Świadomość skali zniszczeń Poznania z czasów II wojny światowej, w przeciwieństwie do Warszawy czy Wrocławia, nie jest dziś powszechna. Znaczne obszary śródmieścia zamieniły się w morze ruin, a sprawą kluczową było podjęcie decyzji o kształcie odbudowy. Przyjęto śmiałe założenie, by w wielu przypadkach nie przywracać form sprzed 1939 r., tylko nadać budynkom oblicze nawiązujące do architektury dawnej Rzeczypospolitej, a urbanistycznie stworzyć miasto na nowo.
Celem wystawy jest przedstawienie historii powojennej odbudowy reprezentacyjnych gmachów Poznania oraz towarzyszącej temu procesowi dyskusji specjalistów, decydentów i samych mieszkańców. Chcemy podkreślić, iż powojenne oblicze architektoniczne i urbanistyczne miasta jest efektem wielkiej, intelektualnej pracy ludzi zaangażowanych w to dzieło. Na ostateczny efekt, powstały w wyniku ścierania się wielu konkurencyjnych koncepcji, wpłynęły zarówno odkrycia archeologiczne i konserwatorskie jak i ówczesne przekonania czy oczekiwania społeczne i polityczne.
Powojenna odbudowa ośrodków staromiejskich w Polsce, realizowana w ramach założeń prof. Jana Zachwatowicza, była osiągnięciem niezwykłym i niemającym precedensu. Poznań jest tego znakomitym przykładem.
Scenariusz: Maksym Kempiński
Konsultacja merytoryczna: dr Iwona Błaszczyk
Aranżacja: KPS.ARCHI
Identyfikacja graficzna: Stwory Studio
Koordynacja: Anna Pikuła, Maksym Kempiński
Produkcja: Centrum Turystyki Kulturowej TRAKT
Otwarcie wystawy: w formie online na www.bramapoznania.pl
Wystawa dostępna online w formie PDF na: stronie Bramy Poznania
Film zapowiedź na Youtube
Film z wypowiedziami twórców wystawy na Youtube