• weg 1. [precz w funkcji wyrazu towarzyszącego innym oznaczającym usuwanie, oddalanie się, ruch w nieokreśloną dal]: Szwabskie pancerki bez piechoty nie walczą. Poszły weg. Ugościli nas, owszem, natankowali my się, dali zagrychę, ale jak mieli my iść weg, to jeden grabarz zaczął się w głos lachać. 2. [w użyciu orzeczeniowym oznacza gwałtowny nakaz oddalenia się]: Weg mi stąd, już was nie ma! Inform. ◊ fraz. mieć weg [mieć fioła]: Na dwa kolanka przed panienką, na jedno przed Panem Bogiem. Ona ma całkiem weg wtrąciła służąca.

sieci społecznościowe