WITOLD GAŁKA
WITOLD GAŁKA
Historyk sztuki i wieloletni miejski konserwator zabytków. Poznań zawdzięcza mu fontanny na Starym Rynku, średniowieczne Madonny na staromiejskich kamienicach i rewaloryzację ważnych obiektów.
Urodził się 13 grudnia 1953 roku w Poznaniu, zmarł nagle 26 maja 2001 roku także w Poznaniu. Syn Kazimierza i Marii Tomczak. Studiował historię sztuki na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza, którą ukończył w 1978 roku, pisząc pracę magisterską na temat gotyckiej architektury katedry w Gnieźnie. W tym samym roku rozpoczął pracę w Przedsiębiorstwie Państwowym Pracownie Konserwacji Zabytków. Zajął się szczególnie poznańskimi kamienicami przy ulicach: Wronieckiej, Wodnej, Wrocławskiej, Świętosławskiej, Żydowskiej i Gołębiej oraz wokół Starego Rynku. Pracował także na terenie Wielkopolski, prowadząc badania architektoniczne w Szamotułach, Obornikach i Gnieźnie. W 1991 roku wygrał konkurs i rozpoczął pracę w Państwowej Służbie Ochrony Zabytków na stanowisku miejskiego konserwatora zabytków. Wraz z zespołem podjął badania w poznańskiej katedrze, w zabudowaniach pojezuickich, pofranciszkańskich i podominikańskich oraz w poznańskich kościołach. W czasie inicjowanych przy niego prac konserwatorskich dochodziło niejednokrotnie do ważnych odkryć. Dzięki niemu na swoje dawne miejsca wróciły kopie średniowiecznych rzeźb - Madonny na Starym Rynku i na pałacu Górków. Zadbał o rewaloryzację Teatru Polskiego, Biblioteki Raczyńskich, Arkadii i dwóch mostów w centrum miasta - Teatralnego i Dworcowego. Krótko przed śmiercią zainicjował odtworzenie na Starym Rynku trzech fontann z przedstawieniami Apolla, Marsa i Neptuna, które znane były dotąd jedynie z przekazów ikonograficznych. Obecnie wszystkie trzy funkcjonują na Rynku.
Z kilkunastu jego publikacji najważniejsza, O architekturze i plastyce dawnego Poznania do końca epoki baroku (2001), ukazała się tuż przed śmiercią autora. Bardzo ceniony w środowisku konserwatorskim, był człowiekiem cichym i skromnym. Poznaniacy rzadko kojarzą odzyskane dzięki niemu i podziwiane miejsca w mieście z jego nazwiskiem.
W dowód uznania w 1990 roku wyróżniono Witolda Gałkę medalem "Za ochronę zabytków województwa poznańskiego". Odznaczenie Zasłużony dla Miasta Poznania Rada Miasta Poznania przyznała mu pośmiertnie 19 czerwca 2001 roku.