a

Poznański Klub Podróżnika - Spotkanie z Łukaszem Superganem pt. Góry lodu i ognia,

2015-04-23 ( czwartek )
Klubokawiarnia Cicha Kuna, ul. Święty Marcin 30/8-9, Poznań

Spotkanie pt. GÓRY LODU I OGNIA - 2500 km pieszo przez pustkowia Iranu
Gościem będzie Łukasz Supergan
Wstęp na spotkanie - 12 zł (z czego 5 zł do wykorzystania w barze), dla dzieci wstęp gratis
Wejściówki na spotkanie są dostępne w Cichej Kunie codziennie w godz. 10-23
Łukasz Supergan - od kilku lat podróżuje, starając się zrozumieć i opisać świat. Realizuje też projekty długodystansowych wędrówek górskich i nizinnych. Dwukrotnie (2004 i 2013) przeszedł pieszo Łuk Karpat. Spędził ponad 2 lata w Azji, poznając 20 krajów, w tym Iran, Irak, Pakistan, Syberię i Azję Centralną. W 2013 roku samotnie pokonał 4000 km, wędrując pieszo z Warszawy do hiszpańskiego Santiago de Compostela. W 2014 roku jako pierwszy człowiek przeszedł zimą 840-kilometrowy szlak Karpat Słowackich - "Cestę hrdinov SNP". Za swoje długodystansowe wędrówki dwukrotnie otrzymał wyróżnienie na spotkaniach "Kolosów".
Z czym kojarzy się w Polsce Iran? Z łamaniem praw człowieka, władzą sprawowana przez mułłów, czernią kobiecych strojów i programem atomowym.
A gdyby tak spróbować pokazać ten kraj z innej strony? Pokazać jego kulturę oraz ludzi, cały czas mało znanych przez nas, Europejczyków?
Iran to kilka tysięcy lat historii i bogata perska kultura, dorównująca wiekiem najstarszym cywilizacjom europejskim. To wielość religii, gdyż w tym uchodzącym za ściśle islamski kraju, wyznają swoją wiarę także
chrześcijanie, żydzi i zoroastrianie. To różnorodność krajobrazów gór, pustyń, nizinnych lasów i nadmorskich wybrzeży. Na przekór stereotypom to kraj, w którym przybysz witany jest zawsze z ujmującą gościnnością.
Iran, choć bliski Europie, cały czas pozostaje mało znany, a skojarzenia jakie budzi mają mało wspólnego z prawdą.
Odwiedził ten kraj po raz pierwszy w 2011 roku i już wtedy powstał w jego głowie pomysł, by wrócić tam i pokazać różnorodność kraju oraz jego mieszkańców. Zamiarem było odwiedzenie rzadko odwiedzanych gór w zachodniej części. Tak powstał pomysł pieszego przejścia Iranu wzdłuż potężnych Gór Zagros.
Zagros to największy łańcuch górski Iranu, ciągnący się od granicy z Turcją po Zatokę Perską. Swoimi szczytami sięga powyżej 4000 metrów. Pokryte w większości przez pustynie i półpustynie, zamieszkiwane są przez wiele narodów i grup etnicznych, mało poznanych i rzadko opisywanych w Europie. Celem wyprawy było pierwsze w historii, piesze przejście tych gór z północy na południe, na dystansie około 2500 km oraz poznanie żyjących tam narodów: Azerów, Kurdów, Lurów, Bachtiarów, Kaszkajów.
Wędrując samotnie, z niewielkim plecakiem ruszył przez Zagros, chcąc odszukać i poznać mieszkańców tych gór, ostatnich irańskich koczowników, wędrujących co roku ze swoimi stadami. Droga prowadziła przez pustynie i półpustynie, w upale i mrozie, w palącym słońcu i w śnieżycy. Nawigacją był prosty kompas oraz radzieckie mapy wojskowe sprzed 40 lat. Był aresztowany i zawracany z drogi. A przede wszystkim przyglądał się mieszkańcom Zagrosu, doświadczał ich niesamowitej otwartości i słuchał opowieści o współczesnym Iranie. Po 76 dniach wędrówki stanął na wybrzeżu Oceanu Indyjskiego.
Jak smakuje opium palone w zaciszu pasterskich chat? Co o swoim kraju sądzą sami Irańczycy? Czy można jeszcze spotkać w Iranie prawdziwych nomadów? I dlaczego irański pies pasterski jest bardziej niebezpieczny
od bomby atomowej? O tym opowie w Poznańskim Klubie Podróżnika