Na Chwaliszewie w XVII w. osiedlili się Wenecjanie
Przypomina o tym ulica Wenecjańska, na której nowi osadnicy założyli warsztaty figur woskowych. Oprócz Wenecjan zamieszkała tu grupa Ormian lwowskich oraz Greków.
Ulica Chwaliszewo położona jest pomiędzy Starym Miastem a Ostrowem Tumskim. Nazwa Chwaliszewo pojawiła się w XV w. Wywodzi się prawdopodobnie od rodu Chwaliszewskich z Chwalibogowa. W 1444 r. Chwaliszewo, które stanowiło własność kapituły poznańskiej, otrzymało magdeburskie prawa miejskie. O świetności Chwaliszewa świadczy fakt, że w XV w. stało się największym ośrodkiem rzemieślniczym na prawym brzegu rzeki (w XIV w. istniało tu 13 cechów rzemieślniczych). Miasto słynęło również z corocznie odbywających się dwóch jarmarków - na św. Piotra i św. Pawła oraz św. Michała. Chwaliszewo często konkurowało z Poznaniem - nierzadko dochodziło do zatargów i konfliktów. Główną osią miasta była ulica o zarysie dzisiejszej ul. Chwaliszewo, natomiast na wysokości dzisiejszej ulicy Ciasnej znajdował się ratusz z wieżą. Miasto posiadało również własną szubienicę, jednak wyroki wykonywał kat poznański, któremu płacono 12 gr rocznie. Na tym niewielkim terenie znajdowały się aż dwa kościoły - św. Barbary i św. Wawrzyńca (zostały rozebrane na początku XIX w.). W 1520 r. właśnie w Chwaliszewie (wcześniej niż w Poznaniu) otwarto pierwszą księgarnię, sprzedającą mszały i książki do nabożeństwa. Chwaliszewo często było narażone na pożary i powodzie (największe w latach 1888 i 1899).
W 1800 r., liczące ok. 1500 mieszkańców i 105 domów, Chwaliszewo włączono w granice Poznania. W 1809 r. zbudowano nowy most o murowanych przyczółkach, który przebudowano w 1878 r. Chwaliszewo było jedną z najbardziej patriotycznych dzielnic Poznania - część jego mieszkańców wzięła udział w powstaniach 1848 i 1863 r. Również na Chwaliszewie powstało Bractwo Cygarników, które opiekowało się weteranami powstania styczniowego. Na początku XX w. znaczną część Chwaliszewa zabudowano wielopiętrowymi secesyjnymi i eklektycznymi kamienicami. Po II wojnie światowej zniszczenia Chwaliszewa sięgnęły 90%. W latach 1956-60 przystąpiono do jego odbudowy, ale powstające domy były już znacznie skromniejsze i niższe - 3-4 kondygnacyjne. Obecnie pozostałością po dawnym Chwaliszewie są tylko nieliczne, okazałe domy (np. Chwaliszewo 70) oraz resztki przyczółka dawnego mostu.