• sznupka ekspr.1. [twarz, buzia]: Jożem (!) myśloł, że to bendzie mały dzieciar z nupelkiem na sznupce, no bo Władziu. Ady, chłopyszku, choć cie nie znom osobliwie, dej sznupke, niech cie ucałuje. Ino sie woż, dziadu jeden, chlasnąć to dziywcze w sznupke, a w tej chwili pośle ci miyndzy ślipie pynk kluczy od pomieszkanio! Płynęli jak we filmie, ona robiła kochającą sznupke i stalowała sie jak rozparcelowana hrabini. Choć sznupke mioł mizernóm, to jednak buł dziś zdrowy. Inform. 2. [pyszczek, mordka]: W potem ciotka sie nachyliła, wyciągła Amisia spod stołu, dźwigła go, aż stękła, przycisła do piersi i pocałowała gó prosto w sznupkę. Jakóm tyn piesek mo miłóm sznupke! Inform. ◊ fraz. dać sznupki [dać buzi]: Maryś, wylyngo jedna, ady pódź, dej sznupki! 3. [pieszczotliwie o dziecku, do dziecka]: Moja sznupka kochana zostaje dziś z babcią, bo mama musi iść do pracy. Inform. Sznupko uważaj, bo sie cała pobrudzisz w tej piaskownicy. Zasłysz.

sieci społecznościowe