Poznan.pl, oficjalna strona Miasta Poznania

Przechadzki po Jeżycach 2016

Kolejna edycja przechadzek po Chwaliszewie, Śródce i Jeżycach z cyklu kino, kawiarnia i spacer... organizowana przez Miasto Poznań, tym razem we współpracy ze Stowarzyszeniem Chwaliszewo, w ramach Miejskiego Programu Rewitalizacji przed nami. Wycieczki oprowadza Pani Karolina Dąbrowska (Profesjonalny Przewodnik po Poznaniu) - licencjonowany przewodnik miejski.

Udział we wszystkich wycieczkach jest bezpłatny!

JEŻYCE- 31 lipca i 7 sierpnia 2016

zbiórka przy wejściu do "Starego ZOO" (ul. Zwierzyniecka), o godz. 10:00

Stare ZOO to jeden z najstarszych ogrodów zoologicznych w Europie. Początki zwierzyńca wiążą się z niecodziennym prezentem urodzinowym, jaki od przyjaciół otrzymał jeden z bywalców restauracji przydworcowej. Jubilat został właścicielem kilku zwierząt (m.in.: kozy, małpy i niedźwiedzia), które zapoczątkowały ekspozycję menażeryjną, przekształconą w 1875 r. w ogród zoologiczny. Po likwidacji stacji kolejowej niektóre budynki przeznaczono na potrzeby ZOO. Z biegiem lat placówka rozrastała się, prezentując coraz więcej gatunków zwierząt i z powodzeniem biorąc udział w programach ochrony ginących gatunków. W 1975 r. otwarto w Poznaniu Nowe ZOO, do którego sukcesywnie przenoszono zwierzęta. Obecnie Stare Zoo jest ogólnie dostępnym parkiem z ekspozycją zwierząt udomowionych i zmienno cieplnych.

KOŚCIÓŁ P.W. PODWYŻSZENIA KRZYŻA wzniesiono w latach 1892-1894. Świątynia pierwotnie nosiła wezwanie Św. Łukasza Ewangelisty należała do jeżyckiej gminy ewangelicko-augsburskiej. W 1945 roku świątynię przejęli katolicy, zmieniając go w kościół garnizonowy. Jest to jednonawowa, halowa świątynia z prostokątnym prezbiterium przykrytym sklepieniem krzyżowo-żebrowym, oddzielonym od nawy łukiem tęczowym.

STARA ZAJEZDNIA to najstarsza i działająca do 28 grudnia 2010 zajezdnia tramwajowa w Poznaniu, stanowiąca zabytek architektury przemysłowej. Początkowo zajezdnia zajmowała działkę na narożniku ul. Gajowej i ul. Sienkiewicza i składały się na nią: wozownia na 20 wagonów, stajnia na 80 koni, kuźnia z podkowalnią oraz budynek mieszkalny dla inspektora zakładowego, latryna i pompa. Po likwidacji dworca kolejowego na Jeżycach część terenu wykupiło w 1886r roku Poznańskie Towarzystwo Kolei Konnej. W latach 1897-1898, gdy elektryfikowano poznańskie tramwaje w zajezdni wybudowano halę dla wozów i mniejszą dla doczep, a także warsztaty w których remontowano, przedsiębiorstwo zmieniło również nazwę, na Poznańską Kolej Elektryczną. Kolejne zajezdnie powstające na obrzeżach znacznie już rozbudowanej sieci tramwajowej sprawiły, że obiekt przy ul. Gajowej stawał się coraz bardziej jedynie zakładem remontowym. Obecnie zajezdnia nie funkcjonuje. Po 130 latach od jej uruchomienia, w grudniu 2010 roku wyjechał ostatni liniowy wagon.

DOM TRAMWAJARZA W POZNANIU - środowiskowy kompleks kulturalno-mieszkalny w stylu neobarokowym, wzniesiony w latach 1925 - 1927. Oprócz nawiązań do baroku w zdobieniu fasady pojawiają się ślady prądów ekspresjonistycznych. Na kompleks, zaprojektowany dla pracowników Poznańskiej Kolei Elektrycznej (dziś MPK Poznań), składają się trzy gmachy: centralny, mieszczący instytucje kultury: salę widowiskową, sale warsztatowe, restaurację "Tramwajarz" oraz boczne, w których umieszczono mieszkania pracownicze.

KOŚCIÓŁ P.W. NAJŚWETSZEGO SERCA JEZUSA I ŚWIĘTEGO FLORIANA - Jeżyce podlegały parafii św. Wojciecha, jednak ze względu na znaczną, uciążliwą dla mieszkańców, odległość od ­kościoła, podjęto starania o utworzenie własnej parafii. W 1897 roku rozpoczęto budowę kościoła o neoromańskiej formie wg projektu Jana Rakowicza. Pierwotnie kościół posiadał strzelistą wieżę, której po zniszczeniach w czasie II wojny światowej nie odbudowano. Wnętrza świątyni zdobią malowidła ścienne autorstwa Tadeusza Sulimy-Popiela (który był także jednym z autorów Panoramy Racławickiej), nawiązujące do tradycyjnych motywów ludowych. W ołtarzu umieszczona jest figura Chrystusa dłuta Władysława ­Marcinkowskiego.

RYNEK JEŻYCKI - nowy plac targowy dla Jeżyc otwarto w 1891 roku, aby pomieścić zwiększającą się liczbę korzystających z niego kupców i mieszkańców. Rynek stał się centrum rozwijającego się przedmieścia. Wokół niego postawiono eleganckie, w większości secesyjne kamienice, dzięki czemu jest jednym z najładniejszych poznańskich rynków, który do dziś pełni funkcję handlową.