Poznan.pl, oficjalna strona Miasta Poznania

Dlaczego ta lalka śpiewa? A samochodzik jedzie? Czemu ten robot ochoczo spaceruje po dywanie? Bo ma prąd! Ale skąd ten prąd się wziął? Kampanię pod hasłem: "Bateriobranie,czyli skąd się bierze prąd w zabawkach" od dwóch lat prowadzi firma Volkswagen wespół zespół z Przedszkolem nr 148. Kolokwialnie mówiąc- chodzi o zwiększenie świadomości ekologicznej naszych dzieci- uśmiecha się Karolina Zawalska, koordynator projektu. A mówiąc normalnie: uczymy maluchy, że nie należy wyrzucać baterii do śmieci, bo one są strasznie toksyczne po zużyciu. Po co zatruwać wspólną przecież nas wszystkich ziemię? Wystarczy, że wrzucimy je do odpowiedniego pojemnika i już jest okej...

I zakręciłam pierścieniem na palcu. Zrobiło mi się duszno, przed oczyma pojawiły się mroczki, w głowie zaczęło szumieć, upadłam. Błysnęło. Zakręciło mi się wciąż w głowie, ale przed oczyma zaczynało się rozjaśniać. Co dziwne, pod kolanami czułam coś jakby bruk. Spojrzałam naokoło i zorientowałam się, że jestem na ulicy. Jak to możliwe? Poczułam zimno. Otaczały mnie panie w długich sukniach i płaszczach i eleganccy panowie. To mi nie wyglądało na XXI. Dziwne. - Przepraszam - zwróciłam się do kobiety obok mnie. - Który mamy rok? - 1918 - odparła, patrząc na mnie ze zdziwieniem.- Co ty masz na sobie, dziecko?- tak "zabawiła" się w pisarkę Hania Męczyńska z SP nr 13, jedna z uczestników konkursu dziennikarsko- literackiego, jakie zorganizował Wydział Oświaty we współpracy z naszymi placówkami, by przybliżyć młodym ludziom historię  Powstania Wielkopolskiego. Uczniowie szkół podstawowych- i ponad- wykazali się dużą dozą wyobraźni, przenosząc się w swoich opowiadaniach i reportażach w czasie, albo rozmawiając o tamtych wydarzeniach ze zjawami na cmentarzu, czy też śledząc losy wojsk powstańczych okiem reportera. Dwoje uczestników pokusiło się nawet o poetycką próbę nakreślenia patriotycznych uczuć. Zdolną mamy tę naszą młodzież...  

Do końca roku trwa realizacja projektów młodzieżowych zgłoszonych w Konkursie "Fundusz Samorządów Uczniowskich". W I edycji Konkursu dofinansowanie otrzymało 18 szkół ponadpodstawowych. Szczególnie cenne dla tej inicjatywy było zaangażowanie i entuzjazm uczniów przygotowujących założenia projektowe do realizacji swoich pomysłów.

W tej szkole uczył się tato Tomka, potem sam Tomek, a dziś uczą się jego dzieci. Szkoła Podstawowa nr 46 jest więc bliska memu sercu od pokoleń- uśmiecha się Tomasz Bartkowiak- dlatego też z sercem podjąłem starania, żeby tę naszą wiekowa podstawówkę odremontować i rozbudować. Dlaczego? Bo nasze dzieci uczą się często do późnych godzin popołudniowych, bo na pewno warto ją odświeżyć i upiększyć, bo jest tu fajna "załoga", oddani ludzie, którym na pewno lepiej będzie się pracowało w odnowionych, pachnących jeszcze farbą murach....

Szkoła Podstawowa nr 46 powstała w latach trzydziestych i jak na tamte czasy była bardzo nowoczesnym obiektem- mówi Mariusz Wiśniewski, zastępca prezydenta Poznania. Dziś z przyjemnością staramy się przywrócić jej świetność. W pełnej współpracy z konserwatorem zabytków odnawiamy tę placówkę i rozbudowujemy o cztery izby lekcyjne, pokój nauczycielski, bibliotekę. Dodatkowo w przyszłym roku szkoła przejdzie termomodernizację i wtedy zobaczymy ją naprawdę w pełnej krasie.

Prezydent Miasta Poznania ogłasza konkursy na stanowiska dyrektorów następujących publicznych szkół:

1)      Przedszkola nr 22, ul. Orzechowa 2 B;

2)      Przedszkola nr 24, os. Bolesława Chrobrego 104;

3)      Przedszkola nr 44, ul. Dmowskiego 17;

4)      Przedszkola nr 66, ul. Noskowskiego 35/37;

5)      Przedszkola nr 114, os. Bohaterów II Wojny Światowej 1;

6)      Przedszkola nr 189, os. Bolesława Śmiałego 105;

7)      Szkoły Podstawowej nr 36 im. mjr. Henryka Sucharskiego, ul. Słowackiego 54/56;

8)      Szkoły Podstawowej nr 55 im. Jurija Gagarina, ul. Szpaków 1;

9)      Szkoły Podstawowej nr 63 im. Ksawerego Zakrzewskiego, ul. Starołęcka 142;

10)  Szkoły Podstawowej nr 66 im. Marii Skłodowskiej-Curie, os. Przyjaźni 127;

11)  Szkoły Podstawowej nr 71 im. Janusza Kusocińskego, ul. Przybyszewskiego 37;

12)  XI Liceum Ogólnokształcącego im. Jadwigi i Wacława Zebrzuskich, ul. Ściegiennego 134;

13)  Zespołu Szkół Zawodowych nr 1, ul. Floriana 3;

14)  Centrum Kształcenia Zawodowego i Ustawicznego, ul. Jawornicka 1;

15)  Zespołu Szkół Specjalnych nr 103 im. Marii Grzegorzewskiej, ul. Rycerska 43.

To, że ZetPeTy są super pomysłem, jest dla pani Ani Szymanowskiej, nauczycielki ze Szkoły podstawowej nr 71 oczywiste. Skoro dwie uczennice, będące przez cały tydzień na zwolnieniu L-4 z powodu grypy, w piątek po południu naciągnęły czapki i szaliki i przygnały do Zakładu Makerspace na ulicę Świętego Wawrzyńca 7, jest tego niezbitym dowodem. Te dziewczyny za Chiny nie chciały opuścić zajęć, jakie tutaj prowadzą pozytywnie zakręceni "wariaci- pasjonaci" ginących przeciez zawodów- uśmiecha się pani Ania. Powiem tak: to są wyjątkowe zajęcia. Dzieci na nie czekają. A ja sama dziwię się, że tyle jeszcze mogę się nauczyć o różnych profesjach...

Fanem ZetPeTów jest także Mariusz Wiśniewski, zastępca prezydenta Poznania. Te warsztaty, wspólfinansowane przez nasze miasto, doskonale wpisują się w kampanię "Szacun dla Zawodowców"- tłumaczy prezydent. Przecież kiedy ktoś ma kilkanaście lat, nie musi jeszcze wiedzieć, do czego się nadaje i co powinien robić w przyszłości. Ale kiedy przyjdzie tutaj, do Zakładu i spróbuje swoich sił  w stolarce, krawiectwie czy projektowaniu postaci z gry komputerowej, to poczuje, co mu leży, a co nie. Dlatego całym sercem zachęcam- i małych i dużych- odwiedzajcie Makerspace!

Wydział Oświaty zaprasza organizacje pozarządowe do aplikowania w Otwartym Konkursie Ofert w zadaniu publicznym pn. "Wspieranie organizacji wypoczynku i działań edukacyjnych dla dzieci i młodzieży, w szczególności z rodzin będących w trudnej sytuacji materialnej, podczas ferii zimowych."

Jak na razie jedyny wymierny zysk z tego, że wygrała maraton w Nowym Jorku jest taki, że rozpoznaje ją pani u rzeźnika. Ale mi to nie przeszkadza- uśmiecha się Ola Dzierzkowska, nauczycielka wychowania fizycznego w SP nr 14. Biegam od dawna i tylko dla przyjemności. No, może jeszcze dla zdrowia. Przyjemność jest jednak najważniejsza. Pamiętam, że już kilka godzin po biegu czułam się, jak młody Bóg. A przecież, gdy dobiegłam do mety, to padłam na trawę czując watę w kolanach. Ktoś zaproponował mi wózek inwalidzki. Nie chciałam. Doszłam do stacji metra i pojechałam do mojego lokum. Na następny dzień miałam skrzydła u ramion.To olbrzymia satysfakcja, a przyznać muszę, że po ten tryumf jeździłam do Nowego Yorku aż trzy razy. 

Zaczęło się od wycieczek z ojcem, który trenował, a potem sędziował lekkoatletykę- wspomina pani Ola. Najpierw się na tych zawodach bawiłam, potem wsiąkłam i sama zaczęłam ćwiczyć. Wciągnęło mnie wioślarstwo.Ukończyłam AWF, kierunek trenerski i choć byłam w kadrze narodowej, to poszłam do pracy do szkoły. Wiedziałam, że z czegoś trzeba żyć. W szkole zostałam do dziś, a z czasem wiosłowanie zamieniłam na bieganie. Moje pierwsze dystanse nie były oszałamiające- 5, potem 10 kilometrów. Mam na koncie 12 maratonów, w tym po raz pierwszy w Nowym Jorku stanęłam na najwyższym podium. Rocznie "robię" 2,5 tysiąca kilometrów. Po co? Bo to lubię, bo to jest ekstra, bo to jest boskie...

Nie boję się tego, że wydam się śmieszna, kiedy powiem głośno i dobitnie: tak, płaczę za każdym razem- mówi Grażyna Piosik, dyrektor Zespołu Szkół Specjalnych nr 102 w Poznaniu. Co roku, podczas naszego cyklicznego Przeglądu Twórczości Folklorystycznej, gdzie śpiewają i tańczą nasze dzieci ze szkół, przedszkoli i innych placówek specjalnych, po prostu okradkiem ocieram oczy. Dlaczego? Bo zawsze wzrusza mnie przejęcie, z jakim ci mali i duzi artyści występują na scenie. Skupienie, jakie maluje się na ich buziach, jest powalające. A radość- zawsze niekłamana, cieplutka, chwytająca za serce... 

Wiesław Banaś, zastępca dyrektora Wydziału Oświaty, także nie krył podczas przeglądu swojego wzruszenia. Mnie też się łezka w oku kręci- uśmiecha się pan dyrektor. Te dzieciaki są tak przejęte, tak skoncentrowane, że wzroku od nich nie można oderwać. A fakt, że Przegląd jest po prostu kolorowym świętem integracji, tylko podkreśla rangę tego śpiewnego i tanecznego wydarzenia.

Patriotyzm jest, jak powietrze- mówi Dariusz Jagodziński z MDK nr 2 w Poznaniu. Nim się po prostu oddycha, nie myśląc wcale, dlaczego. Tak zostałem wychowany w domu i tak chciałbym wychowywać młodych ludzi. Mój dziadek walczył w Powstaniu Wielkopolskim. Po śmierci chowaliśmy go w mundurze i z szablą. Dla nas było czymś absolutnie normalnym, że jak ojczyzna była w niebezpieczeństwie, to człowiek szedł jej bronić. Dziś, oczywiście, nie chodzi o przelewanie krwi, ale o to, nie dać sobą kierować, nie dać sobie narzucać obcych, innych, nie swoich wartości i postaw. Tak też, myślę, rozumieją to wykonawcy pieśni patriotycznych- takie bowiem przegląd zorganizowaliśmy  u nas ostatnio. Jak mówi Paweł Rogoża- młodzi ludzie wybrali repertuar "wolnościowy" w szerokim bardzo zakresie. Zaśpiewali  "Vademecum Skauta"- od tego zresztą zaczęli koncert, skończyli zaś na "Chcemy być sobą" Perfectu.

To bardzo dobrze, że młodzież oddaje swoje serce barwom biało-czerwonym- mówi Przemysław Foligowski, dyrektor Wydziału Oświaty. Historia Polski, to trudna historia- 123 lata niewoli pokazały, że nie jest prosto być krajem niepodległym. Dlatego to właśnie my powinniśmy doceniać wolność- wolność słowa, czynu i myśli. Fajnie, że to na te tematy śpiewał młody Poznań w naszych domach kultury...

Jolanta Szymkowska jest przekonana, że na zmiany czas jest zawsze. Zwłaszcza na te dobre, a zmianę funkcji wicedyrektora SP nr 25 na dyrektora Specjalnej Szkoły Podstawowej nr 107 uważa za wyjątkowo dobrą. Pzez wiele lat pracowałam w klasach integracyjnych, znam dobrze środowisko dzieci z deficytami- uśmiecha się pani Jola. Dlatego cieszę się, że od września tutaj, w mojej nowej szkole, z uśmiechem witam 47 uczniów i uczennic, a od niedawna- także maluchy, które objęte są wspomaganiem wczesnoszkolnym. To program, który realizujemy w ramach kompleksowego wsparcia dla rodzin "Za Życiem", opracowanego przez MEN. I właśnie teraz rusza u nas Ośrodek Koordynacyjno- Rehabilitacyjno-Opiekuńczy, służący szerokim wachlarzem pomocy dzieciaczkom, potrzebującym kompleksowej opieki specjalistów.  

Mówimy o tym z dumą, bo choć powszechnie wiadomo, że wszystkie dzieci są nasze, to wspomniana wyżej inicjatywa pokazuje, że tak jest naprawdę- mówi Wiesław Banaś, zastępca dyrektora Wydziału Oświaty. Niebawem oddamy do użytku nowoczesny, super atrakcyjny kompleks wychowawczo- edukacyjny na ulicy Kanclerskiej, także  przeznaczony dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnej intelektualnie. Kosztował  ponad jedenaście i pół miliona złotych. Inwestujemy we wszystkie dzieciaki, bo przecież wszystkie uśmiechają się jednakowo... 

Dotknąć, powąchać, posmakować- tak właśnie najlepiej poznaje się rzeczywistość. I tak też przyglądają się jej i opisują dzieci poznańskich przedszkoli. Nasze placówki mogą się pochwalić prześlicznymi, urokliwymi zieleńcami, ale też powstającymi ostatnio, jak grzyby po deszczu ogrodami sensorycznymi- mówi Hanna Janowicz, pracownik Wydziału Oświaty. To świetny pomysł, zwłaszcza, że takie zajęcia na świeżym powietrzu mają nie tylko charakter edukacyjny, usprawniający też manualnie, ale głównie dlatego, że pozwalają  maluchom pogrzebać w ziemi, w kamyczkach, w piasku. Sama pamiętam moje dzieciństwo w Toruniu, mieszkałam na niewyasfaltowanej ulicy, taplaliśmy się tam w błocie z przyjemnością. Graliśmy w piłkę z umorusanymi buziami i byliśmy uśmiechnięci i zadowoleni. Dziś myślę, że fajne, radosne dzieciństwo powinno być lekko przybrudzone...

Grypę nazywano onegdaj influenzą, a szkolną przerwę - pauzą. A koza- była niechlubnym miejscem, które czekało na niegrzeczne dzieci. Te, i wiele innych obyczajów sprzed stu lat przypomnieli niedawno dzieciom nauczyciele i dyrekcja ze Szkoły  Podstawowej nr 77. Nasz projekt działań z okazji setnej rocznicy odzyskania niepodległości przez Polskę był bardzo bogaty- mówi Anna Kończak, dyrektor placówki. Mieliśmy liczne konkursy rysunkowe i krasomówcze, uczniowie przygotowywali drzewa genealogiczne swoich rodzin, odwiedzaliśmy i sprzątaliśmy groby zasłużonych Wielkopolan. Jedną z naszych "akcji" było właśnie zorganizowanie dnia szkoły sprzed stu lat. Dzieci pięknie się ubrały- my również założyliśmy starodawne stroje. I przypomnieliśmy sobie wszyscy razem, co to znaczy klęczeć na grochu, czy kaligrafować piórem wiecznym... Z nostalgią wspominaliśmy, cóż za dramatem był kiedyś dla ucznia potworny kleks....

Dlaczego tak bardzo włączyliśmy się w obchody stu lat Niepodległej?- zastanawia się Dorota Brocka, zastępca dyrektora SP nr 77. Myślę, że patriotyzm, to nasze życie, nasz sposób postępowania na codzień, a nie od święta. Sama mieszkałam przez dwa lata w Stanach Zjednoczonych i pamiętam, jak tęskniłam za bliskimi, za polskimi obyczajami, za moją małą ojczyzną. Można dziś być kosmopolitą, Europa jest w zasięgu ręki, ale to tu mamy nasze korzenie. I chcemy, żeby nasze dzieci dobrze to sobie zapamiętały.   

Szanowni Państwo!

W związku z podjęciem przez Sejm RP ustawy z dnia 7 listopada 2018 r. o ustanowieniu Święta Narodowego z okazji Setnej Rocznicy Odzyskania Niepodległości Rzeczypospolitej Polskiej Wydział Oświaty informuje, że przedszkola i szkoły w dniu 12 listopada 2018 r. będą zamknięte i nie są zobowiązane do organizowania zajęć opiekuńczych.  

To, że Polacy zostali mistrzami świata w piłce siatkowej, jest dla jednych trochę ważne, dla innych bardzo ważne, a dla uczniów klas siatkarskich w Zespole Szkół Geodezyjno-Drogowych najważniejsze. Tej nocy, kiedy nasi rozgrywali decydujący mecz z Brazylią, w ogóle nie spałam- zwierza się Agata, uczennica jednej z takich klas. Chociaż większe emocje przeżywałam podczas meczu półfinałowego, który graliśmy ze Stanami Zjednoczonymi. Czemu? Bo to był mecz o wszystko. A ja, która kocham siatkówkę, która bez niej nie umiem żyć, nie mogłam zostać obojętna na losy naszej drużyny narodowej...

My w naszej szkole w ogóle nie mamy przypadkowych dzieci- mówi Małgorzata Lorek, dyrektor ZSGD. Do nas przychodzą młodzi ludzie, którzy dobrze wiedzą, czego chcą w życiu. Uczymy konkretnych zawodów, jest na nie zapotrzebowanie na rynku pracy, więc z naborem nie mamy problemów. Natomiast o klasach siatkarskich, które prowadzimy w naszej szkole  od czterech lat, muszę powiedzieć jedno: ta młodzież- to elita. Creme de la creme. I my, jako kadra, bardzo dużo się od niej uczymy.

W imieniu pełnomocniczki Prezydenta Miasta Poznania ds. przeciwdziałania wykluczeniu Wydział Oświaty zaprasza zainteresowanych nauczycieli na warsztaty wspierające realizację edukacji antydyskryminacyjnej w poznańskich szkołach. Warsztaty skierowane są dla nauczycieli szkół prowadzonych przez Miasto Poznań.

Wolności nie wolno tylko strzec, ją trzeba stale pielęgnować- powiedział Wiesław Banaś, zastępca dyrektora Wydziału Oświaty, otwierając wczoraj galę, podsumowującą Dni Polsko-Gruzińskie w VIII LO. Każdy z nas musi być odpowiedzialny za swój dom, za miasto, za kraj. A że wspólny projekt młodzieży z Poznania i Kutaisi odbywał się pod hasłem- stulecie odzyskania niepodległości przez Polskę i Gruzję, to słowa te były jak najbardziej trafione.

Zaczęło się od akcji "Mickiewicz na językach"- wspomina Marek Greffling, dyrektor placówki. To była akcja polegająca na czytaniu dzieł Mickiewicza w innych językach, w tym po gruzińsku. Tak nawiązaliśmy współpracę z młodzieżą z Kutaisi. I dziś, wieńcząc naszą wspólną pracę, muszę powiedzieć, że bardzo jestem dumny z tego, co udało nam się osiągnąć. 

W roku szkolnym 2016/17 rozpoczęliśmy realizację projektu "Write Rustaveli" Zadanie uczestników polegało na wykaligrafowaniu fragmentu gruzińskiej epopei narodowej Shoty Rustawelego "Rycerz w tygrysiej skórze"- mówi Katarzyna Wydorska, pomysłodawczyni projektu. Poemat powstał w latach 1196-1207 i został poświęcony królowej Tamarze, której Rustaweli wiernie służył i w której był nieszczęśliwie zakochany.To właśnie fragment tego poematu został wykaligrafowany przez naszych uczniów i  można  go było zobaczyć na wystawie ich prac, która wkrótce po tym wydarzeniu pojechała do Gruzji.

Szkoła Podstawowa nr 23 wygrała w konkursie Nivea. W nagrodę w jej sąsiedztwie stanęło Podwórko Talentów. Wcześniej w szkole przeprowadzono już termomodernizację, wyremontowane zostały sale lekcyjne i sanitariaty. Dzięki zwycięstwu w Poznańskim Budżecie Obywatelskim przemianę przeszło też szkolne boisko.

Podwórko Talentów zostało podzielone na 3 strefy: sportową, naukową i artystyczną. Znalazły się tam takie zabawki, jak np. ścianka wspinaczkowa, urządzenie do ćwiczenia koordynacji, huśtawka bocianie gniazdo, rowerek, tablice muzyczne, teatrzyk czy ściana do nauki tabliczki mnożenie i alfabetu Morse'a. Aby wziąć udział w konkursie, dzieci musiały nagrać film, prezentujący ich talenty. Uczniowie Szkoły Podstawowej nr 23 stanęli na wysokości zadania. Projekt Podwórek Talentów Nivea realizujemy od 5 lat. Tyle czasu czekaliśmy, aby Poznań wygrał w konkursie. Kiedy okazało się, że wasza szkoła jest na liście zwycięzców, nasza radość była równie duża jak Wasza - mówiła Małgorzata Sieczkowska, dyrektor marketingu Nivea Polska.

Dziękuję firmie Nivea za to, że angażuje się w działania na rzecz przestrzeni publicznej, wspierając powstawanie placów zabaw dla dzieci i młodzieży. To jest pozytywny przykład działalności  biznesowej - gdy firma nie koncentruje się wyłącznie na swojej pracy zawodowej, ale myśli również o celach społecznych - zauważył Mariusz Wiśniewski, zastępca prezydenta Poznania.

Idea PASCH, czyli udział w projekcie: "Szkoły- Partnerzy Przyszłości" powstała w SP nr 90  w związku z silnym przekonaniem kadry, że dzieci powinny uczyć się nie tylko angielskiego, ale też dobrze poznać język najbliższego sąsiada, czyli Niemiec. Toteż placówka już od sześciu już lat realizuje innowację pedagogiczną z tego właśnie języka. Dzięki intensywnej pracy na tym polu powstała już w ubiegłym roku klasa dwujęzyczna- dzieci uczą się dziś niemieckiego przez sześć godzin w tygodniu. Zachęceni sukcesami uczniów, zaczęliśmy usilnie szukać jakiegoś partnera po stronie Niemiec, żeby dać naszym dzieciom szansę na bezpośredni kontakt z użytkownikami tego języka- mówi Bogna Kozanecka, dyrektor placówki. A z racji naszych artystycznych zainteresowań, spotkaliśmy się z aprobatą Instytutyu Goethego z Berlina. Odwiedzili nas goście stamtąd, popatrzyli uważnie, co robimy i zdecydowali się dołączyć SP nr 90 do elitarnej dziesiątki polskich szkół, która współpracuje w ramach projektu: "Szkoły - Partnerzy Przyszłości". 

Mały, biały domek- tak na niepozorny budynek na rondzie Śródka mówią od wiek wieków pracownicy Ośrodka Szkolno Wychowawczego dla Dzieci Niesłyszących w Poznaniu. Ostatnimi czasy domek ten nie miał nic wspólnego z bielą, właściwie straszył brzydotą i aż się prosił o remont. No i się doprosił- właśnie dobiegają końca prace, w wyniku ktyórych ocieplono go i   nadano nowego blasku.

Walory estetyczne są tutaj bardzo istotne, przecież to jest jeden z pierwszych budynków, jaki rzuca się w oczy tym, którzy wjeżdżają do Poznania od strony Warszawy- mówi Jolanta Ruła, dyrektor placówki. Także dlatego cieszy nas bardzo, że nasze dzieciaki będa uczyć się i bawić w odrestaurowanym białym domku...