Wychowania Fizycznego w Poznaniu (1972), lekkoatleta AZS Poznań. Po studiach podjął pracę w Zakładzie Teorii Sportu w Katedrze Teorii i Metodyki Sportu, której następnie był wieloletnim kierownikiem. Zainteresowania badawcze dotyczą teorii treningu i walki sportowej ze szczególnym uwzględnieniem modelowych ujęć zawodników w sytuacjach zawodów i treningów na różnych etapach rozwoju sportowego. Drugim podejmowanym nurtem badawczym jest zagadnienie środowiskowych uwarunkowań motorycznego i somatycznego rozwoju człowieka. Opublikował 220 prac naukowych dotyczących tych zagadnień.
Stopień doktora nauk o kulturze fizycznej uzyskał w 1979 roku. a doktora habilitowanego w 1996 roku. W 2002 roku mianowany został profesorem nauk o kulturze fizycznej. Jest promotorem 16 prac doktorskich. Pełnił funkcję prodziekana do spraw nauki Wydziału Wychowania Fizycznego oraz prorektora do spraw studiów i sportu AWF w Poznaniu.
Był m.in. prezesem Oddziału Poznańskiego Polskiego Towarzystwa Nauk Kultury Fizycznej, prezesem klubu sportowego AZS-AWF, przewodniczącym Rady Sportu przy prezydencie m. Poznania, członkiem Kapituły Nagrody Sportowej i Stypendium Sportowego Miasta Poznania, był także członkiem Polskiej Komisji Akredytacyjnej.
Łącząc naukę z praktyką realizował zadania stałego konsultanta naukowo-metodycznego m.in w Polskim Związku Hokeja na Trawie, w klubie sportowym Lech Poznań (pływanie, piłka nożna), w poznańskiej Szkole Mistrzostwa Sportowego (pływanie). Jest członkiem licznych towarzystw naukowych, m.in. International Association of Sport Kinetics, Komisji Podstawowych Problemów Kultury Fizycznej PAN, Polskiego Towarzystwa Prawa Sportowego, Komitetu Rehabilitacji oraz Kultury Fizycznej i Integracji Społecznej PAN.
Wojciech Tadeuszak - urodził się w 16 maja 1946r w Poznaniu.
W czasach licealnych uprawiał szybownictwo (srebrna odznaka szybowcowa), a także wioślarstwo, co przełożył na wicemistrzostwo Polski juniorów. W roku 1970 ukończył studia na Politechnice Poznańskiej na Wydziale Maszyn Roboczych i Pojazdów.
W latach 1970-74 kierownik Warsztatu Remontowego w Kombinacie PGR Konarzewo. Następnie pracował w Fabryce Samochodów Rolniczych "Polmo" jako Kierownik Sekcji Montażowo Spawalniczej, zaś później pełniący obowiązki Głównego Technologa, a do 30.09.1980r specjalisty ds. nowych uruchomień i przemieszczeń produkcji. Od 1980 roku zatrudniony w Spółdzielni Pracy "Elektromet" w Poznaniu jako kierownik działu konstrukcyjnego, gdzie pracował do 30.11.1984. Od dnia 1.12.1984r pracował ponownie w Fabryce Samochodów Rolniczych "Polmo" jako Szef Produkcji , a ostatnie dwa lata do 17.05.1992 jako Szef Kontroli Jakości. Od 1.06.1992 roku podjął pracę w Ośrodku Badania Jakości Wyrobów "Zetom" w Warszawie , jako Główny Specjalista Oddziału Poznań, gdzie zajmował się konsultingiem i szkoleniami w zakresie norm ISO dotyczących jakości , środowiska , BHP i HACCP. Pracę w OBJW "Zetom" zakończył 22.08.2008 przechodząc na emeryturę.
Od roku 1970 jest członkiem zarządu PTW Tryton. Funkcję Prezesa Zarządu PTW Tryton pełnił w latach 1975-1989, 1992-2005 i od 2012 roku , łącznie przez ponad 38 lat.
PTW Tryton w tym czasie uzyskiwała znakomite wyniki sportowe na torach Polski oraz torach regatowych Świata. Znakomita liczba tytułów Mistrzostw Polski, Wicemistrzostwa i Mistrzostwa Świata Juniorów i Młodzieżowców , Mistrzostwa Świata Seniorów. (Michalska, Fularczyk). 2 finały olimpijskie (Michalska) , brązowy medal olimpijski Londyn - Michalska, Fularczyk.
Otrzymane odznaczenia państwowe:
Brązowy Krzyż Zasługi 1984r
Srebrny Krzyż Zasługi 1987 r
Złoty Krzyż Zasługi 2005r za działalność zawodową, a srebrny za działalność sportową.
Sędzia wioślarski klasy związkowej łącznie na 243 regatach.
Odznaka Honorowa za zasługi w Rozwoju Województwa Wielkopolskiego z 1979 roku
Za Zasługi dla Wioślarstwa Polskiego z 1978r
Medal 40-lecia Polski Ludowej z 1984 r.
Zasłużony dla wioślarstwa PZTW z 1987 r.
Za zasługi w rozwoju związkowej kultury fizycznej z 1987 r.
Odznaka Honorowa Miasta Poznania z 1997 r.
Honorowy Dysk UW Wydziału Kult. Fizycznej i Turystyki z 1997 r.
Rajmund Roman Tkaczyk - urodzony 28 października 1941 w Cagnac-les-Mines we Francji.
Polski lekkoatleta, średniodystansowiec. Największe sukcesy odnosił w biegu na 1500 metrów. Wystąpif w tej konkurencji na mistrzostwach Europy w 1966 w Budapeszcie. Byf trzykrotnym wicemistrzem Polski w biegu na 1500 metrów w 1964, 1966 i w 1967, a także brązowym medalistą w biegu przełajowym na 3,5 km w 1964. W latach 1964-1967 wystąpił w czterech meczach reprezentacji Polski na 1500 m, odnosząc 1 zwycięstwo indywidualne.
Rekordy życiowe:
- 800m - (17 lipca 1966. Katowice),
- 1000m - 2:20,4 (20 sierpnia 1966, Sopot),
- 1500m - 3:41,8 (6 sierpnia 1966, Poznań),
- 3000m -8:08,8 (23 sierpnia 1964, Warszawa).
Reprezentował kolejno kluby: Śląsk Wrocław, Górnik Wałbrzych i Olimpia Poznań. Aktywny członek Lekkoatletycznego Klubu Seniora "Olimp".