Rada Miasta Poznania

Projekt uchwały w sprawie nazewnictwa ulic, placów oraz innych obiektów w Poznaniu jest inicjatywą przewodniczącego Komisji Grzegorza Jury, konsultowaną z GEOPOZ-em. Do tej pory zasady nadawania nazw w przestrzeni miejskiej miały charakter zwyczajowy. Na przykład GEOPOZ przedstawiał radnym z Komisji Kultury i Nauki składane propozycje, którzy wydawali wstępną opinię, następnie GEOPOZ przygotowywał już oficjalny projekt uchwały, który ponownie trafiał do Komisji. Celem uchwały ma być usprawnienie procesu nazewniczego w mieście Poznaniu, a także zapewnienie większej transparentności przy podejmowaniu rozstrzygnięć w zakresie nazewnictwa.

Według propozycji inicjatywa nazewnicza ma przysługiwać Prezydentowi Poznania, radnym RMP, osobom prawnym mającym siedziby na terenie Poznania, grupie co najmniej 15 mieszkańców Poznania, właścicielom terenu, na którym znajduje się proponowana do nazwania droga wewnętrzna. Wniosek o nadanie, zmianę nazwy, zmianę zasięgu nazwy lub zniesienie nazwy powinien zawierać: propozycję nazwy dla obiektu nazewniczego; uzasadnienie nadania nazwy; załącznik graficzny z lokalizacją obiektu; informację o statusie obiektu nazewniczego; w przypadku nazwy upamiętniającej osobę lub zdarzenie historyczne - biografię lub krótką informację na temat zdarzenia.

Według propozycji przy nadawaniu lub zmianie nazwy obiektu nazewniczego stosuje się m. in. takie kryteria jak: dbałość o poprawne używanie języka polskiego; uwzględnienie cech charakterystycznych obiektu, a także rejonu miasta, w którym jest on położony. Nazwa pochodząca od nazwiska osoby nie może być nadana wcześniej niż po upływie pięciu lat od śmierci upamiętnianej osoby, chyba że z wnioskiem nazewniczym wystąpią radni RMP w liczbie większej niż połowa ustawowego składu Rady. Zmiana istniejącej nazwy na nową może nastąpić w uzasadnionych przypadkach. Zniesienie nazwy następuje wyłącznie w przypadku gdy jej używanie stało się bezprzedmiotowe. Projekt uzyskał pozytywną opinię większości radnych, choć nie obyło się bez uwag. Zdaniem radnego Przemysława Alexandrowicza nie jest złą praktyką, że teraz Komisja dwa razy rozpatruję propozycję nazewniczą, a po przyjęciu omawianego projektu będzie to robiła tylko raz. Z kolei radna Marta Mazurek przypomniała o stanowisku Rady Miasta, aby więcej miejsc w mieście otrzymywało jako patronki - kobiety. Jej zdaniem uchwała również powinna iść w tym kierunku i zapowiedziała zgłoszenie na sesji stosownej poprawki.

Skwer 4 Czerwca 1989 r.

W tym roku przypada 30. rocznica wyborów, które w istotny sposób wpłynęły na losy naszego kraju i okazały się być początkiem końca PRL. Jedną z form uczczenia tego wydarzenia jest propozycja nadania imienia 4 Czerwca 1989 r. skwerowi położonemu nad jeziorem Maltański od strony ul. Jana Pawła II. Głosowanie przyniosło zdecydowane zwycięstwo opozycji zgromadzonej wokół Solidarności, które zapoczątkowało proces pokojowej transformacji i stało się symbolem - datą narodzin polskiej demokracji. Zaproponowana przez radnych nazwa stanowić będzie upamiętnienie wydarzeń, które umożliwiły również odbudowę samorządu terytorialnego w Polsce. Skwer nad Maltą ma także tę zaletę, że jest miejscem otwartym dla mieszkańców sprzyjającym także organizowaniu okolicznościowych uroczystości.

Powrót Dobrego Pasterza

Z inicjatywą zmiany nazwy części ulicy Adama Wrzoska na Dobrego Pasterza wystąpiła Rada Osiedla Winiary. Nazwa ulicy Dobrego Pasterza funkcjonowała w latach 1927-1977. W późniejszych latach, w wyniku wybudowania ulicy Wincentego Witosa, ulica Adama Wrzoska została praktycznie podzielona na dwie, niepołączone ze sobą, odrębne drogi. Utrzymanie nazwy Adama Wrzoska dla dwóch dróg utrudnia, zdaniem wnioskodawców, orientację w przestrzeni miasta.

Skwer im. Czesława Janickiego

Proponowany patron skweru, położonego między ul. Nad Wierzbakiem i al. Wielkopolską, Czesław Janicki urodził w 1926 r. w Korytnicy. W 1944 r. pracował jako robotnik przymusowy w Gądkach koło Poznania. Ponadto był więziony w obozie karno-śledczym w Żabikowie. Po wojnie rozpoczął naukę w Państwowej Szkole Rolniczej w Bojanowie. W kwietniu 1950 r. został aresztowany pod bezpodstawnym zarzutem sabotażu i osadzony w areszcie śledczym w Krotoszynie. Nie został jednak skazany. W 1962 r. podjął studia magisterskie w Wyższej Szkole Rolniczej w Poznaniu, gdzie w 1964 r. obronił pracę magisterską. W 1967 r. uzyskał stopień naukowy doktora nauk rolniczych. W 1969 r. podjął pracę na stanowisku adiunkta w Wyższej Szkole Rolniczej w Poznaniu, która od 1971 r. funkcjonowała jako Akademia Rolnicza w Poznaniu. W latach 1979-1984 zajmował stanowisko prodziekana Wydziału Zootechnicznego, a w latach 1981-1989 kierownika Katedry Genetyki i Podstaw Hodowli Zwierząt. Prowadził badania m. in. dotyczące genetycznego i środowiskowego uwarunkowania mleczności krów. W 1987 r. otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego nauk rolniczych. W 1984 r. wybrany został na prorektora ds. Studentów Akademii Rolniczej w Poznaniu. Stanowisko to zajmował jednak tylko do 30 listopada następnego roku, kiedy to na fali ogólnopolskiej czystki kadrowej ówczesny minister nauki i szkolnictwa Benon Miśkiewicz nie potwierdził jego dalszej nominacji. Poza działalnością naukową Czesław Janicki związany był z polityką już od 1948 r., kiedy to wstąpił w szeregi Polskiego Stronnictwa Ludowego. W latach 1989-1990 sprawował urząd wiceprezesa Rady Ministrów oraz ministra rolnictwa i gospodarki żywnościowej w rządzie Tadeusza Mazowieckiego. Był recenzentem prac doktorskich i habilitacyjnych. Przyznano mu wiele nagród i odznaczeń, między innymi Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski. Zmarł 29 grudnia 2012 r. w Poznaniu. 10 maja 2016 r. odsłonięto tablicę pamiątkową ku jego czci na terenie Muzeum Narodowego Rolnictwa i Przemysłu Rolno-Spożywczego w Szreniawie. Propozycja ma poparcie Rady Osiedla Sołacz. Komisja Kultury i Nauki również zaopiniowała projekt pozytywnie.

mat.