Nagroda Artystyczna Miasta Poznania zespołowa dla MARII BLIMEL, WANDY WASILEWSKIEJ za pomysłowość i oryginalność formy radiowych reportaży.
MARIA BLIMEL Dziennikarka Radia Merkury - Regionalnej Rozgłośni Polskiego Radia w Poznaniu, kierownik Zespołu Reportażystów.
Urodziła się 14 września 1957 r. w Poznaniu.
Absolwentka filologii polskiej na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Pracowała jako nauczycielka - polonistka w Liceum Sztuk Plastycznych w Poznaniu. Znaczącym wydarzeniem w jej życiu była działalność opozycyjna w okresie stanu wojennego. Organizowała wówczas działalność podziemnego Radia "Solidarność" Regionu Wielkopolska, współpracowała z Radiem "Wolna Europa", była założycielką podziemnej agencji fotograficznej "Zakres". W 1983 została aresztowana, pod zarzutem współpracy z pismami podziemnymi. Po wyjściu z więzienia pracowała w Szkole Podstawowej nr 40.
Pracę w Polskim Radio rozpoczęła w 1989 r. W r. 1993 otrzymała swą pierwszą nagrodę za reportaż Inna jak inne w konkursie "Polska i Świat".
Jest stałą współpracowniczką I i III programu Polskiego Radia oraz Radia Bis. Prowadziła również warsztaty radiowe w Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu. Wśród jej uczniów znajduje się Wanda Wasilewska, z którą zaprzyjaźniła się i zrealizowała wiele reportaży.
WANDA WASILEWSKA Dziennikarka radiowa.
Urodziła się 19 marca 1964 r. w Poznaniu. Absolwentka Akademii Wychowania Fizycznego w Poznaniu.
Pracę w Radiu Merkury rozpoczęła w 1991. W duecie reportażowym z Marią Blimel pracuje od 1995 r. Współpracuje z I i III programem Polskiego Radia oraz Radiem Bis. W latach 1995-1997 była rzecznikiem prasowym Międzynarodowego Festiwalu Teatralnego "Malta".
Maria i Wanda na forum europejskim uznawane są za mistrzynie reportaży społecznych, których bohaterami są dzieci. Zajmują się także publicystyką społeczną (problemy ludzi niepełnosprawnych, bezdomnych, bezrobotnych) i kulturalną (teatr, literatura, piosenka poetycka). Są laureatkami licznych prestiżowych nagród. W roku 1995 w konkursie "Polska i Świat" otrzymały I nagrodę za reportaż Dałam ci syna (a w roku 1996 nagrodę II za audycję Niepokonani) oraz wyróżnienie Stowarzyszenia Radia Publicznego za Żywe trumny. W roku 1997 otrzymały nagrodę "Mały Brzym" za reportaż 5xM w ogólnopolskim konkursie Radia Katowice oraz uhonorowane zostały tytułem Wielkopolski Człowiek Roku - Człowiek Serca za pomoc najuboższym, upośledzonym umysłowo, niepełnosprawnym fizycznie i bezdomnym. W roku 1998 obie reporterki otrzymały polską nominację do nagrody "Prix Europa" za reportaż Gwiazda szumi w poświetności, w konkursie "Polska i Świat" II nagrodą wyróżniono ich reportaż Dżimi Dżon, zostały również laureatkami Nagrody Ministra Pracy i Polityki Socjalnej za zajmowanie się trudnymi tematami społecznymi i niesienie w ten sposób pomocy ludziom skrzywdzonym przez los. Rok 1999 przyniósł im II nagrodę w Ogólnopolskim konkursie "Co nam się udało" za reportaż Można całe planety przenosić, tytuły Dziennikarza Dziesięciolecia i Nagrodę im. Wojciecha Dolaty przyznaną przez Wielkopolski Oddział Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich oraz najbardziej prestiżową nagrodą w ich karierze - Grand Prix Międzynarodowego Konkursu Sztuk Multimedialnych "Premios Ondas'99" w Barcelonie za reportaż "Zawód na czasie", który zdobył też I nagrodę w Ogólnopolskim Przeglądzie Form Dokumentalnych w Szczecinie. Kolejny - Myślałem, że to przeze mnie został uhonorowany w 2000 roku Grand Prix Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji. W tym samym roku Minister Zdrowia uhonorował obie reporterki nagrodą za cykl audycji o uzależnieniach Pomówmy o sprawach poufnych, wówczas też otrzymały najwyższe i najbardziej znaczące wyróżnienie w Polskim Radio "Złoty Mikrofon" - za wybitne osiągnięcia w dziedzinie reportażu radiowego. W r. 2001 Blimel i Wasilewska zwyciężyły w konkursie "Dziennikarstwo w służbie dobra wspólnego" reportażem radiowym Ja tu idę jak do raju, który również otrzymał polską nominacje do nagrody Prix Europa.