Marzenia w Hotelu Chelsea (eng. Dreaming Walls) w reżyserii duetu Amélie van Elmbt & Maya Duverdier to film prezentowany na tegorocznym Millenium Docs w kategorii "Miejsca". Produkcja opowiada historię najbardziej znanego w Nowym Jorku hotelu, który stał się ikoną barwnego życia artystycznej bohemy. Hotel Chelsea został otwarty w 1905 roku, wcześniej zlokalizowane w budynku mieszkania były przeznaczone na wynajem przez artystów. Wskutek zmian ekonomiczno-społecznych, wzrostu cen i powstawania nowych dzielnic w Nowym Jorku, budynek został przejęty przez Knott Hotels i mianowany Hotelem Chelsea. W 1939 roku hotel zbankrutował, ale mimo zmiany właściciela wciąż zachował swoje dotychczasowe przeznaczenie. W 2011 roku budynek został sprzedany za 80 milionów dolarów i przestał przyjmować gości, a właściciele rozpoczęli długi i kosztowny proces renowacji całej nieruchomości. W lutym 2022 Chelsea znów zaczął przyjmować gości.

Z Chelsea związanych jest wiele historii. Najbardziej rozpowszechniona to odnalezienie w hotelu ciała Nancy Spungen - partnerki Sida Viciousa z Sex Pistols - w październiku 1978 roku. To w Hotelu Chelsea Arthur C. Clarke napisał 2001: Odyseję kosmiczną, to tam nakręcono eksperymentalny film Chelsea Girls w reżyserii Andy'ego Warhola i Paula Morrissey'a. O żadnych z tych (ani pozostałych zapisanych na kartach historii) wydarzeniach nie dowiemy się jednak z filmu. Co prawda pojawiają się, jak kolorowe duchy przeszłości, przeplatające snute czasem opowieści, ale to urwane fragmenty i niedokończone zdania.

Prawdziwym bohaterem jest duch Chelsea - bizarny, niedający się zapomnieć, ukryty w starych murach. Film kręcono w trakcie kilkuletniego remontu hotelu, podczas którego w budynku wciąż mieszkało kilkudziesięciu rezydentów. Po Chelsea oprowadza nas choreografka Merle Lister, która do całego filmu wnosi dużo lekkości i liryzmu. Choć ze względu na ograniczenia fizyczne, po budynku porusza się przy pomocy podpórki na kółkach, często zatrzymuje się, by wykonać sentymentalne, taneczne ruchy. Liryczne gesty sprawiają, że jej oczy stają się pełne blasku. Merle nieustannie wędruje i rozmawia z pracownikami odpowiedzialnymi za remont hotelu, ale także z niektórymi rezydentami. Jest naszą przewodniczką po świecie wspomnień pełnych blichtru, który kontrastuje ze wszędobylskim kurzem, hałasami wind towarowych i odgłosami remontów.

Rezydenci otwierają przed nami drzwi do swoich mieszkań i zapraszają nas do swojego świata. Czasami opowiadają dużo i chętnie, innym razem z nostalgią przywołują wspomnienia, obawiają się o swoją przyszłość poza murami Chelsea, który stał się ich domem. W codziennych rozmowach towarzyszymy m.in. inżynierce Zoe Pappas i jej mężowi Nicholasowi Pappas, którzy z niecierpliwością czekają na koniec remontu i zastanawiają się nad przyszłością Hotelu Chelsea. Poznajemy także historię amerykańskiej artystki konceptualnej i fotografki Bettiny Grossman. Artystka była jedną z bardziej znanych rezydentek Chelsea - jej pokój znajdował się na końcu korytarza, Grossman od lat gromadziła w nim niekończące się serie rysunków, fotografii i rzeźb, które ostatecznie zawładnęły przestrzenią, a artystka zaczęła sypiać na... korytarzu. O zwykłej-niezwykłej relacji z Hotelem Chelsea mówi też Rose Cory, który wspomina swoje doświadczenia (walka z anoreksją, proces zmiany płci, małżeństwo, narkotyki) i, jak sam mówi, w Chelsea przeżył co najmniej sześć wspaniałych żyć.

Cory wspomina także o istotnym zjawisku - relacji, a właściwie braku relacji pomiędzy rezydentami Chelsea. Wydaje się, że w tej opowieści relacje międzyludzkie nie maja tak dużego znaczenia, jak relacja mieszkańców z samym hotelem. Dla każdego z nich Chelsea to nieidealne, ale bezpieczne miejsce, swoisty wehikuł czasu zabierający do przedziwnego, z jednej strony przerażającego, z drugiej zaś fascynującego świata tego, co było. Bez względu na zmiany w architekturze budynku, zmiany właścicieli nieruchomości czy osób, które za chwilę zarezerwują poszczególne pokoje, hotel dla wielu na zawsze pozostanie bezpieczną przystanią, która ochroni magię ducha Chelsea.

Klaudia Strzyżewska

• Millenium Docs Against Gravity: Marzenia w Hotelu Chelsea, reż. Amélie van Elmbt & Maya Duverdier
• Kino Muza
• 20.05
• online: od 24.05

© Wydawnictwo Miejskie Posnania 2022