Nazwa dzielnicy Łazarz pochodzi od wsi Święty Łazarz, która powstała na gruntach należących do dawnego szpitala św. Łazarza
W XVIII w. na terenie wsi zaczęli osiedlać się Bambrzy. W XIX w. na jej obszarze wybudowano dworzec kolejowy, kościół Matki Boskiej Bolesnej oraz pierwsze większe zakłady przemysłowe. Łazarz został włączony w granice Poznania w 1900 r. Od tego czasu notuje się jego szybki rozwój, czego przykładem jest wysoka zabudowa na ulicach Matejki i Małeckiego. To właśnie ulica Matejki połączyła dwie nowe dzielnice Poznania: Łazarz i Jeżyce, a z uwagi na bardzo atrakcyjne położenie w stosunku do centrum oraz bliskość terenów zielonych - w 1902 r. założono tam Ogród Botaniczny (obecnie park Wilsona) - została bardzo szybko zabudowana interesującymi budynkami. Na terenie Łazarza znajduje się ponadto park Jana Kasprowicza z halą sportowo-widowiskową "Arena" oraz tereny Międzynarodowych Targów Poznańskich.