Akademia Wychowania Fizycznego w Poznaniu
Akademia Wychowania Fizycznego w Poznaniu
Początkowo jedna z katedr Uniwersytetu Poznańskiego, później Studium Wychowania Fizycznego przy Wydziale Lekarskim UP, od 1950 roku Wyższa Szkoła Wychowania Fizycznego, a od 1973 roku Akademia Wychowania Fizycznego w Poznaniu. Uczelnia wykształciła wielu wybitnych trenerów i znakomitych sportowców, mistrzów Europy i olimpijczyków. Jej absolwentami są m.in. Władysław Komar, Władysław Kozakiewicz i Bronisław Malinowski.
W 1913 roku Towarzystwo Wykładów Naukowych zaprosiło do Poznania Eugeniusza Piaseckiego, pracownika naukowego Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie, aby wygłosił dwa odczyty na temat wychowania fizycznego. Po kilku latach Piasecki wrócił do Poznania i osiadł tu na stałe. W 1919 roku z jego inicjatywy na Wydziale Filozoficznym nowo utworzonej Wszechnicy Piastowskiej (od 1920 roku - Uniwersytetu Poznańskiego) powołano Katedrę Higieny Szkolnej i Teorii Wychowania Fizycznego. Jej pierwszym kierownikiem został Eugeniusz Piasecki. Katedra była pierwszym w Polsce i trzecim na świecie, po Gandawie (1908) i Kopenhadze (1909), ośrodkiem, w którym wykładano wychowanie fizyczne na poziomie uniwersyteckim. Ukończenie dwu-, a potem trzyletnich studiów uprawniało absolwentów do nauczania gimnastyki. Siedzibą katedry był istniejący do dzisiaj budynek w parku Wilsona.
W 1924 roku katedrę przekształcono w Studium Wychowania Fizycznego działające przy Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Poznańskiego. Pierwsze trzy stopnie magisterskie jego absolwenci uzyskali w 1931 roku. W latach międzywojennych studium nawiązało kontakty naukowe z podobnymi placówkami w Europie i stało się przodującym ośrodkiem w kraju. Tematy podejmowanych prac badawczych wiązały się przede wszystkim z fizjologią, antropologią i rehabilitacją, ukazywały się liczne publikacje z zakresu historii i teorii kultury fizycznej, a w latach 1920-31 - periodyk "Wychowanie Fizyczne". Absolwenci studium byli pionierami w upowszechnianiu kultury fizycznej w kraju.
Po zakończeniu działań wojennych już 14 kwietnia 1945 roku wznowiono działalność studium. Uczyło się w nim wtedy 23 studentów. W 1950 roku placówka usamodzielniła się i przekształciła w Wyższą Szkołę Wychowania Fizycznego podporządkowaną Głównemu Komitetowi Kultury Fizycznej. Pierwszym rektorem WSWF został prof. Jan Krotoski. W 1973 roku uczelnię przemianowano na Akademię Wychowania Fizycznego i przeniesiono do nowego, okazałego, nowoczesnego budynku przy obecnej ul. Królowej Jadwigi. Rok później, obok istniejącego Wydziału Wychowania Fizycznego, otwarto Wydział Turystyki i Rekreacji, a w 2003 roku filię zamiejscową - Wydział Kultury Fizycznej w Gorzowie Wlkp. Od 30 października 1981 roku uczelnia nosi imię Eugeniusza Piaseckiego.
Obecnie AWF prowadzi badania z zakresu antropologii, biochemii, fizjologii, sportu osób niepełnosprawnych, metodyki wychowania fizycznego, wykorzystania czasu wolnego i sportu wyczynowego. Studenci uczący się w Poznaniu i Gorzowie Wlkp. mogą wybrać jedną z trzech specjalizacji: trenerską, nauczycielską lub menedżerską. Poznańscy radni nadali Akademii Wychowania Fizycznego im. Eugeniusza Piaseckiego tytuł Zasłużony dla Miasta Poznania na posiedzeniu Rady Miasta 16 maja 2006 roku.