• eka 1. wych. z użycia [narożnik domu, kąt, róg]: Zza eki wyskoczyło dwóch i chcieli mnie loć. Inform. W ty moji ece było zawsze tak ciemno, że sie wieczorem bojałam do chaty wracać. Inform. 2. [paczka kumpli, grupa łobuzów, banda młodzieżowa z tej samej części miasta, ulicy, dzielnicy]: Henryk dobrze pamiętał obyczaje takiej eki, każdy bił się tu już z każdym, i wiadomo dobrze, jaka jest hierarchia. Eka była zgrana, wiync my nikogo nie drygali. [...] niech z szafónierek klufty wywlekom i niech przyknajom coluchnom ekom. ◊ fraz. Eka z Małeka: [paczka kumpli z ulicy Małeckiego]: Dawni my na nich mówili: Eka z Małeka, ale to nie były bandziory. Inform. 3. przestarz. [tzw. róg, korner w piłce nożnej]: Prosto z eki strzelył na kaste i Warta wyszła do przodu. Inform.

sieci społecznościowe