• inkost wych. z użycia [atrament]: Nałożył patrzydła na nos, utąkoł pióro w inkoście i zabroł sie do pisanio. Pisz, pisz oż cołki inkost wypańciosz. Sweterek uślabroł sobie mój gzubek w klasie, bo powiado, że mucha łaziła po owce i zaś wlazła w kałamarz, a ón z całkiej siły dmuchnął i naturalnie cołki inkost wyprysł mu na sznupe. Hiyrek wyglądoł jak straszydło, gęba czerwóno od inkostu. Inkost sie do szkoły nosiuło w mały flaszuszce, kożdy mioł swojóm. Inform.

sieci społecznościowe