• sznytka [kromka chleba, kanapka]: [...] wiara z Warszawy przywiezie ze sobą sznytki, żeby bejmów zaoszczędzić. Walizki od "sznytek", które przywozili z sobą goście z Galilei i b. Kongresówki. Chyba tych sznytek nie zabiorą, ponieważ w pociągu jest wagon restauracyjny. Weź pani te sznytke. Jak Chudzińska zapomniała zamknąć, to krajali sznytki i jedli suche bez posmarowania. Szykowałam z gzikiem sznytki. Mamy przynosiły zwykle "sznytki" (kanapki) lub placek z kruszonką z domu, a na miejscu zamawiało się już tylko kawę. Z domu zabrane "sznytki" z mielonym, wędzonym boczkiem lub "brunświcką" smakowały na świeżym powietrzu podwójnie. Na rano po pół jojka, zamiast knobloszka sosyska, za galart stópki, za sznytki gryski. Wszystko klupło do wody, a nojgorsze, że tytka zez sznytkami i sosyskom tyż. Zjydz, Iruchna, sznytke! Inform. Najwyżej każdy ze swoimi sznytkami przyjdzie. Inform. ◊ fraz. leżeć jak sznytka [leżeć bez ruchu, opadłszy z sił]: Ale potem, co się do siebie zbliżamy, to od razu obaj leżymy na szosie jak sznytki.

sieci społecznościowe