W "Okrąglaku" po raz pierwszy zastosowano na szerszą skalę ogrzewanie sufitowe.
Okrąglak to popularna nazwa byłego domu towarowego, będącego jednym z najbardziej charakterystycznych budynków stolicy Wielkopolski. Ten niezwykły obiekt w formie walca, będący przykładem budownictwa "konstuktywistycznego" z lat 50. XX w., posiadał charakterystyczną położoną centralnie klatkę schodową, o trzech biegach schodów. Powstał w latach 1949 - 55 w miejscu zniszczonego Banku Cukrownictwa. Na otwarcie - 29 stycznia 1955 r.- przyszło tak dużo ludzi, że następnego dnia trzeba było go zamknąć i zrobić mały remont. Autorem projektu był Marek Leykam. Budynek posiada 9 kondygnacji nadziemnych i 2 podziemne. Ma 45 m wysokości, powierzchnię 5,7 tys mkw. oraz 584 okna. W okresie kiedy powstawał, był niezwykle nowatorski - oprócz ogrzewania sufitowego, po raz pierwszy na szerszą skalę zastosowano w nim również prefabrykaty żelbetowe. Jednak budowa obiektu wzbudzała wiele kontrowersji wśród poznaniaków ze względu na współczesną formę architektoniczną, kontrastującą z zabudową z początku XX w. Obecnie "Okrąglak" jest jednym z symboli miasta, a jego architektura wygrała w konkursie "Gazety Wyborczej" na najlepszy budynek półwiecza w Poznaniu (nadzwyczajna edycja urządzanego od ośmiu lat konkursu im. Jana Baptysty Quadro, organizowanego przez Urząd Miasta Poznania razem z firmą UWI Inwestycje). Obecnie trwa postępowanie dot. wpisu "Okrąglaka" do Rejestru zabytków miasta Poznania.