Pierwszym polskim prezydentem Poznania był Jarogniew Drwęski, który został powołany na to stanowisko 11 listopada 1918 r., a więc jeszcze przed wybuchem Powstania Wielkopolskiego!
Jarogniew Drwęski został powołany przez Radę Robotników i Żołnierzy, która powstała pod wpływem rewolucji niemieckiej i sprawowała kontrolę nad miastem. Formalnie był tylko komisarycznym nadburmistrzem, na wybór którego zgodził się Berlin, jednak dla Polaków - pierwszym polskim gospodarzem miasta od czasów napoleońskich.
Po zakończeniu Powstania Wielkopolskiego i podpisaniu traktatu wersalskiego, władze Poznania stanęły przed wieloma poważnymi problemami. Jednym z nich była konieczność polonizacji szkolnictwa i urzędów. W Poznaniu brakowało nie tylko urzędników, profesorów i nauczycieli, ale również polskich kolejarzy, pocztowców i urzędników celnych. O skali problemu świadczy fakt, że nawet dobrze wykształceni Polacy nie znali odpowiedników wielu niemieckich słów.
Do zasług Jarogniewa Drwęskiego należała jednak nie tylko organizacja polskiej administracji. Był założycielem i pierwszym prezesem Związku Miast Polskich. Z jego osobą wiąże się również m.in. otwarcie pierwszej uczelni wyższej w Poznaniu - Wszechnicy Piastowskiej, której nazwę w 1920 r. zmieniono na Uniwersytet Poznański, a takżze przejęcie przez Polaków Opery i Biblioteki Raczyńskich. Ponadto, wpłynął na sukces inauguracji w 1921 r. pierwszego Targu Poznańskiego, który siedem lat później przekształcił się w Międzynarodowe Targi Poznańskie, stając się największą imprezą handlową w kraju i wizytówką miasta.
Jarogniew Drwęski pełnił funkcję Prezydenta Stołecznego Miasta Poznania dość krótko. Zmarł nagle 14 września 1921 r., będąc w wieku zaledwie 45 lat.