Kontakt
Wystawa: Fortunata Obrąpalska. Między piktorializmem a eksperymentem
2014-04-12 (sobota)
– 2014-05-23 (piątek)
10:00-18:00
Galeria Sztuki Piekary, Dziedziniec Różany, CK Zamek, ul. Św. Marcin 80/82, Poznań
Pn.-Pt. 10:00-18:00
Wstęp bezpłatny
Wystawa Fortunata Obrąpalska. Między piktorializmem a eksperymentem przygotowana przez Fundację 9/11 Art Space we współpracy z Galerią Piekary z okazji 10. rocznicy śmierci artystki, jest pokazem sztuki należącej do polskiej klasyki fotografii, wciąż pozostającej źródłem inspiracji. Na monograficznej wystawie zaprezentowane zostaną prace z całego okresu działalności fotograficznej artystki.
Wielowątkowa twórczość Fortunaty Obrąpalskiej obejmuje lata 30., 40. i 50. XX wieku. W działalności fotograficznej artystki nieustannie przecina się tradycja i nowoczesność. W swej drodze twórczej artystka przeszła od typowego piktorializmu, poprzez twórczość nowoczesną i socrealizm do fotografii przyrodniczej.
Na krótko przed wybuchem II wojny światowej Fortunata Obrąpalska poznała Jana Bułhaka - nestora polskiej fotografii, założyciela Fotoklubu Wileńskiego (1927), a także współzałożyciela Fotoklubu Polskiego. Znajomość z Janem Bułhakiem wywarła duży wpływ na twórczość i styl artystki, jej wczesne prace utrzymane są w konwencji realistycznej z charakterystycznym rysem piktorializmu, mocno inspirowane malarstwem, posiadające nie tylko wartość artystyczną, ale także historyczną. Po wojnie fotografka wraz z mężem przeprowadziła się do Poznania, wtedy też powstała seria zdjęć krajobrazowych zrealizowanych w Parku Sołackim, utrzymana wciąż w stylistyce piktorialnej. Jednakże w tym samym czasie artystka zaczęła równolegle eksperymentować i tworzyć prace nowatorskie, dzięki którym zaliczana jest dziś do polskiej awangardy fotograficznej. Najbardziej znane prace z tego okresu, prezentowane na wystawie Fundacji 9/11 Art Space, wchodzą w skład cyklu Dyfuzje w cieczy. Prace te z jednej strony łączą fascynację artystki naukami ścisłymi, a z drugiej wpływy surrealizmu. Najbardziej nowatorskie prace fotograficzne Obrąpalskiej powstały w latach 1947-51 i rozwijały zagadnienia estetyki i abstrakcji. Pod koniec l.40. i w l.50. XX wieku Obrąpalska wykorzystywała różnorodne techniki fotograficzne i środki formalne, jak np. solaryzacja, pseudosolaryzacja, inwersja i wtórnik negatywowy, ale też wysublimowane techniki high key i low key. W tym okresie w twórczości artystki pojawia się również stylistyka obowiązującego wówczas w Polsce realizmu socjalistycznego (np.: ZMP, Armia Pokoju II). Ostatni okres działalności fotograficznej Obrąpalskiej przebiegał pod znakiem fotografii przyrodniczej, związanej z dokumentacją dla Akademii Rolniczej i Ogrodu Botanicznego w Poznaniu.
W l.70. fotografka, w związku z silną alergią na odczynniki chemiczne wykorzystywane przy obróbce materiałów światłoczułych, zrezygnowała z eksperymentów fotochemicznych i całkowicie porzuciła fotografię. Zakończenie działalności fotograficznej skazało artystkę na wieloletnie zapomnienie.
Po wystawie zostanie wydany katalog z tekstem Moniki Kozień.