Poznańskie Radio, uruchomione w 1927 r., było pierwszym w kraju, w którym zaczęto stosować maszynę do wytwarzania dźwięków, potrafiącą imitować odgłosy zwierząt, turkot pojazdów, deszcz czy strzały
Pomysłodawcą był kierownik literacki radia, znany pisarz okresu międzywojennego Zenon Kosidowski.
W okresie międzywojennym poznańska rozgłośnia dysponowała najnowocześniejszym sprzętem technicznym. Możliwa była tu więc realizacja audycji muzycznych, z czego Poznań szybko zasłynął. Przygotowywane tu transmisje miały bardzo szeroki repertuar: od operowych i symfonicznych - po występy solistów. Przed mikrofonem poznańskiej rozgłośni stawali m.in. Jan Kiepura, Ada Sari, Wacław Gieburowski z chórem katedralnym oraz Feliks Nowowiejski. Poznańskie radio było także prekursorem w innych dziedzinach. Z okazji Święta Narodowego Stanów Zjednoczonych 4 lipca 1931 r. przeprowadzono - po raz pierwszy w Polsce techniczny eksperyment - transmisję radiową za ocean. Sygnał był odebrany w 98 stacjach. Jako pierwsza poznańska placówka wprowadziła również: lekcje języków obcych (j. francuskiego i angielskiego), gimnastykę poranną, transmisje meczu piłkarskiego oraz nabożeństwa z Katedry.