Prof. Janusz Ziółkowski (ur. w 1924 r. w Sosnowcu, z Poznaniem związał się na stałe po wojnie), ekonomista i socjolog, rektor Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza, wybrany w 1981 roku w pierwszych demokratycznych wyborach na uczelni, odwołany w styczniu 1982 roku po wprowadzeniu stanu wojennego. W latach 80. zaangażował się w działalność niezależną, był aktywny w środowiskach naukowym, robotniczym i kościelnym. Współtworzył i pełnił funkcję pierwszego przewodniczącego Komitetu Obywatelskiego "Solidarności" Województwa Poznańskiego. Członek Komitetu Obywatelskiego przy Lechu Wałęsie, uczestniczył po stronie solidarnościowej w obradach Okrągłego Stołu. Od 1989 roku senator RP z ramienia Obywatelskiego Klubu Parlamentarnego. Prezydent Lech Wałęsa w styczniu 1991 roku powołał go na stanowisko sekretarza stanu do spraw międzynarodowych w Kancelarii Prezydenta RP, a od marca 1992 roku powierzył mu funkcję ministra stanu i szefa Kancelarii Prezydenta. Poznań docenił profesora przyznając mu w 1993 r. tytuł Honorowego Obywatela Miasta Poznania. Janusz Ziółkowski zmarł 5 kwietnia 2000 roku w Poznaniu i został pochowany na Cmentarzu Zasłużonych Wielkopolan na Wzgórzu św. Wojciecha.
Jego postać została też upamiętniona w postaci obelisku na Grunwaldzie, dzielnicy, z którą Janusz Ziółkowski był bardzo związany. Na uroczystość odsłonięcia oprócz rodziny i przyjaciół profesora, przybyli przedstawiciele środowiska akademickiego władz miejskich z prezydentem Ryszardem Grobelnym i przewodniczącym Rady Miasta Grzegorzem Ganowiczem; władz kościelnych z metropolitą Poznańskim i przewodniczącym Konferencji Episkopatu Polski abp Stanisławem Gądeckim, władz wojewódzkich, a także samorządowcy z Osiedla Stary Grunwald, którzy bardzo aktywnie wspierali ideę postawienia obelisku.
- Był sprawnym organizatorem, odważnie wprowadzał pionierskie reformy polityczne i społeczne w duchu kompromisu - wspominał Janusza Ziółkowskiego obecny rektor UAM prof. Bronisław Marciniak.
Prezydent Ryszard Grobelny podkreślał, że Janusz Ziółkowski był wielką osobistością, a jednocześnie człowiekiem skromnym, obytym w świecie, ale nie zapominającym o utrzymywaniu dobrych relacji z rodziną, przyjaciółmi, sąsiadami.