• glapa 1. [wrona, gawron]: W glapy! wydaje komendę Józek. Dziesiątki pocisków wylatują w górę ku sędziwym topolom i płoszą wracające wrony. Dojść mom gazmajstrów i dojść karciorzy! Serducho w klacie ćpo sie jak glapa! Albo glapy ci wszystko wydzióbią, wróble zeźrą, a z ciebie cała wieś będzie się śmiała. Ale łun przyniós i rano mu nie dawał ty kury w ty szatni, nie, to myśmy podminili te kure, zapakowali my zdechłóm glape, tak samo my zawinyli, to teraz o drugi godzinie tyn mówi: masz tutej te kure, nie, i mu dał. Jakie czarne glapy sie zleciały na podwórze! Inform. 2. powsz. [hitlerowski orzeł]: Teraz używaliśmy, ile wlezie, tłukąc i rąbiąc upozowane portrety Führera, Goebbelsa, depcząc po glapach i hakkenkreuzach. Niemcy więc bardzo skrupulatnie przypinali sobie jako to się wtedy mówiło różne glapy. Na tym piątym ogromnym klombie, wśród róż, tam, gdzie była ułożona z czarnych płyt marmurowych hitlerowska glapa ze swastyką. Solidne filary, otaczające kamienną twierdzę wzniesioną w środku miasta, ozdobione były wielkimi glapami. Na murach wisiały niemieckie ogłoszenia z czarną glapą u góry. 3. rzad., ekspr. [niezbyt bystra dziewczyna]: Wziąłem ją za rękę. Zacząłem ciągnąć do pokoju. Udawała, że się opiera. Głupio glapa pomyślałem.

sieci społecznościowe