Słownik gwary miejskiej Poznania

Hasło na dziś

poznan.pl Gwara Poznania

drabka

rozmiar tekstu drukuj kod qr
  • drabka powsz. [drabina]: Drabka złamana, zlatujące książki przysypały mnie... Wydobyłem się spod złamanej drabki i rozsypanych książek lekko skaleczony i pokrwawiony. Ustawia drabkę przy punkcie obserwacyjnym. Ano, doktor pnie sie "po drabce" w górę. Sam wszedł po drabce na rusztowanie, by sprawdzić umocnienie wieży. Pozbieraj tylko z ziemi, a na drabkę się nie wdrapuj! Nie bręcz, matka, ino mi pomóż nogę z tej drabki wytaśtać. Wchodziło się do niej po drabce przez klapę otwieraną w podłodze. [...] albo tak jak kobiety z folwarku wspinali się na balie i drabki. Wlazłem po drabce na półpiętro i wypchnąłem nogą drzwi na podwórze. Skręciłem w niewłaściwy korytarz i tu zderzyłem się z człowiekiem, który niósł drabkę. U nas tylko minister Krasiński publicznie przyznaje się do wystawania w kolejkach, ale do tego nie potrzeba ani "drabki", ani podręcznika. [...] tu musi być drabka, dziadzia przystawił ją tu. Zasłysz. Jeden nawet grzecznie pómógł babusi wgramolić sie po drobce. Młody blondyn z radością hycnął po drobce i z ostatniej policzki wytośtał ładną sztukę. [...] wuja śwignął melónik pod sufit, że mu gdzieś na belce zostoł tkwieć i po zawodach strażoki musieli go drobką holować na dół. Nie wejde na te drobke, bo sie lyro. Zasłysz.

sieci społecznościowe