Wśród absolwentów UAM znajdują się tak wybitni politycy, jak: Roman Hauser, Krzysztof Jan Skubiszewski, Andrzej Stelmachowski.

Roman Marek Hauser (ur. 1949 w Poznaniu) - prof. dr hab. nauk prawnych; prezes Naczelnego Sądu Administracyjnego w latach 1992-2004 oraz ponownie od 23 maja 2010; w latach 2004-10 dyrektor Biura Orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego; sędzia Naczelnego Sądu Administracyjnego od 1991 r.; autor wielu opracowań naukowych poświęconych zagadnieniom ustrojowym prawa administracyjnego materialnego, postępowania administracyjnego i sądowo-administracyjnego; członek komitetów redakcyjnych m.in.: "Państwa i prawa", "Kwartalnika Prawa Publicznego", "Monitora Prawniczego"; odznaczony Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski. W 1973 ukończył studia prawnicze na Wydziale Prawa i Administracji UAM, gdzie następnie pracował jako asystent-stażysta. W 1979 uzyskał stopień naukowy doktora nauk prawnych, a 10 lat później - tytuł doktora habilitowanego. Następnie został mianowany na stanowisko docenta w Katedrze Prawa Administracyjnego i Nauki o Administracji. Obecnie jest zatrudniony na UAM w charakterze profesora zwyczajnego.

Krzysztof Jan Skubiszewski (ur. 1926 w Poznaniu, zm. 2010 w Warszawie) - polityk, minister spraw zagranicznych w latach 1989-93, członek-korespondent PAN. Ukończył Wydział Prawno-Ekonomiczny Uniwersytetu Poznańskiego, otrzymał nominację profesorską w dziedzinie prawa międzynarodowego. Wykładał we Francji, USA, W. Brytanii i Szwajcarii. W latach 1981-84 był członkiem Prymasowskiej Rady Społecznej, a w latach 1986-89 - Rady Konsultacyjnej przy Przewodniczącym Rady Państwa PRL Wojciechu Jaruzelskim. Działał w "Solidarności". W 1989 został pierwszym ministrem spraw zagranicznych niepodległej Polski. Piastował swój urząd w rządach: Tadeusza Mazowieckiego, Krzysztofa Bieleckiego oraz Hanny Suchockiej. Priorytetem jego działań była odbudowa stosunków z Zachodem oraz oficjalne uznanie granicy uformowanej po wojnie na Odrze i Nysie Łużyckiej. Za wkład w odbudowę stosunków polsko-niemieckich został nagrodzony Krzyżem Zasługi Republiki Federalnej Niemiec. Wspólnie z Hansem-Dietrichem Genscherem otrzymał prestiżową nagrodę ministrów spraw zagranicznych Polski i Niemiec. Uhonorowano go również nagrodą Pomerania Nostra. Po odejściu z rządu pełnił funkcję prezydenta Trybunału Rozjemczego Iran-USA oraz sędziego ad hoc Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości w Hadze. W 2009 został uhonorowany Odznaką Honorową Bene Merito.

Andrzej Stelmachowski (ur. 1925 w Poznaniu, zm. 2009 w Warszawie) - prawnik i polityk, marszałek Senatu I kadencji w latach 1989-91, minister edukacji narodowej w rządzie Jana Olszewskiego, doradca prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego ds. Polonii. W 1947 ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Poznańskim, na tej uczelni uzyskał także stopień naukowy doktora. Od 1962 był profesorem Uniwersytetu Wrocławskiego, od 1969 - Uniwersytetu Warszawskiego. W 1980 był doradcą Międzyzakładowego Komitetu Strajkowego w Stoczni Gdańskiej. W latach 1982-85 przewodniczył Komitetowi Organizacyjnemu Kościelnej Fundacji na rzecz Rolnictwa. W latach 1987-90 był prezesem warszawskiego Klubu Inteligencji Katolickiej. Należał do inicjatorów Okrągłego Stołu, uczestniczył w jego obradach plenarnych i pracach zespołowych. W 1989 został senatorem I kadencji z ramienia Komitetu Obywatelskiego, objął stanowisko Marszałka Senatu. W rządzie Jana Olszewskiego pełnił funkcję ministra edukacji narodowej. W 2005 wszedł w skład honorowego komitetu poparcia Lecha Kaczyńskiego w wyborach prezydenckich. W 2007 został doradcą prezydenta Kaczyńskiego ds. Polonii. W latach 1990-2008 był prezesem Stowarzyszenia "Wspólnota Polska" w Warszawie.

sieci społecznościowe