28.11.2007
18:00
Autor: Małgorzata Sikorska-Miszczuk
Reżyseria, scenografia: Marcin Liber
Muzyka: Anna Zaradny, Robert Piotrowicz
Grafika: Arek Romański
Wideo: Oczy Niebieskie
Światło: Tadeusz Perkowski
Występują: Aleksandra Bożek, Magdalena Popławska, Krzysztof Ogłoza, Przemysław Stippa, Mirosław Zbrojewicz, Michał Żurawski
Historia opowiedziana w tej sztuce wydarzyła się naprawdę. Urlike Meinhof, lewicowa dziennikarka i intelektualistka przeszła do podziemia, by walczyć o Nowe Lepsze Niemcy. Gudrun Ensslin i Andreas Baader, dwójka terrorystów mająca na koncie podłożenie bomby w supermarkecie, ukrywała się u niej przed policją. Baadera złapano i osadzono w więzieniu. Ulrike Meinhof, pod pretekstem pisania o nim książki, wraz z Gudrun Ensslin pomogła mu uciec z czytelni Instytutu Dahlem w Berlinie. Ta ucieczka kosztowała jedno życie - od tej pory bilans działalności RAF liczony będzie tylko w takich, śmiertelnych, jednostkach. Ulrike Meinhof, wraz z towarzyszami z Frakcji Czerwonej Armii, wyjechała do Jordanii, gdzie szkoliła się w technikach terrorystycznych. Po powrocie członkowie RAF napadali na banki, podkładali bomby w amerykańskich bazach wojskowych, w samochodach, biurach, komisariatach. Ich ofiary ginęły pod hasłem zaprzestania wojny w Wietnamie, denazyfikacji Niemiec, walki z imperializmem. Po dwóch latach Ulrike Meinhof została aresztowana, gwałtem prześwietlono jej mózg. W więzieniu w Stammheim podjęła strajk głodowy, jak i inni. Popełniła samobójstwo w więziennej celi wieszając się w Dzień Matki. Andreas Baader i Gudrun Ensslin również popełnili samobójstwo w więzieniu.