Aspekty prawne
Efektywność energetyczna jest centralnym elementem unijnej strategii Europa 2020 na rzecz inteligentnego i zrównoważonego rozwoju społecznemu oraz przejścia do gospodarki opartej na efektywnym korzystaniu z zasobów.
Polska ratyfikowała Traktat Karty Energetycznej (TKE) oraz Protokół Karty Energetycznej o Efektywności Energetycznej i Odnośnych Aspektach Ochrony Środowiska w 2000 roku. Zapisy TKE zobowiązują umawiające się strony do sformułowania polityki efektywności energetycznej wraz z odpowiednimi unormowaniami prawnymi i regulacyjnymi.
Dyrektywy Unii Europejskiej w sprawie efektywności energetycznej:
- Dyrektywa 2005/32/WE ustanawiająca ogólne zasady ustalania wymogów dotyczących ekoprojektu dla produktów wykorzystujących energię (ramy dla ustalenia wymogów w zakresie ekoprojektowania oraz wstępnie zakwalifikowane grupy produktów: kotły, podgrzewacze, sprzęt AGD, silniki i inne)
- Dyrektywa 2006/32/WE w sprawie efektywności końcowego wykorzystania energii i usług energetycznych (cel, mechanizmy i system zachęt oraz rozwój usług energetycznych)
Polskie akty prawne:
- Ustawa o efektywności energetycznej z dnia 15 kwietnia 2011 r. (uchylona)
- Ustawa o efektywności energetycznej z dnia 20 maja 2016 r. (obowiązująca)
Celem ustawy jest stworzenie ram prawnych systemu działań na rzecz poprawy efektywności energetycznej gospodarki, obejmujących system wsparcia, prowadzących do uzyskania wymiernych oszczędności energii.
Ustawa określa krajowy cel w zakresie oszczędnego gospodarowania energią, w tym zadania jednostek sektora publicznego w zakresie efektywności energetycznej, zasady uzyskania i umorzenia świadectwa efektywności energetycznej oraz zasady sporządzania audyty energetycznego.
Zadania jednostek sektora publicznego:
- stosowanie środków poprawy efektywności energetycznej (co najmniej jednego z wymienionych w ustawie*),
*w ustawie z 2011r. konieczne było stosowanie 2 środków poprawy efektywności energetycznej)