• brynkot D lp -a, M lm -y, żart., lekc. [maruda, zrzęda]: No, i w naszej kamienicy mieszko też taki brękot Hilary, co okropnie dzieci nie lubi. Nie będzie z nim szczęśliwa, z uczonym trudno wytrzymać, gadano w rodzinie, mądrala za często zadaje pytania: co? jak? dlaczego? nudzi, brękot, dzieli włos na czworo. [...] babcia złote miała serduszko, stary też zły nie był, tylko brękot okropny... Cherlał od tej pory, z ledwością taśtał się na pole i przy obejściu, stał się prawdziwym brękotem, któremu wszystko przeszkadzało. Co za brękot paskudny! Stary brynkot kiedyś gu cheba zaczasne. Inform.
  • brynkot

sieci społecznościowe