Książę i Prawda
spektakl dla dzieci (od 10 lat) , młodzieży i dorosłych
Opis
Książe- główny bohater sztuki francuskiego pisarza, dramaturga, podstawie której powstał spektakl w reżyserii Janusza Ryla - Krystianowskiego - wyrusza w świat w poszukiwaniu Prawdy. Musi ją odnaleźć, by dostać za żonę piękną Dziewczynę. Jej przebiegły ojciec taki warunek postawił. Naiwny zakochany nie ma pojęcia gdzie szukać Prawdy. Jak jej szukać? Czym ona jest? Czy w ogóle jest? Ale "serce nie sługa", więc podejmuje wyzwanie.
W poszukiwaniach towarzyszy mu Gawędziarz , który co rusz myli szyki, wprowadza w błąd. Zagaduje i marudzi. Przeprawiają się przez rzekę, uciekają przed groźnym krokodylem, trafiają do miasta i bardzo drogiej restauracji, spotykają żebraków, ślepca, sędziego.
Po latach tułaczki- zniechęcony i załamany - Książę dociera do ciemnej groty. I tam odnajduje Prawdę - w brzydkiej, cuchnącej staruszce.
Prawda zapewnia, że jest kim jest, choć właściwie nie ma mu nic szczególnego do powiedzenia. Nic... poza kłamstwami. - Trudno zrozumieć świat: choć wydaje się prawdziwy, nie jest prawdziwy. Choć wydaje się fałszywy, nie jest fałszywy - powie filozoficznie Książę w finale, który dla niego nie jest szczęśliwy. I natychmiast znów wyruszy w świat...
Trudno tę surrealistyczną opowieść Carriere'a sprowadzić do konkluzji, że Prawdy nie ma, a jej poszukiwania i tak zawsze będą daremne. To byłoby zbyt proste. Zwłaszcza, że roi się w tej sztuce/powiastce/bajce od metafor, zagadek, paradoksów i zawiłości, które układają się w swoisty labirynt Minotaura. Zmęczyć może poszukiwanie z niego wyjścia, zwłaszcza, że tego wyjścia nie ma...
Twórcy spektaklu dodatkowo "utrudniają'' widzowi , nakładając na dramat współczesny kostium. Umieszczają bohaterów w telewizyjnym studiu. Na 9 ekranach toczy się alternatywna - medialna - historia. W takim kontekście można by właściwie rozpocząć tę filozoficzną dysputę o Prawdzie raz jeszcze od początku...
Sylwia Klimek