Artyści patronami w przestrzeni miejskiej

Poznań będzie miał dwóch nowych patronów ulic związanych z muzyką. Na Piątkowie droga wewnętrzna będzie nosić Stefana Poradowskiego - kompozytora, teoretyka muzyki, dyrygenta i pedagoga, a na Jeżycach skwerowi patronować będzie Edward Fiszer - autor wielu popularnych piosenek, literat, poeta, radiowiec. Obie propozycje pozytywnie zaopiniowała Komisja Kultury i Nauki. Ostateczne decyzja zapadnie na sesji Rady Miasta.

Stefan Poradowski w budynku Państwowego Konserwatorium Muzycznego w Poznaniu przy ul. Wrocławskiej, rok 1936, źródło: cyryl.poznan.pl - grafika artykułu
Stefan Poradowski w budynku Państwowego Konserwatorium Muzycznego w Poznaniu przy ul. Wrocławskiej, rok 1936, źródło: cyryl.poznan.pl

Stefan Poradowski urodził się w 1902 r. we Włocławku, studiował prawo i muzykologię na Uniwersytecie Poznańskim. W 1930 r. został profesorem teorii specjalnej i kompozycji oraz kierownikiem orkiestry kameralnej w poznańskim konserwatorium. Wykładał w Miejskim Konserwatorium Muzycznym w Bydgoszczy (w latach 1935-1939), dyrygował orkiestrą kameralną Towarzystwa Muzycznego (w latach 1932-39) i chórem Harmonia w Poznaniu (w latach 1927-1939). Lata wojny spędził w Opatowie, gdzie pracował jako organista i dyrygent chórów. W 1945 r. objął klasę teorii specjalnej i kompozycji w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Poznaniu. Twórczość Poradowskiego charakteryzuje się przejrzystą konstrukcją formalną i bogatą inwencją melodyczną. Przykładał wielką wagę do klasycznie rozumianej formy muzycznej. Skomponował ogromną ilość utworów dla potrzeb wielkopolskich chórów, szukając inspiracji w folklorze. Napisał wiele podręczników z zakresu teorii muzyki. Jako uznany fotografik uzyskał tytuł Artysty Międzynarodowej Federacji Fotograficznej, był prezesem poznańskiego oddziału Związku Polskich Artystów Fotografików i współzałożycielem czasopisma "Świat Fotografii". Otrzymał wiele odznaczeń państwowych i nagród, między innymi: Nagrodę Artystyczną Miasta Poznania (1947), Złoty Krzyż Zasługi (1955), Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1964), Odznakę Honorową Miasta Poznania (1964). Zmarł w 1967 r. w Poznaniu. Spoczywa w Krypcie Zasłużonych Wielkopolan w Kościele św. Wojciecha.

Edward Fiszer urodził się w 1916 r. w Słupcy. W 1936 r. rozpoczął studia na Wydziale Prawno-Ekonomicznym Uniwersytetu Poznańskiego, a następnie na Wydziale Filologii Polskiej. W czasie studiów współpracował z poznańskimi gazetami, publikując w nich swoje wiersze satyryczne. Podczas wojny brał udział w kampanii wrześniowej, wzięty do niewoli, przebywał w różnych obozach jenieckich. W latach 1940-1945 - w oflagu IIc w Woldenbergu (obecnie miejscowość Dobiegniew w woj. lubuskim), dał się poznać jako poeta obozowej grupy literackiej "Zaułek Poetów". Pisał bajki, utwory satyryczne, misteria. W latach 1946-1952 kierował Redakcją Artystyczną Rozgłośni Polskiego Radia w Gdańsku, a od 1952 r. był związany z radiem warszawskim. Współorganizował program III Polskiego Radia, był jego pierwszym redaktorem naczelnym. Napisał wiele tekstów znanych piosenek: Dom nad Odrą, Pójdę na Stare Miasto, Pochód przyjaźni, Odro, rzeko, Srebrne wesele, Niedaleko Warszawy, Wojsko, wojsko, maszeruje wojsko i Przyjedź, mamo, na przysięgę, za które otrzymał szereg nagród. Należał do inicjatorów radiowej giełdy piosenki i festiwalu w Opolu. Zmarł 13 stycznia 1972 r., pochowany został na warszawskich Powązkach.

oprac. red.