Na początku XX wieku w Poznaniu powstały - jako pierwsze na ziemiach polskich - zakładowe kluby sportowe
Początkowe były one przeznaczone głównie dla robotników, choć inicjowane i utrzymywane przez właścicieli fabryk. Na początku XX w. szybko zaczyna rozwijać się także sport zawodowy. Dużą popularnością cieszyła się instytucja wyścigów konnych konnych w ramach niemiecko-polskiego Towarzystwa Wyścigów Konnych. Z biegiem lat zostało ono jednak całkowicie zdominowane przez Niemców: w 1912 r. na 430 członków, tylko 26 było Polakami. Prężnie rozwijały się też kluby kolarskie, których w 1900 r. było 13. Dość późno, bo w 1904 r. powstał pierwszy w Poznaniu Klub Wioślarski - KW 04. W 1912 r. utworzono klub wioślarski "Tryton", również istniejący aktualnie. Kluby te, mimo że, otwarte dla warstw czeladniczych i robotniczych potrafiły utrzymać charakter elitarny, głównie ze względu na wysokie koszty sprzętu oraz utrzymania przystani. Nie można jednak zapominać, że większość klubów miała charakter wyraźnie hakatystyczny, dyskryminujący Polaków. Kiedy z początkiem XX w. powstawały w Poznaniu pierwsze kluby piłkarskie były to organizacje niemieckie. I mimo, że pierwszy rdzennie polski klub (choć należący oczywiście do związku niemieckich organizacji piłkarskich) poznaniacy chcąc uśpić czujność Niemców nazwali "Normandią", to i tak popadał on ustawicznie w konflikty narodowościowe. Pruskim władzom nie mogło podobać się używanie języka polskiego podczas gry na boisku, w związku z czym klub rozwiązano. Na jego miejsce szybko utworzono nowe stowarzyszenie, które tym razem miało dłuższy żywot i już jako "Posnania" przetrwało do dziś. W 1912 r. powstał kolejny polski klub "Warta", początkowo piłkarski, później wielosekcyjny. Popularność "Warty" sprawiła, że liczba chętnych przekraczała możliwości klubu, wskutek czego, rok później założono kolejne: "Spartę", "Trytonię", przemianowaną później na "Pogoń" oraz "Unię". Równie dynamicznie rozwijającą się dyscypliną sportu w Poznaniu był tenis. W 1913 r. powstał tu Związek Tenisowy Młodzieży Polskiej, a rok później Poznański Klub Tenisowy. To właśnie te dwie organizacje doprowadziły do pierwszych rozgrywek między poszczególnymi zaborami. Wybuch I wojny światowej nie był dla nich korzystny, spowodował zaprzestanie działalności i upadek obu organizacji. Bardzo popularne w Poznaniu było też łyżwiarstwo, głównie dzięki temu, że od połowy XIX wieku istniało w mieście kilka lodowisk naturalnych. Lodowiskiem o standardzie międzynarodowym było "Na Przepadku" (w okolicach nowej ulicy Przepadek i Pułaskiego). Na jego terenie znajdowały się wypożyczalnie sprzętu, szatnie, restauracja i orkiestra. Istniała również możliwość wynajęcia instruktora. Z łyżwiarstwem związany był też założony w 1910 r. pierwszy w dziejach Poznania klub sportowy, który specjalizował się w sporcie rodzinnym - Poznańskie Stowarzyszenie Przyjaciół Łyżwiarstwa.