Poznan.pl, oficjalna strona Miasta Poznania

Projekty Janusza Orlik i Anity Wach.

Janusz Orlik - "a bliźniego swego jak siebie samego"
Solo będzie obrazem emocji jakie wyzwalamy w sobie, nieświadomej prowokacji, braku konsekwencji i upartości w działaniach. Ma być spektaklem dla widza, o widzu.
choreografia i wykonanie: Janusz Orlik
współpraca artystyczna: Michał Łuczak
muzyka: Nick Cave / Warren Ellis, Max Richter, The Jules Maxwell Project, Sigur Rós, Antony & The Johnsons
Janusz Orlik
urodzony w 1981 roku, jest absolwentem warszawskiej szkoły baletowej. Studiował w Brucknerkonservatorium Linz (Austria). Podczas studiów rozpoczął pracę w zespole młodych tancerzy x.IDA Dance Co. (Austria). Z zespołem odbył międzynarodowe tournee (Austria, Niemcy, Polska, Kanada) występując w produkcjach choreografów m.in.: Olga Cobos (E), Peter Mika (SL), Catherine Guérin (D/USA), Rebekka Murgi (I), Nicole Caccivio (D) oraz Charlotte Vincent (UK), która zaprosiła go do pracy w swoim zespole w 2002 r. Od tego czasu Janusz jest stałym członkiem Vincent Dance Theatre (Sheffield, UK) i wziął udział już w czterech produkcjach.
Będąc aktywnym tancerzem od samego początku swojej kariery artystycznej, Janusz tworzy własne prace choreograficzne, prezentując je zarówno w Polsce, jak i za granicą. W zeszłym roku stworzył gorąco przyjęty przez krytykę i publiczność, spektakl "Exérese monobloc", z udziałem byłej tancerki baletowej Pii Libickiej, prezentowany w Starym Browarze w Poznaniu.
W 2001 roku Orlik zdobył I nagrodę w konkursie choreograficznym "Das Podium" (Linz, Austria) za spektakl "Monodrama", który był prezentowany również na "III Gdańskich Debiutach Młodych Choreografów". W 2006 roku przyznano II nagrodę w konkursie "Jugend Tanzt" (Dortmund, Niemcy) uczennicy "Szkoły Tańca i Baletu Fouette" tańczącej w choreografii Janusza Orlika "Not perfect".
Poza pracą sceniczną Janusz prowadzi warsztaty taneczne w placówkach edukacyjnych i szkołach tańca w kraju i za granicą. Główny nacisk w tworzeniu własnych prac kładzie na ruch, zadając sobie pytania jakie ma znaczenie, co przekazuje widzowi, i to czy jest wiarygodny.
www.januszorlik.com

Anita Wach - INCH 1,5
Nie być w centrum i mieć centrum ,znaczy być ciągle w drodze, zawsze w teraz, w jakimś miejscu. Idąc sobą zapełniamy przestrzeń, sobą wyznaczamy kierunek, w miejscu zatrzymania widzimy swój dom. Sama przestrzeń jest bezdomna i pusta a zarazem pełna możliwości. Nie wystarczy iść, nie wystarczy zamieszkać, nie wystarczy po prostu być.
Interesuje mnie relacja pomiędzy człowiekiem i otaczającą go przestrzenią, pojmowaną jako swego rodzaju zagadkę, której oddziaływanie jest wciąż na nowo odkrywane. Wszelkie siły, wydarzenia pojawiające się w choreografii maja stanowić manifestację owej zagadkowej siły której matryca spoczywa w nieświadomości.
Osią wydarzeń jest miejsce i czas terażniejczy, sfera ciała i osoby, przestrzeń prywatna w przestrzeni publicznej, sfera domu i stan bezdomności.
Anita Wach (1974) przez pięc lat była tancerką Śląskiego Teatru Tańca, od dwóch lat niezależna tancerka współpracująca głównie z warszawskim Teatrem Bretoncaffe. Stypendystka Pro Helvetii (projket improwizacyjny z Thomasem Hauertem, 2003) oraz rezydentka Centrum Choreograficznego Zollwerein w Essen (jesień 2005). W 2004 wspólnie z innymi artystami wzięła udział w multidycsyplinarnym projekcie prezentowanym w Berlinie i Wrocławiu. Studiowała filozofię i pedagogikę. Pracuje i uczy tańca w Warszawie. Solo w ramach rezydencji w Browarze jest jej pierwszym w pełni autorskim projketem i debiutem choreograficznym.

Zobacz www.kulczykfoundation.pl