Pierwszy tramwaj wyjechał na trasę PST w 1997 r.
Pierwszy tramwaj wyjechał na trasę PST 30 stycznia 1997 roku o godz. 10.08. W inauguracyjny kurs wyruszył zakupiony w Niemczech, używany tramwaj typu GT-8, który przejechał trasę między mostem Teatralnym a os. Jana III Sobieskiego. Oficjalne otwarcie linii odbyło się dzień później. Uruchomienie w 1997 r. Poznańskiego Szybkiego tramwaju przyniosło społecznie odczuwalną poprawę komunikacji miejskiej Poznania między jego północnymi obszarami, a śródmieściem.
PST to odcinek o długości 6,1 km (z pętlą na Piątkowie 6,4 km) w pełni autonomicznej trasy z 6 stacjami, połączony w sąsiedztwie mostu Teatralnego z siecią tramwajową MPK. Dwie trzecie trasy przebiega w wykopie o głębokości 6 metrów. Na trasie znajduje się 20 obiektów inżynierskich (wiadukty, kładki dla pieszych, kładki technologiczne), z których największym jest estakada nad Bogdanką o długości 694 m.
Prędkość komunikacyjna PST wynosi średnio 34,9 km/h (na pozostałych trasach MPK 17,7 km/h). W ciągu doby tramwaje na PST przejeżdżają ponad 5000 km wykonując ponad 800 kursów. Tramwaje jeżdżą na trasie co 10 minut, co w praktyce oznacza, że na przystanek pociągi przyjeżdżają co 2,5 minuty. W ciągu jednej godziny trasą PST może się przemieścić 6 tys. osób. Perony na przystankach PST (ich łączna długość wynosi 96 m) są objęte systemem monitoringu wizyjnego.