Poznańska Fara została podniesiona do godności Bazyliki Mniejszej
Ojciec Święty Benedykt XVI podniósł poznańską farę do godności Bazyliki Mniejszej. Dekret podpisany przez prefekta Kongregacji Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów, kardynała Antoniego Canizares Llovera, odczytał podczas uroczystych nieszporów ku czci św. Piotra i Pawła w poznańskiej katedrze Arcybiskup Stanisław Gądecki 28 czerwca 2010 roku. "Kongregacja Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów - na mocy szczególnych pełnomocnictw udzielonych przez Ojca Świętego Benedykta XVI - kościół parafialny w Poznaniu, poświęcony Bogu ku czci Najświętszej Maryi Panny Nieustającej Pomocy, św. Marii Magdaleny i św. Stanisława biskupa, podnosi do tytułu i godności BAZYLIKI MNIEJSZEJ, nadając mu bardzo chętnie wszystkie prawa i przywileje liturgiczne przysługujące mu zgodnie ze zwyczajem" - głosi dokument Stolicy Apostolskiej.
Tytuł bazyliki mniejszej nadaje się kościołom odznaczającym się wartością zabytkową o dużym znaczeniu w życiu religijnym wspólnoty chrześcijańskiej. W imieniu Papieża decyzję w tej sprawie wydaje Kongregacja Kultu Bożego. Dziś tytuł ten nadaje się przede wszystkim znacznym sanktuarium - posiadają go sanktuaria w Fatimie, Lourdes, na Jasnej Górze i w Licheniu. Bazyliki większe to także cztery patriarchalne bazyliki Rzymu: św. Piotra na Watykanie, św. Jana na Lateranie, Matki Bożej Większej na Eskwilinie i św. Pawła za Murami, oraz rzymska bazylika św. Wawrzyńca i bazyliki MB Anielskiej i św. Franciszka w Asyżu.
W archidiecezji poznańskiej do tej pory znajdują się dwie bazyliki mniejsze: Katedra Poznańska pw. św. Apostołów Piotra i Pawła (od 1962 roku) oraz Sanktuarium Matki Bożej na Świętej Górze k/Gostynia (od 1970 roku).
Pojezuicki kościół farny został zbudowany w latach 1651-1705. Biskup Hieronim Wierzbowski konsekrował świątynię 27 września 1705 roku. Budowany był przez wybitnych architektów, budowniczych i artystów tamtych czasów: Thomasa Poncino de Goricia z Lugano, Bartłomieja Wąsowskiego, Jana Catenazziego, Karola Dankwarta i Pompeo Ferrariego. Świątynia powstała w stylu włoskiego baroku, na wzór rzymskich kościołów Il Gesù i Sant'Ignazio.
Fara Poznańska od wieków stanowiła centrum życia religijnego miasta. O roli Fary świadczą patronaty, które sprawowali kolejno: Kapituła Katedralna, król Przemysł II, siostry dominikanki, królowie polscy i magistrat miasta Poznania.
Fara jest dziś kościołem całodziennej adoracji Najświętszego Sakramentu, sanktuarium Matki Bożej Nieustającej Pomocy z obrazem koronowanym papieskimi koronami w 1961 r., kościołem bractw i cechów rzemieślniczych oraz stałego dyżuru w konfesjonale. Odbywają się tu cieszące się dużym zainteresowaniem koncerty organowe na słynnym instrumencie Friedricha Ladegasta.
W ostatnich latach kościół farny przeszedł gruntowną renowację, w której pomogła działalność istniejącego od 1995 roku Towarzystwa Przyjaciół Poznańskiej Fary. (za www.archpoznan.pl)