Słownik gwary miejskiej Poznania

Hasło na dziś

poznan.pl Gwara Poznania

kasta

rozmiar tekstu drukuj kod qr
  • kasta 1. [skrzynia, skrzynka]: "Tu mota, druhowie, kurbelką" prawił na wykładzie "i skorno nią kręcita, to w tej kaście w środku kręci się taki mały dyngs". Niedwob trze się o niedwob i od tego tarcia niedwobiu o niedwob prysko elekstryka... i leci bez ten drut do tej drugiej kasty... a ta kasta dzwoni, chyba że nie dzwoni, bo jakiś pierun nadepnął na drut. Gdy mu nie wychodziła melodia, rzucał instrument gwałtownie do kasty, aż jęczało. Franek, szykuj drugą kaste, bo sie robi ruch jak sto pierników. Mało tego, psiakrew, nie chce knaić tych kastów do dóm. Chłoposzek broł rower z kastóm i towar ci do dómu wiózł. Inform. A to był Poznaniak, był z Rogoźna, i tam chodziyło o jakąś skrzynie, nie. A on mówi: kasta [...]. A tyn oficer mówi: nie kasta ani kisteczka tylko skrzynia. Co masz w tej kaście? Inform. ◊ fraz. przestarz. kasta piersiowa [klatka piersiowa]: "Brzuch rein! Piersiowa kasta raus!" darł się coraz głośniej Żurek... i przelewoł nom do łbów wszystko, co mioł we łbie, a nawet to, czego nie mioł. A my stojeli w szeregu tymi piersiowymi kastami do przodu wypięte, a dumne, a ważne, a wielgie, że cywile beczą, a my niby nic! 2. [bramka (na boisku piłki nożnej)]: Żgaje co pofile wpieprzały piłe na kaste Marycha szpanom, szpycom, kapówom, aż, holynder, posypały się gole. Wpieprznij mu gola do kasty. Inform. Kto u wos stoji na kaście? Zasłysz.

sieci społecznościowe