W 1958 r. w Zakładach Przemysłu Metalowego H.Cegielski w Poznaniu, po raz pierwszy w Polsce, skonstruowano i wykonano silnik spalinowy, zapoczątkowując rozwój nowej w Polsce dziedziny przemysłu
Fabryka H.Cegielskiego ma już 159 lat. Firma została założona przez Hipolita Cegielskiego w 1846 r., początkowo jako warsztat przy sklepie z artykułami metalowymi w poznańskim Bazarze. Pierwsze zakłady zajmowały się produkcją i naprawą narzędzi rolniczych, o od 1860 r. - produkcją lokomobili. Początkowo zakład umiejscowiony był przy ulicy Woźnej, następnie Koziej, a od 1859 r. Strzeleckiej. Produkty firmy szybko zdobyły uznanie - i to nie tylko w Wielkopolsce, również na Śląsku, w Prusach Zachodnich, Galicji i Królestwie Polskim. Zakład szybko się rozrastał - umierając w 1869 r. Hipolit Cegielski pozostawił spadkobiercom firmę zatrudniającą już 300 pracowników. Jak szybko następował rozwój może świadczyć fakt, iż w 1917 r. zatrudniała 490 osób, a w latach 1922 - 1923 ponad 4 tys. pracowników. W okresie II Rzeczypospolitej Spółka Akcyjna H.Cegielski stała się prawdziwą wizytówką i największym przedsiębiorstwem przemysłowym w mieście. To głównie dzięki niej stolica Wielkopolski była największym w kraju ośrodkiem produkcji parowozów i wagonów oraz jednym z największych ośrodków przemysłu obrabiarkowego, zbrojeniowego i produkcji sprzętu do rolnictwa. W 1921 r. rozpoczęto w niej budowę taboru kolejowego (w ciągu 9 lat fabryka dostarczyła aż 5.515 wagonów towarowych!), w 1928 r. produkcję wagonów osobowych, a w 1931 wagonów motorowych. Fabryce H. Cegielskiego niełatwo jednak było w okresie międzywojennym zdobyć rynek, w którym istnieli silni konkurenci z Wielkiej Brytanii, Niemiec, Belgii i Czechosłowacji. Oferowała jednak produkt po najniższych europejskich cenach i najkrótszych terminach. W 1930 r. Fabryka podjęła się pierwszego zamówienia eksportowego - 12 tendrzaków górskich dla kolei bułgarskich. Podczas jednej z jazd odbiorczych Sofia - Pernik parowóz prowadził osobiście car Borys III, "wyrażając zachwyt dla doskonałości wyrobu i producenta". Był to też w 1931 r. najdłuższy parowóz w Europie. Kolejne zamówienie na parowozy dla kolei chińskiej wstrzymał konflikt chińsko-japoński. Przed II wojną światową powstał oddział firmy produkujący obrabiarki i sprzęt artyleryjski. W okresie II wojny światowej fabrykę przejął niemiecki koncern DWM (Deutsche Waffen und Munitionsfabriken) - produkowano wówczas na potrzeby niemieckiej armii zarówno elementy optyczne, jak i części do samolotów i okrętów podwodnych. Uruchomienie przemysłu już po zakończeniu wojny było zadaniem trudnym i skomplikowanym (Niemcy ewakuowali fabrykę i zdewastowali hale). Jednak jeszcze w trakcie działań wojennych - 12 lutego 1945 r. zakłady przystąpiły do uruchomienia produkcji. Na mocy ustawy o nacjonalizacji przemysłu, uchwalonej 3 stycznia 1946 r. przedsiębiorstwo podlegało odtąd bezpośrednio centralnym zarządom przemysłowym. Zmieniono również nazwę - od 1949 r. oficjalna nazwa Fabryki H. Cegielskiego to Zakłady Przemysłu Metalowego im. J.Stalina. 28 czerwca 1956 r. pracownicy fabryki wzięli udział w proteście, który przekształcił się w Poznański Czerwiec 56. Tego samego roku 1 listopada 1956 r. nazwa została zmieniona na "Zakłady Przemysłu Metalowego H.Cegielski w Poznaniu, Przedsiębiorstwo Państwowe". W 1958 r. w fabryce po raz pierwszy w Polsce skonstruowano i wykonano silnik spalinowy, zapoczątkowując rozwój nowej w Polsce dziedziny przemysłu. W latach 90. XX w. - okresie transformacji ustrojowej nastąpiły zmiany strukturalne, w wyniku których z firmy HCP wydzielono 10 spółek zależnych. Fabryka stała się ponownie spółką akcyjną, w której skarb państwa ma część udziałów. Od początku swojej historii Fabryka H. Cegielskiego urosła do rangi symbolu miasta, zatrudniając nierzadko całe pokolenia poznaniaków i wywierając tym samym wpływ na "społeczną strukturę miasta".