JANUSZ PAŁUBICKI
JANUSZ PAŁUBICKI
Janusz Pałubicki urodził się 2 stycznia 1948 roku w Wałbrzychu. Ukończył w 1973 roku studia w Instytucie Historii Sztuki Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Został tam kierownikiem biblioteki, którą zreorganizował i rozbudował. W 1980 r. wstąpił do związku zawodowego "Solidarność" i odtąd ze związkiem i ruchem solidarnościowym związał się na zawsze.
W okresie stanu wojennego został internowany 13 grudnia 1981 roku. Po zwolnieniu w marcu 1982 roku objął funkcję przewodniczącego zarządu podziemnego regionu "Solidarności" i członka Tymczasowej Komisji Koordynacyjnej. W grudniu 1982 roku został aresztowany za prowadzoną działalność, następnie skazany na karę 4 lat pozbawienia wolności. Od 5 grudnia 1983 roku prowadził trwający 104 dni strajk głodowy, w trakcie którego był przymusowo dokarmiany. Ze względu na stan zdrowia został warunkowo przedterminowo zwolniony w czerwcu 1984 roku. W 1989 r. brał udział w obradach "okrągłego stołu". Był członkiem ówczesnego Komitetu Obywatelskiego "Solidarności".
Od 1989 roku ponownie został zatrudniony na UAM. Wszedł też do władz krajowych NSZZ "S". W latach 1990-1997 zajmował stanowisko przewodniczącego zarządu regionu, był także skarbnikiem i wiceprzewodniczącym Komisji Krajowej.
W latach 1997-2001 sprawował mandat posła na Sejm III kadencji z ramienia Akcji Wyborczej Solidarność (działał w Ruchu Społecznym AWS) i ministra - koordynatora służb specjalnych w rządzie Jerzego Buzka. W 1999 roku (od 3 września do 7 października) był również pełniącym obowiązki ministra spraw wewnętrznych i administracji. W 2001 roku nie uzyskał ponownie mandatu posła i wycofał się z polityki.
Od 1996 roku kieruje zainicjowaną przez siebie Fundacją Wielkopolskie Archiwum "Solidarności". Uhonorowany nagrodą "Giganta 2005" przyznawaną przez poznański oddział "Gazety Wyborczej".
W 2011 roku został odznaczony przez prezydenta Bronisława Komorowskiego za wybitne zasługi dla przemian demokratycznych w Polsce, za znaczące osiągnięcia w działalności publicznej i społecznej Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.
Jest człowiekiem skromnym, powszechnie cenionym za uczciwość i niezmienność poglądów. Uosabia najlepsze cechy wielkopolskiego patriotyzmu. Jego postawa, zarówno w wymagającym odwagi osobistej okresie lat '80, jak i w latach '90, gdy zaangażował się w służbę publiczną, zasługuje na szczególne uhonorowanie.