Prezydentem Poznania został wybrany 27 kwietnia 1922 r., zastępując na tym stanowisku przedwcześnie zmarłego Jarogniewa Drwęskiego. Rządził miastem do 1934 r., kiedy to mimo wygranych wyborów, sanacyjne władze krajowe odsunęły go od stanowiska.

Za rządów Ratajskiego Poznań powiększył swoje terytorium, stał się nowoczesnym, dynamicznie rozwijającym się miastem. Zorganizowana przez Ratajskiego Powszechna Wystawa Krajowa (1929 r.) stała się sukcesem na skalę międzynarodową.

Został zapamiętany przez Poznaniaków jako dobry organizator i solidny zarządca, a jednocześnie odważny wizjoner, który szczerze kochał swoje miasto.