Poznan.pl, oficjalna strona Miasta Poznania

...I oto wróciliśmy już z X Marszu Pamięci w Katyniu- wspomina Wiesław Banaś, dyrektor Gimnazjum nr 50 w Poznaniu.Kolejny raz byliśmy w miejscu, gdzie tylko leśna cisza, świergot ptaków i szept drzew, wyrastających na ludzkich kościach i ludzkiej krwi, gdzie rdzawe tablice, a na nich nazwiska, nazwiska, nazwiska - 4421 nazwisk polskich oficerów, ofiar stalinowskiej samowoli i wszechwładnego NKWD. Piękną i przejmującą tradycją Dnia Polskiego w Katyniu jest zapalenie znicza i pozostawienie biało-czerwonej chorągiewki przy jednej konkretnej tabliczce, jednym konkretnym nazwisku, które każdy z nas otrzymuje od organizatorów Marszu.

A potem w ciszy i skupieniu, w modlitwie i zadumie wspólnie oddaliśmy hołd pomordowanym. Mszę przy ołtarzu katyńskim odprawił ks. biskup Zdzisław Fortuniak.

Poza tym uczniowie zwiedzili Smoleńsk, spotkali się  z młodzieżą ze smoleńskich szkół i przedstawicielami Domu Polskiego, wzięli udział w koncercie polsko-rosyjskim, dyskotece, pozawierali nowe znajomości. Piękne były dwa dni spędzone na Białorusi, na dawnych Kresach północnowschodnich, gdzie niegdyś kwitła Najjaśniejsza Rzeczpospolita Obojga Narodów, gdzie do dziś brzmi polskie słowo, polska modlitwa (wyobraźcie sobie, ktoś z naszych kolegów ze zdziwieniem stwierdził, że w Grodnie czuje się jak u siebie w domu, w Polsce!)- mówi Wiesław Banaś. Wróciliśmy. Tym samym otrzymaliśmy nowe zadanie - pamiętać i świadczyć:o smutnym lesie, grobach, uścisku ręki rosyjskiego ucznia na Placu Pojednania; o polskości wciąż żywej nad Niemnem, śpiewnej mowie kresowej.