• juchta wyzyw. [chuligan, łobuz; przed I wojną światową i w okresie międzywojennym nazwa chuligana, przestępcy z Chwaliszewa, niedużej dzielnicy Poznania]: Nie dość, że sama granda tutaj chodziła i wszelkie juchty. [...] nas wyzywano często nie dziećmi, a diabłami i juchtami. Nie ma już juchtów na Chwaliszewie, o ich wyczynach nikt dzisiaj nie wie, sławę Czartorii pokrywa kurz. Gdy juchta w ryncach klamoty trzymie, trzebno sie namknońć. Zabrałem gzubów z całego podwórka, wszystkich, i tych grzecznych, i te juchty, te wybiłokna, co ino wciąż mi krew psuły. Od kopca Wolności knaiły sie bambry... od św. Jana śródeckie wybijłekna i juchty chwaliszewskie. Myśle sobie, nic wiyncy, ino te małe juchty od somsiada były tu na skibie. Chorobne dekowniki, skibiorze i juchty odchowane na klamotach u Fater-Filipa. Ty juchto mówiła do mnie popamiętasz mnie. Dziś Chwaliszewo leży na uboczu, ruch tu mały, a i juchtów także już nie ma. Starzy poznaniacy z całą pewnością pamiętają międzywojenne określenie "juchta z Chwaliszewa". [...] Włodek grasuje najchętniej po Chwaliszewie zapewniając, że nie ma tam już juchtów. Knajpy spelunki otwierały swe podwoje dopiero wieczorem, dla różnych juchtów i zyndrów, wśród których spory załatwiane były tylko przy pomocy noża. Taki psotny był, niegodziwy, klamotami świgoł jak juchta. Inform. Na Palacza juchty mieszkali nożowniki. Inform.

sieci społecznościowe