Poznan.pl, oficjalna strona Miasta Poznania

Stanisław Barańczak (ur. 1946 w Poznaniu) - poeta, tłumacz, krytyk literacki, eseista, literaturoznawca, redaktor i wykładowca; czołowy poeta pokolenia Nowej Fali, jeden z najwybitniejszych polskich pisarzy łączących twórczość literacką i naukową z działalnością polityczną, wybitny tłumacz poezji anglojęzycznej oraz poezji polskiej na język angielski. Ukończył studia polonistyczne na UAM, gdzie podjął pracę naukowo-dydaktyczną i uzyskał doktorat. Jako poeta i krytyk debiutował w 1965 na łamach "Odry". W latach 1967-71 pracował w redakcji poznańskiego miesięcznika "Nurt". Po wydarzeniach czerwca 1976 był współzałożycielem Komitetu Obrony Robotników oraz podziemnego kwartalnika "Zapis". W 1977 za działalność w KOR został usunięty z uczelni. Wykładał na Uniwersytecie Latającym w Poznaniu i Krakowie oraz współorganizował Towarzystwo Kursów Naukowych. Od 1981 wykłada literaturę polską na Harwardzie i jest redaktorem naczelnym "The Polish Review". W 1983 współzakładał paryskie "Zeszyty Literackie", jest stałym współpracownikiem periodyku "Teksty Drugie". W listopadzie 2006 został odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.
Wśród opublikowanych przez Barańczaka tomików poezji znajdują się m.in.: Korekta twarzy (1968), Jednym tchem (1970), Widokówka z tego świata (1988), 159 wierszy 1968-88 (1990), Chirurgiczna precyzja (1998), a wśród prac krytycznych i literaturoznawczych m.in.: Ironia i harmonia (1973), Język poetycki Mirona Białoszewskiego (1974), Uciekinier z Utopii. O Poezji Zbigniewa Herberta (1984). Zbiór Chirurgiczna precyzja został uhonorowany w 1999 nagrodą literacką Nike.
Ryszard Krynicki (ur. 1943 w Sankt Valentin) - poeta, tłumacz, wydawca; jeden z najważniejszych twórców współczesnej polskiej poezji, zaliczany do pokolenia Nowej Fali, czyli twórców debiutujących w drugiej połowie lat 60., dla których pokoleniowym przeżyciem stały się polityczne wydarzenia Marca'68 oraz Grudnia'70. We wczesnych latach 70. pracował w redakcji dwutygodnika "Student". W 1975 został sygnatariuszem "Memoriału 59", protestującego przeciwko projektowanym zmianom w Konstytucji PRL, w wyniku czego w latach 1976-80 objęty był oficjalnym zakazem druku. Członek opozycji, związany z działalnością podziemną. W 1976 otrzymał Nagrodę Fundacji im. Kościelskich. W 1988 założył wydawnictwo a5 publikujące przede wszystkim współczesną poezję polską. Jest autorem przekładów z języka niemieckiego. Większość życia spędził w Poznaniu, obecnie mieszka w Krakowie.
Na twórczość Krynickiego składają się m.in. takie pozycje wydawnicze, jak: Pęd pogoni, pęd ucieczki (1968), Akt urodzenia (1969), Nasze życie rośnie. Wiersze (1978), Ocalenie z nicości (1983), Kamień, szron (2005). Ostatni spośród wymienionych tytułów uzyskał nominację do nagrody literackie Nike 2005.