Księga kondolencyjna: Tadeusz Zgółka

Tadeusz Zgółka

Zmarł Tadeusz Zgółka

Poszukiwałem własnej życiowej drogi i na tej drodze odnalazłem spełnienie czyli szczęście... cyt. z Traktat o szczęściu Tadeusz Zgółka

Tadeusz Zgółka urodził się w Rodatyczach 1 lutego 1945 roku. Syn Szczepana i Antoniny z domu Moczulskiej.

Żonaty z prof. Halina Bułczyńska-Zgółka, ojciec dwojga dzieci Anny i Mikołaja, dziadek czworga wnucząt.

Szkołę Podstawową i Liceum Ogólnokształcące ukończył w Rzepinie (obecnie województwo lubuskie) w roku 1963. Studiował na kierunku filologia Polska na Wydziale Filologicznym Uniwersytetu im. A. Mickiewicza w Poznaniu gdzie tytuł magistra otrzymał w roku 1968. W 1974 roku otrzymał tytuł doktora nauk humanistycznych w zakresie logiki i metodologii nauk, a w 1981 roku stopień doktora habilitowanego nauk humanistycznych w zakresie językoznawstwa ogólnego. Tadeusz Zgółka został profesorem nauk humanistycznych w roku 1992. Zaraz po ukończeniu studiów na stałe związał się z Uniwersytetem im. A. Mickiewicza w którym to w Katedrze Logiki, następnie w Instytucie Filozofii na Wydziale Filozoficzno-Historycznym został asystentem stażystą, później asystentem, starszym asystentem a w końcu adiunktem. Na Wydziale Filologicznym, w Instytucie Jezykoznawstwa UAM pracował jako docent, profesor nadzwyczajny i profesor zwyczajny. Tadeusz Zgółka związany był również z Instytutem Filologii Polskiej UAM, w latach 2000-2014 z Wyższą Szkołą Języków Obcych im. S. B. Lindego w Poznaniu. Był również nauczycielem języka polskiego w Liceum Muzycznym im. M. Karłowicza w Poznaniu. Profesor Zgółka był także pracownikiem etatowym Centralnej Komisji Egzaminacyjnej przy Ministrze Edukacji Narodowej i Sportu. Profesor Tadeusz Zgółka pełnił wiele funkcji zawodowych. Był między innymi:

  • zastępcą dyrektora Instytutu Językoznawstwa UAM,
  • kierownikiem Katedry Językoznawstwa Ogólnego i Stosowanego UAM,
  • kierownikiem Zakładu Metodologii Lingwistyki w Instytucie Językoznawstwa UAM,
  • prodziekanem i dziekanem Wydziału Filologicznego i Wydziału Neofilologii UAM,
  • rektorem i prorektorem Wyższej Szkoły Języków Obcych im. S. B. Lindego w Poznaniu.

Profesor Tadeusz Zgółka był członkiem wielu organizacji naukowych:

  • Członek Prezydium Komitetu Językoznawstwa PAN
  • Członek Prezydium Rady Języka Polskiego przy prezydium PAN
  • Członek Państwowej Komisji Poświadczania Znajomosci Języka Polskiego jako Obcego
  • Członek Kapituły tytuł Ambasador Polszczyzny
  • Członek Panelu Recenzentów Rady Nauki Polskiej, potem Narodowego Centrum Nauki
  • Członek Wydziału Filologiczno-Historycznego PTPN

W kręgu zainteresowań profesora Zgółki znalazły się logika i metodologia nauk, metodologia językoznawstwa, teoria i filozofia języka, retoryka, pragmalingwistyka, leksykografia polska, metodyka nauczania języka polskiego, nauczanie języka polskiego jako obcego.

Do osiągnięć naukowych zaliczyć należy ponad 200 publikacji w postaci artykułów i rozpraw, wiele publikacji książkowych w tym poradnik „Językowy savoir-vivre” i podręcznika do nauki języka polskiego dla szkół ponadgimnazjalnych „Mówię wiec jestem”. Profesor wypromował wielu doktorów, recenzował ponad 50 przewodów doktorskich i prawie 30 wniosków o nadanie tytułu naukowego profesora. Był również promotorem ponad 500 magistrantów.

Tadeusz Zgółka szeroko współpracował z ośrodkami zagranicznymi. Wygłaszał gościnnie wykłady między innymi w Paryżu, Uppsali, Budapeszcie, Moskwie, Petersburgu, Archangielsku, Irkucku. Zorganizował również Studium Polonistyczne w PPU im. M. W. Łomonosowa w Archangielsku oraz zreorganizował Studium Polonistyczne w PUL w Irkucku. Brał również udział w pracy komisji egzaminacyjnych dla kandydatów na studia w polskich uczelniach (Moskwa, Petersburg, Irkuck, Kazachstan, Kirgizja)

Profesor Tadeusz Zgółka zajmował się także działalnością popularyzatorską. Brał udział w wykładach dla słuchaczy Towarzystwa Uniwersytetów Ludowych, organizował dyktanda dla szkół w Zbąszynku, co miesiąc pełnił dyżur mikrofonowy w radiu Afera w Poznaniu, współprzewodniczył Radzie Naukowej w polskiej edycji Encyklopedii Britannica, był ekspertem w monitoringu programów TVP oraz biegłym sądowym i prokuratorskim z zakresu językoznawstwa.

Profesor Tadeusz Zgółka otrzymał wiele odznaczeń:

  • Doktorat honoris causa Pomorskiego Państwowego Uniwersytetu im. M. W. Łomonosowa w Archangielsku
  • Krzyż Kawalerski Orderu Polonia Restituta
  • Złoty Krzyż Zasługi
  • Medal Komisji Edukacji Narodowej
  • Medal Ad Perpetuam Rei Memoriam
  • Medal Honorowy Sztabu Generalnego Wojska Polskiego
  • Medal z okazji 2000 lat chrześcijaństwa na Rusi
  • Medal Honorowy Wydziału Filologicznego Uniwersytetu w Petersburgu
  • Tytuł Zasłużony dla Miasta Poznania
  • Srebrny Medal „Labor Omnia Vincit” im. H. Cegielskiego za krzewienie pracy organicznej
  • Honorowy Obywatel Miasta i Gminy Zbąszynek
  • Tytuł Zasłużony dla Wyższej Oficerskiej Szkoły Wojsk Kwatermistrzowskich w Poznaniu
  • Odznaka Honorowa za zasługi dla Województwa Wielkopolskiego

Lista wpisów kondolencyjnych

Katarzyna 2021-05-11 22:30

Szanowny Panie Profesorze! Dla mnie był Pan wspaniałym człowiekiem i wyjątkowym wykładowcą. To wielkie szczęście, że miałam okazję spotkać Pana na swej drodze i ogromny smutek, że nie spotkam już nigdy więcej...

Anna Jedraszczak 2021-05-10 13:04

W tym bolesnym dla nas wszystkim dniu, składam najszczersze kondolencje całej Rodzinie oraz najbliższym ... . Pamięć o Tadziu na zawsze pozostanie z nami. „Nie umiera ten, kto pozostaje w sercach bliskich”. Módlmy się za jego duszę. ...

Jolanta Wendland 2021-05-10 10:49

To był zaszczyt i wielka przyjemność móc znać Pana Profesora.

Piotr Graczyk, Radio "Afera" 2021-05-10 10:00

Szanowny Panie Profesorze, w imieniu redakcji serdecznie dziękuję za wszystkie audycje językowe na antenie Radia AFERA. Przez lata, wraz ze słuchaczami, podziwialiśmy Pańską niezwykłą umiejętność przekazywania wiedzy ze swadą i odpowiednią dozą poczucia humoru. Piotr Jaśkowiak, były Aferowicz, napisał: „Kondycja polszczyzny w niebie się właśnie bardzo poprawiła”. To był ogromny zaszczyt i wielka przyjemność współpracować z Panem.

Krystyna Data 2021-05-10 09:58

Panie Profesorze żegnamy z wielkim smutkiem, ale i nadzieją na spotkanie w innym świecie, może i tam będziemy mogli dyskutować o języku. Dziękujemy za wszystkie pracę naukowe, dzięki który będzie Pan Profesor z nami. Dziękujemy za spotkania konferencyjne, dyskuje i uśmiech. W imieniu Polskiego Towarzystwa Językoznawczego Krystyna Data - sekretarz

Dyrekcja i Pracownicy Ośrodka Kultury Leśnej w Gołuchowie 2021-05-10 09:48

Z wielkim smutkiem przyjęliśmy wiadomość o śmierci Pana Profesora Tadeusza Zgółki, wybitnego literaturoznawcy, nauczyciela akademickiego, naukowca i przyjaciela. Dziękujemy za możliwość współpracy z Panem Profesorem na niwie przygotowywania młodych ludzi do pielęgnowania i promowania piękna języka ojczystego. Dziękujemy, że mogliśmy czerpać z Pana wielkiej wiedzy i dobroci serca. Pozostanie Pan na zawsze w pamięci pokoleń braci leśnej. Z odejściem Pana Profesora, które jest ogromną stratą dla nas wszystkich, trudno się pogodzić. Rodzinie i Bliskim Pana Profesora składamy wyrazy głębokiego współczucia.

Ewa Jarmołowicz-Nowikow 2021-05-10 08:14

Szanowny Panie Profesorze,dziękuję za wszystkie lekcje, te naukowe i te życiowe. Wyrazy głębokiego współczucia dla całej Rodziny Pana Profesora

Rada i Organizatotzy Programu Społecznego Mistrz Mowy Polskiej 2021-05-10 07:19

Z poczuciem głebokiego żalu i ogromnego smutku przyjęliśmy wiadomość o śmierci prof. dra hab. Tadeusza Zgółki, wybitnego uczonego, wieloletniego nauczyciela akademickiego UAM w Poznaniu, autora wielu prac naukowych, w tym kilkunastu książek, wychowawcy licznych pokoleń studentów, w tym wielu doktorów, a także doktorów habilitowanych i profesorów, wieloletniego członka Państwowej Komisji Poświadczania Znajomości Języka Polskiego jako Obcego, członka Rady Języka Polskiego kilku kadencji, doktora honoris causa Uniwersytetu w Archangielsku, a nade wszystko prawego człowieka, dobrego kolegi i przyjaciela. W osobie śp. Profesora Tadeusza Zgółki żegnamy nie tylko wielkiego uczonego, lecz także wieloletniego sympatyka i przyjaciela programu Mistrz Mowy Polskiej, wrażliwego na piękno ojczystego języka, wspierającego działania tego programu, podejmującego ciekawe inicjatywy z tego zakresu, służącego nam zawsze radą i pomocą. W związku z tą bolesną stratą składamy Żonie, prof. dr hab. Halinie Zgółkowej, oraz Rodzinie wyrazy szczerego żalu i głębokiego współczucia

Marta Zielińska wraz z rodziną 2021-05-09 23:50

Szacowny, Drogi Panie Profesorze...Pojawił się Pan w naszych rodzinnych progach za sprawą charyzmatycznego przyjaciela naszej rodziny Księdza Kanonika Mariana Klekota. Ileż wspomnień, ileż uśmiechów, szacunku i dumy z Pańskich osiągnięć gościło w naszym domu z każdą wizytą Księdza Kanonika. Żegnamy Pana całą rodziną, kłaniamy się nisko i obiecujemy nieustająco ciepłe wspomnienie. Panie Profesorze, dane nam było spotkać się jedynie dwa razy, ogromnie żałuję. Życie jednak (jakże to piękne) wśród wielu zachwytów daje nam również zachwyt spotkań z ludźmi, których nigdy już nie zapomnimy. Wnoszą bowiem za sprawą spojrzenia, rozmowy, rady, wspólnej refleksji czar, który nadaje nowy sens. Za Pańską radą pojechałam do pracy w Kazachstanie. Jakże ubogie byłoby moje życie bez ówczesnej decyzji o wyjeździe. Tam moją praktykantką była Assel Sagimbekova, dziś Pańska wspaniała doktorantka. Inna moja uczennica - Ania Chodakowska z kołobrzeskiego technikum jest dziś oddaną misji polonistką. Jestem przekonana, że dlatego iż splotem okoliczności i Ją los postawił zarówno na mojej, jak i Pańskiej drodze. Panie Profesorze...dziękuję za uśmiech Księdza Kanonika na każde wspomnienie Pańskiej osoby, za moje uczennice i za siebie, jaką uczynił mnie Kazachstan. Wraz z moją rodziną żegnamy Pana w najniższych ukłonach, bijąc brawo Pańskiej mądrości, dobroci, WIELKOŚCI. Wyrażamy nadzieję, że ten blask towarzyszy Panu i Księdzu Kanonikowi, gdy wspominacie nas HEN TAM!

Sylwia Kapcińska z Rodziną 2021-05-09 22:40

Swarzędz, dn. 9 maja 2021 r.Droga Aniu, składam na Twoje ręce najgłębsze wyrazy współczucia dla całej Twojej Rodziny, w szczególności dla Twojej Mamy... Tak nagłe odejście ukochanej Osoby zawsze niesie ze sobą ogromny smutek i rozdzierający serce ból...Twojego Tatę zawsze będę wspominać jako dystyngowanego, eleganckiego Wujka z nienagannymi manierami i wysoką kulturą osobistą, jako człowieka honoru, jako wybitnego profesora, autora ciekawych, mądrych i zabawnych esejów oraz artykułów publikowanych na łamach magazynu psychologicznego "Charaktrery", ale nade wszystko jako ciepłego i dobrego Człowieka.Życzę Wam spokojnego czasu żałoby.

Maria David były lektor języka węgierskiego na UAM i Péter Wtulich z Budapesztu 2021-05-09 21:45

Wraz z odejściem Pana Profesora Tadeusza Zgółki świat stał się uboższy. Jesteśmy wdzięczni, że mogliśmy poznać Pana Profesora. Dziękujemy za okazaną nam uprzejmość, za poczucie humoru, serdeczność oraz gotowość pomocy. Będziemy pamiętać o Panu Profesorze z wdzięcznością i szacunkiem.

J. M. K. Chomczyk 2021-05-09 21:33

Składamy najszczersze wyrazy współczucia z powodu śmierci Męża, Taty i Dziadka. Na zawsze pozostanie w naszej pamięci.

Tatjana Navicka 2021-05-09 21:30

Chciałabym złożyć Rodzinie Pana Profesora szczere kondolencje oraz wyrazy współczucia. Dla mnie Pan Profesor na zawsze pozostanie najlepszym wzorcem polskości, niezwykle uzdolnionym wykładowcą i naukowcem, który potrafił hojnie i życzliwie dzielić się swoją wiedzą i doświadczeniem z każdą napotkaną osobą. Miałam wielkie szczęście spotkać Pana Profesora na swojej drodze. Niech spoczywa w pokoju. Z wyrazami szacunku,

Tatjana Izotova-Salvatori (Litwa - Włochy) 2021-05-09 21:15

Szanowna, Droga Pani Profesor z Rodziną. Całym moim sercem składam najbardziej szczere współczucia... Pan Profesor był takim Dobrym, Życzliwym, Wspaniałym Człowiekiem. Miał w sobie tyle dobroci, chęci pomocy każdemu, odwagi, mądrości i zwyczajnie bycia "razem, obok"... Zawsze podziwiałam Pana Profesora z Panią Profesor, ich "razem, jednością". Jesteście tym niesamowitym, Bożym przykładem dla każdej Rodziny. Jestem Bogu wdzięczna za Dar spotkania z Wami. Jestem już daleko... ale często, tak bardzo ciepło wspominałam Pana Profesora i Pana Całą Rodzinę, szczególnie w moich modlitwach. A te piękne czasy studiów podczas wymiany międzynarodowej oraz studia doktoranckie - wykłady Pana Profesora niesamowicie interesujące, ten tłum studentów chętnych uczęstniczać, ten Pana Profesora głos, wyjątkowy... uśmiech, żart... Jestem taka wdzięczna za wszystko. Pan Profesor miał wszystko, był Człowiekiem Szczęśliwym i potrafiał uszczęśliwiać innych. Co więcej trzeba?Wieczny pokój, Drogi Panie Profesorze...  Niech Bóg czuwa i daje siły dla Pani Profesor i całej Pana Rodzince...

ks Waldemar Kasprzak 2021-05-09 20:58

Jak Dobry jest Bóg , Który stawia na drodze naszego życia takich ludzi, jak Tadeusz Zgółka. Dziękuję Tobie Panie za Tadeusza, za Jego dobre serce, za niezwykły umysł, za łagodne spojrzenie, za zgółkowy tembr głosu wypowiadający starannie mądre słowa, za szlachetne przeslanie, które zostawia bliskim, przyjaciołom i wszystkim, którzy go poznali. Wieczny pokój, daj Mu proszę Panie!

Jolanta i Sławomir Jarmołowiczowie 2021-05-09 20:15

Będzie nam bardzo brakowało Przyjaciela, Profesora, Miłośnika Muzyki. Człowieka, wokół którego świat stawał się lepszy i piękniejszy, i który taki świat zostawił dla nas. Pozostaniesz Tadeuszu w naszej pamięci na zawsze. Łączymy się w bólu z Rodziną,

Henryka, Wiktoria i Tomasz Rudiger 2021-05-09 19:49

Poznań 09.05.2021 Składamy najgłębsze wyrazy współczucia rodzinie , z powodu straty męża, ojca , dziadka . Łączymy się z Wami w bólu i żałobie .

Jan Sulanowski 2021-05-09 19:30

Ze smutkiem żegnam profesora Tadeusza Zgółkę, swojego promotora, mistrza słowa, przyjaciela studentów. Wieczny odpoczynek racz mu dać Panie.

Beata Panfil 2021-05-09 18:20

Ku pamięci zmarłego Profesora, Promotora i Przyjaciela Tadeusza Zgółki:Z wdzięcznością, miłością, szacunkiem i uznaniem... Żal przeogromny, że to już ostatnie pożegnanie!Brzmią w uszach dobre rady, spostrzeżenia, anegdoty... Twój głos się przebija przez ściany i zaświaty!"Czas umierać..." - powiedziałeś. Nie wszystek, bo do końca pamięci, Uśmiechając się, z nami pozostaniesz! B.

Irena i Jerzy Kujawińscy 2021-05-09 17:54

Droga Halinko,Z ogromnym smutkiem i bólem przyjęliśmy wiadomość o śmierci Twojego męża a naszego Drogiego Przyjaciela prof. dr hab. Tadeusza Zgółki. Nie potrafimy opisać żalu, jaki wywołała w nas Jego strata, tym bardziej nie wyobrażamy sobie nawet z jakimi emocjami Ty musisz sobie radzić. Łącząc się w bólu i żałobie pragniemy przekazać Ci płynące z głębi serca wyrazy szczerego współczucia oraz słowa wsparcia. Halinko, w tym trudnym czasie jesteśmy z Tobą myślami i modlitwą.

Piotr Lewiński 2021-05-09 15:51

Wydaje się, że porywa się na wielką rzecz ten, kto usiłuje w kilku zaledwie słowach wyrazić pochwałę życia człowieka, szczególnie człowieka wyjątkowego. Z pełną zatem świadomością, że nie można zamknąć życia ludzkiego w kilkuwersowym tekście, kreślę te słowa ku pamięci profesora Tadeusza Zgółki. Był człowiekiem wielkiego ducha, Mistrzem dla grona wiernych uczniów, odznaczał się roztropnością, zapałem do pracy, nadzieję pokładał we wdzięczności ludzi, wszystkim dobrze życzył, nie żywił niechęci do nikogo, kierował się sercem i rozumem. Zmarły Tadeusz był wzorem tego, jak żyć. Jego życie było ucieleśnieniem areté, wzorem uczciwego życia, drogowskazem, co trzeba czynić, czego unikać. Najlepszą zachętą do uczenia się jest doskonałość nauczyciela. Życie Tadeusza może służyć przykładem, jak wiele można osiągnąć wytrwałością, ciężką pracą i sercem dla ludzi. Jego postawa może być szkołą dla wszystkich. Pomimo nadmiaru obowiązków nie zaniedbywał rodziny – był odpowiedzialnym mężem, ojcem i dziadkiem przedkładającym szczęście bliskich nad wszystko inne. Zatem niech każdy, kto stawia sobie szczytne cele, bierze sobie za wzór Mistrza, który odszedł od nas niespodziewanie w kwietniowy poniedziałek. Spoczywaj w pokoju, Mistrzu i Nauczycielu! Na zawsze pozostaniesz we wdzięcznej pamięci nas wszystkich!

Bożena Rozwadowska 2021-05-09 10:21

Rada Dyscypliny Naukowej Językoznawstwo Uniwersytetu Wrocławskiego z ogromnym żalem i głębokim smutkiem przyjęła wiadomość o śmierci Pana Profesora Tadeusza Zgółki. Żegnamy wybitnego uczonego wielkiej wiedzy i szlachetności, znakomitego językoznawcę, filologa i filozofa języka, niezrównanego wykładowcę. Pan Profesor pozostanie w naszej pamięci jako Mistrz dla kilku pokoleń ludzi nauki. Rada Dyscypliny Naukowej Językoznawstwo

Aneta, Andrzej, Anna, Piotr i Wojtek Braszak 2021-05-08 13:28

Zostaliśmy my. Nie słyszymy rady, nie trafiamy na podstawione ramię, nie patrzymy w śmiejące się oczy - ale pożegnanie zawsze dotyczy obu stron. Tam czekają już inni - dla nich to powitanie. Przywitają dobrym słowem, otworzą ramiona, oczy zabłysną radośnie. Jeżeli zamkniemy nasze, które jeszcze nie widzą tamtej drogi, pewnie go zobaczymy, a jeżeli otacza nas cisza, może usłyszymy nawet jego ostatnią, ciepłą radę: "Ścieżka ku ludziom biegnie dalej polami. Niech się wam szczęści, którzy idziecie za nami".

Ks. Piotr Markiewicz Maria Markiewicz- Wrzeciono Barbara Wrzeciono Piotr Wrzeciono 2021-05-07 22:50

" Nic dwa razy się nie zdarza...Żaden dzień się nie powtórzy" Z wielkim żalem przyjęliśmy wiadomość o śmierci Profesora Tadeusza Zgółki. Łączymy się w bólu i modlitwie z Rodziną Profesora. Jesteśmy wdzięczni, że dane nam było Go poznać. Żal, że znaliśmy tak krótko… Pozostaje nadzieja na ponowne spotkanie w Domu Ojca.

Aneta, Andrzej, Anna, Piotr i Wojtek Braszak 2021-05-07 21:49

Zostaliśmy my. Nie słyszymy rady, nie trafiamy na podstawione ramię, nie patrzymy w śmiejące się oczy - ale pożegnanie zawsze dotyczy obu stron. Tam czekają już inni - dla nich to powitanie. Przywitają dobrym słowem, otworzą ramiona, oczy zabłysną radośnie. Jeżeli zamkniemy nasze, które jeszcze nie widzą tamtej drogi, pewnie go zobaczymy, a jeżeli otacza nas cisza, może usłyszymy nawet jego ostatnią, ciepłą radę: "Ścieżka ku ludziom biegnie dalej polami. Niech się wam szczęści, którzy idziecie za nami".

Ewa Mickiewicz 2021-05-07 20:31

Najserdeczniejsze wyrazy współczucia z powodu wielkiej straty. Myślami jestem z Tobą.

Zdzisław Wąsik, em. prof. senior WA UAM; prof. Wyższej Szoły Bankowej we Wrocłswiu i prezyden Rady Naukowej Dyscypliny Językoznawstwo w Federacji Naukowej WSB--DSW, Gdańsk... 2021-05-07 20:06

Współlracowałem z profesorem Tadeuszem Zgółką od lat osiemdziesiątych XX wieku. Był moim recenzentem mojej habilitacji na Wydziale Filologicznym w Poznaniu. Recenzowałem rozprawę jednego z jego doktorantów, gdy pełnił funkcję dziekana. Wyróżniał się szczególną dyplomacją w słowie i relacjach międzyludzkich. Odszedł znacznie za wcześnie. Wielce Szanownej Małżonce, z którą wydawał ostatnio bsrdzo interesujące poczytne prace, m.in. z zakresu etykiety językowej, pragnę złożyć serdeczne kondolencje. Z ucxucuem żaku, wyrazami przyjaźni i zrozumienia, Zdzisław Wąsik

Czesław Czaja 2021-05-07 15:51

Droga Halinko, Przyjmij moje szczere, z całego serca kondolencje w związku z tak stratą - odejściem Twojego Tadeusza. Wspaniałego i zacnego człowieka, człowieka który dawał mądrość i szczęście ludziom, którzy tego potrzebowali. Podczas wielu spotkań z tej mądrości mogłem korzystać i ja. Te chwile kontaktu z Tadeuszem zostaną w pamięci nie tylko u mnie, nas jest wielu. W tych trudnych chwilach boleści łącze się z Wami i jeśli zajdzie potrzeba jestem do Waszej dyspozycji, a Tadeusza żegnam z wielką godnością. Z szacunkiem

Dana Jakubowska 2021-05-07 15:19

Niezrozumiałe są odejścia Ludzi, bez których ten świat, nie będzie już nigdy taki sam! Byleś właśnie takim Człowiekiem, mądrym, odważnym w poglądach i decyzjach, mającym własne zdanie, opiekuńczym i ciepłym - na którego zawsze można było liczyć. Jakoś zawsze z Halinką stanowiliście jedność i teraz, będzie Cię bardzo brakowało. Twojego poczucia humoru, komentarzy, trafnych wypowiedzi. Byleś zawsze duszą towarzystwa, inicjatorem spotkań i posiad - wielki żal, że nie spotkamy się ponownie po kolejnej gali Mistrza Mowy, że nie opowiesz już żadnej anegdoty, że Cię nie ma! Teraz to już będzie kompletnie inna rzeczywistość. Tej pustki nie da się wypełnić, szczere wyrazy współczucia dla całej Rodziny, najbliższych : Żony , naszej drogiej Halinki, córki, syna i wnucząt.

Przyjaciele z Kołobrzegu. 2021-05-06 22:30

Tak wielkiej tragedii nie określą żadne słowa, żadne pocieszenie, współczucie, łzy będą małe....... Łączymy się z Wami Kochani w bólu i modlitwie. Ten wspaniały Człowiek na zawsze będzie w naszych sercach❤️.

Małgosia Kasperczak z rodziną 2021-05-06 22:25

Nie potrafię oddać słowami tego uczucia pustki, które mnie przepełnia, gdy myślę o Pana odejściu. Choć od wielu lat byliśmy w fizycznym oddaleniu, w moim sercu zawsze budziło się ciepło, gdy "spotykałam" Pana Profesora - poprzez media, książki, zdjęcia... Był Pan kimś wyjątkowym. Jako Naukowiec, jako Pedagog, a nade wszystko - jako Człowiek. Zaszczytem było dla mnie znać Pana i uczyć się od Pana - nie tylko o języku, ale też o życiu, o ludziach, o szlachetności, radości, trosce o innych, o tym, co ważne i ważniejsze, i co zupełnie nieważne... Wierzę głęboko, że jeszcze się spotkamy, że tam będzie szczęśliwość - na wieczność, ale teraz - teraz odczuwam pustkę... I ogromny, ogromny smutek - gdy myślę, jak trudny jest ten czas, który przeżywają teraz Pana Najbliżsi. Szczerze współczuję Pani Profesor, a także Wam, Aniu i Piotrze, Mikołaju i Marto, i Waszym Dzieciom. Modlę się o ukojenie i pocieszenie.

Regionalny Zespół Pieśni i Tańca z Dąbrówki Wielkopolskiej 2021-05-06 19:21

Droga Pani prof. Halina Zgółka - proszę przyjąć wyrazy naszego współczucia i słowa otuchy

Lidia Zielińska 2021-05-06 18:35

Tak bardzo żal, gdy odchodzi serdeczny i wartościowy człowiek… W dorosłym życiu zajmowaliśmy się odmiennymi sprawami, ale i tak nasze drogi chwilami się stykały. Pamiętam wiele pięknych chwil spędzonych z obojgiem Państwa Zgółków – choćby te na wakacyjnym obozie, w Ich pierwszym mieszkaniu, na moich 50. urodzinach czy przy snuciu planów związanych z Archangielskiem. Dziś wspomnę życiowy epizod, może mało istotny w Jego pięknej drodze zawodowej, ale niesłychanie ważny dla mnie. Przez krótki czas – bodaj przez dwa lata – Tadeusz był nauczycielem języka polskiego w Liceum Muzycznym im. M. Karłowicza w Poznaniu. Miałam to wielkie szczęście, że akurat takiego polonistę los mi przydzielił. Myślę, że „pan/i od polskiego“ to dla każdego jedna z najważniejszych osób w życiu. Od tego nauczyciela zależy ukształtowanie młodego człowieka, wyposażenie go na przyszłość w istotne narzędzia rozumienia świata, w otwartość na różne poglądy i interpretacje, w świadomość wartości płynących z kultury języka i szacunek dla niego, podsuwanie odpowiednich dla rozwoju lektur, kształtowanie gustów, a nawet rodzaju poczucia humoru. To wszystko dostaliśmy jako licealiści od Tadeusza Zgółki, którego pokochaliśmy także za Jego dobroć, szczodrość, kulturę, za głęboką mądrość prawdziwego pedagoga. Tego się nie zapomina! Rodzinie przekazuję wyrazy głębokiego współczucia i wiele, wiele serdeczności.

Społeczność Poznańskiej Ogólnokształcącej Szkoły Muzycznej II stopnia im. Mieczysława Karłowicza 2021-05-06 12:15

Z wielkim smutkiem przyjęliśmy wiadomość o śmierci prof. Tadeusza Zgółki. Pan Profesor przez lata tworzył również historię naszej Szkoły. Był niezapomnianym Pedagogiem i choć przygoda z nauczaniem języka polskiego w Liceum Muzycznym nie była długa, pozostawiła niezatarty ślad w sercach i umysłach tych, którzy w niej uczestniczyli. Był Rodzicem, który z ufnością powierzył naszej szkole edukację swoich Dzieci, z radością przyjmując fakt, że powróciły One tutaj jako pedagodzy. Przez lata był naszym Przyjacielem i Czułym Narratorem uczestniczącym we wszystkich ważnych dla nas wydarzeniach, bo jako znakomity znawca języka rozumiał, że tam gdzie kończą się słowa - pozostaje muzyka... Lacrimosa dies illa Łączymy się w bólu z Bliskimi Profesora

Rodzina Skrzetuskich 2021-05-06 10:55

Z ogromnym smutkiem przyjęliśmy wiadomość o śmierci Tadeusza. Tym samym składamy wyrazy współczucia i żalu całej Rodzinie. Na zawsze pozostanie w naszej pamięci. 🖤

Maryla i Edward Marszałkowie 2021-05-06 10:48

Rzadko bywa, że osoba spotkana zaledwie kilka razy w życiu staje się dobrym znajomym, a tak właśnie było w naszym przypadku ze śp. Prof. Tadeuszem Zgółką. Spokojny duch, ale poszukujący, pogodnie uśmiechnięty i życzliwy, ale wyrażający swe sądy z przenikliwością starożytnych filozofów, naukowo spełniony a wciąż dociekliwy. Choć wiedzieliśmy o Zmarłym wiele, dopiero zamieszczony tu biogram dał nam pojęcie o skali zainteresowań i dokonań Tadeusza. Jego odejście dotknęło nas mocno i wciąż boli. Pani Prof. Halinie Zgółkowej i całej Rodzinie Zmarłego składamy nasze serdeczne wyrazy współczucia.

Magdalena Wiśniewska 2021-05-06 09:59

Z podziękowaniem za przekazaną pasję...ostatnie pożegnanie. Studentka.

Petersburskie dzieci 2021-05-06 00:39

"niech ci się wiedzie jak najlepiej, żebyś mogła mieć pożytek z całego świata, ze swojego dziecka, no i żebyś mogła na nas zawsze liczyć jako rodziców naszego dziecka do zobaczenia Julka"... T. Zgółka trzymam za słowo... do zobaczenia Tata...J.On zawsze był dla nas wzorem do naśladowania, pięknym, dobrym, wspaniałym człowiekiem...najlepszym na świecie... i pozostanie z nami na zawsze...

Łukasz Nazarczuk 2021-05-05 22:30

Łączę się z Rodziną i bliskimi w bólu po stracie wspaniałego człowieka jakim był prof. Tadeusz Zgółka. To co, Pan Tadeusz zrobił dla tak wielu jest nieprzemijające. Pamięć o tak wybitnej postaci pozostanie na zawsze.

Basia, Krzysiek i Przemuś Abramczykowie 2021-05-05 21:00

Drogi Tadeuszu, Kochany Dziadku-Ćwiczku,siedząc przy mazurskim ognisku, przy którym chcieliśmy się spotkać i spoglądając na chmury rozświetlone zachodzącym słońcem zbieramy wspomnienia. Chcemy Ci bardzo podziękować za Twój uśmiech, niepokorne poczucie humoru, barokowe teksty życzeń na wszystkie święta mniej i bardziej oficjalne oraz za nieustającą życzliwość. Zaś Pani Profesor i całej Rodzinie, która nie może oswoić codzienności bez "Śmiesznego Dziadka" życzymy spokoju i przekonania, że jeszcze gdzieś, kiedyś się spotkamy. Z najszczerszymi kondolencjami

Ania i Jacek Kryńscy 2021-05-05 20:40

Tadeuszu zaszczytem było znać Ciebie, przyjemnością spotykać się z Tobą i Halinką. Na zawsze pozostaniesz w naszej pamięci.

Sylwia Synowiec 2021-05-05 17:41

Panie Profesorze, tak trudno uwierzyć, że nie porozmawiamy już o różnorodności naszego ojczystego języka! Każde nasze spotkanie było wyjątkowe i pełne inspirujących dyskusji. To był zaszczyt uczyć się od Pana retoryki i językoznawstwa, a także współpracować z Panem przy tworzeniu audycji radiowych i poradników. Wierzę, że odszedł Pan Profesor spełniony, choć zdecydowanie za szybko...

Maria Sobańska-Liberek, Jarosław Liberek, Instytut Filologii Polskiej UAM 2021-05-05 16:08

Poznaliśmy Pana Profesora prawie czterdzieści lat temu. Tyle lat, dużo wspomnień! W tej chwili smutnej może tylko dwie refleksje spośród całej masy, jakie przychodzą do głowy. Wspominamy jego znakomite wykłady z językoznawstwa. Był mówcą wybornym pod każdym względem. Stara szkoła. Dykcja, porządek składniowy w każdym zdaniu, przemyślany każdy fragment, nienaganna kompozycja całości, końcowe zaakcentowanie istoty rzeczy. Można było wysłuchać, zrozumieć i zanotować, a po zanotowaniu przeczytać i zachować na całe życie. Zapamiętamy go również jako mistrza kultury dyskusji. Był szermierzem precyzyjnym, trzymającym nerwy na wodzy. Przeciwnika zawsze szanował, nigdy nie posuwał się do niecnych chwytów. Czy ktoś z młodych jeszcze tak umie? Modlimy się za duszę śp. Pana Profesora. I wspieramy modlitwą Panią Profesor Halinę Zgółkową, Anię i Mikołaja...

Kasia Bułczyńska 2021-05-05 10:49

Może to i prawda, ba... nawet pewność - życie toczy się dalej, ale już zupełnie inaczej. I miła jest mi myśl, że świat umarł trochę, kiedy Ty, Przyjacielu... Zgółeczko... odszedłeś...

Ilona Świder 2021-05-05 10:43

„Mogę zginąć, wicher zmiecie mnie z otwartej życia dłoni, Kiedy sanie mnie poniosą mroźnym świtem wśród śnieżycy. Każde kopyt uderzenie oszalałych w biegu koni Jednak zbliża mnie do celu, do ostatniej już granicy...Trochę wolniej, wolniej konie, dokąd rwiecie cwałem? Co tam wam czarne wodze i bat? Takie mam konie narowiste, jakie sam wybrałem. Życia mi trochę żal, pieśni żal, co za świat.Koniom woda i sól. Pieśniom miłość i ból. Ile czasu los da? Może dzień, może dwa...Ja zdążyłem, bo do Boga każdy kiedyś zdąży w gości. Czemu chór anielski ochrypł, czy z zazdrości, czy z miłości? Czy to dzwonek ciągle dzwoni aż zanosi się od łkania...”Autor Włodzimierz Wysocki, tłum. Roman Kołakowski Wiadomość o śmierć Profesora Tadeusza Zgółki zatrzymała mi serce i myśli. Współczuję Rodzinie z powodu ogromnej straty. Każdy, kto znał Profesora, ma swoją opowieść o nim. Moja zasadza się na wspomnieniach z czasów studiów (świetne wykłady Profesora, cudowne seminaria i egzaminy, obrona pracy magisterskiej, wspólna radość podczas absolutorium…) i z czasów dużo późniejszych, gdy znajomość została wskrzeszona i cieszyła duszę każdą rozmową, każdym e-mailem… Profesor był i jest dla mnie Mistrzem. To Mistrz słowa i życia, w które z troską nas, swoich studentów, wypuszczał. Pozostanie w mojej pamięci nie tylko jako wybitny naukowiec i wyjątkowy promotor, ale również jako człowiek, który żył z pasją. Urzekał nas swoją wiedzą, rozległymi horyzontami, pracowitością, taktem i kulturą osobistą, serdecznością, przyjacielskimi, głębokimi relacjami, które z nimi budował, afirmacją życia, wyrozumiałością dla ludzi, dystansem do świata i siebie. Nasz podziw dla Profesora i sympatia, jaką budził, zawsze powracały w rozmowach o Nim. I tak już pozostanie. Trudno pogodzić się ze świadomością, że nic się już nie zdarzy… Zbyt wcześnie niespokojny „wicher zmiótł Profesora z otwartej życia dłoni”! Ilona Świder absolwentka Filologii Polskiej UAM z 1997 roku

Elżbieta i Janusz Lerczakowie 2021-05-05 10:09

Olbrzym, wysoki, mądry, dowcipny, cudowny gawędziarz, wybitny naukowiec, człowiek z niesamowitym poczuciem humoru, z taką lekkością, swadą mówił o wszystkim...uwielbiałam Jego telefony z życzeniami na gwiazdkę czy wielkanoc...zapatrzony w Halinę, bliskość między Nimi wyczuwalna od pierwszej chwili poznania Ich... Sesja zdjęciowa z Nim to była największa przyjemność, ten luz, ten dowcip, te cudowne opowieści o kusztyczku.... Odszedł....na zawsze... za wcześnie... Współczując całej Rodzinie, Halinie w szczególności zapewniamy, o naszej pamięci o TADEUSZU ZGÓŁCE...Jego po prostu nie można zapomnieć...

K. Sz. 2021-05-04 22:35

Musiał być Pan cudownym człowiekiem wychowując tak wspaniała córkę:) A ona tak wspaniale swoje dzieci ...

Klaudia Raflik 2021-05-04 21:53

Panie Profesorze, choć nie dane mi było uczestniczyć w prowadzonych przez Pana zajęciach, bardzo ciepło wspominam spotkania z Panem podczas seminarium dyplomowego prof. Haliny Zgółkowej. Pańskie spostrzeżenia czyniły je jeszcze bardziej inspirującymi. Dziękuję!

Weronika 2021-05-04 21:17

Wspaniały profesor! Oddany, pełen zapału. Z niesamowitą kindersztubą. A nade wszystko dobry człowiek. Profesorze, czuwaj z góry nad językiem polskim i ludźmi, których kochałeś.

Marlena Gajowiecka 2021-05-04 21:02

To był zaszczyt spotkać Pana, Profesorze, na swej drodze edukacji. Dzięki takim postaciom człowiek kształtuje swe powołanie do nauczania i nabiera przekonania, że można być mądrym niezwykle skromnym. Wzbudzał Pan respekt i podziw. Wspaniałe wykłady będą teraz udziałem wszystkich po drugiej stronie. Będzie Pana brakowało studentom filologii polskiej w Poznaniu, a także całemu światu naukowemu. Cześć Jego pamięci!

Mira Wachulak 2021-05-04 20:49

Serdeczne wyrazu współczucia dla Halusi oraz Twojej kochanej rodzinki. Bądźcie dzielni kochani w tym bardzo trudnym czasie.

Piotr Garncarek 2021-05-04 20:45

Za bezkres naszych Kresów, za czas wspólny i po Twojemu kpiący, za miejsca pokazane palcem, za ostatni spacer po Poznaniu Bądź pozdrowiony Tadeuszu

Adam Gajewski 2021-05-04 18:34

Panie Profesorze , Panie Tadziu. Dziękuję za spotkałem Pana na mojej drodze życia. Proszę pozdrowić Sylwię.

Krzysztof Kurek, Katedra Teatru i Sztuki Mediów UAM 2021-05-04 18:09

Drogi Panie Profesorze, brakuje słów i brakuje oddechu... Był Pan dobrym i otwartym na innych człowiekiem. Pamiętam Pańskie wykłady na pierwszym roku poznańskiej polonistyki, pierwszy egzamin ze Wstępu do językoznawstwa. Pamiętam Pańską cierpliwość i wyrozumiałość, a przede wszystkim wielką erudycję, poczucie humoru i głos o niezwykłej barwie. Wiem, jak wiele Panu zawdzięczam...

Ludmiła Śliwieńska 2021-05-04 17:56

Szanowny Panie Profesorze! Uczestniczenie w Pana wykładach to była wielka przygoda intelektualna i zarazem ogromny zaszczyt. Dziękuję.

Mateusz MJ Sibilski 2021-05-04 17:39

Szanowny Panie Profesorze, albo prościej Szanowny Panie Tadeuszu, bo tak się zwracałem do Pana będąc kolegą szkolnym córki. Zawsze byłem pełen podziwu dla Pana i Małżonki, waszej językowej pasji. Dziękuję za wspólne dyskusje, często opatrzone żartem. Takie wspomnienia i obrazy pozostają na zawsze. Dziękuję to krótkie słowo, ale tu i teraz najlepsze. Pozdrawiam i otaczam czułym westchnieniem Pana Rodzinę ...

Karolina, Szymon i Kris 2021-05-04 17:35

Przyjmijcie nasz najgłębsze kondolencje. Ogromna strata i bol! Do zobaczenia profesorze może uda nam się poznać w innym świecie !

Jagoda Jagoda 2021-05-04 17:09

Szanowny Panie Profesorze,Nigdy nie zapomnę słów Pana Profesora wypowiedzianych na zajęciach z retoryki " to nie my szukamy tematu, ale temat szuka nas", który inspirowal mnie w wielu kwestiach nie tylko związanych z edukacją, ale i życiowych.Cieszę się, że mogłam być studentką Pana Profesora !

Grzegorz Ganowicz 2021-05-04 15:12

Szanowny Panie Profesorze,

swoją postawą i zaangażowaniem uczynił Pan nasze miasto wiodącym ośrodkiem językoznawstwa w Polsce.
Wierzę, że pokolenia wykształconych przez Pana lingwistów będą kontynuowały Pańskie dzieło.

Za ten szczególny wkład w naukowe oblicze Poznania, pasję i serdeczność, w imieniu swoim i radnych Rady Miasta Poznania bardzo dziękuję.

Jacek Jaśkowiak 2021-05-04 15:12

Panie Profesorze!

Czyniąc nas wrażliwymi na piękno polszczyzny pokazał Pan,
że rozmowa o naszym ojczystym języku ma głęboki sens,
że kondycja polszczyzny jest nierozerwalnie związana z kondycją naszego społeczeństwa.
Dzięki rozmowie o polszczyźnie możemy lepiej zrozumieć samych siebie.
Tym samym otrzymujemy szansę, by zmienić się na lepsze.

Za tę szczególną lekcję jestem Panu Profesorowi bardzo wdzięczny.