Dębiec
ISBN: ISSN 0137-3552
Liczba stron: 476 s.
Data publikacji: KRONIKA MIASTA POZNANIA 2004, nr 1
"Dębiec nie jest tak stary, jak inne poznańskie dzielnice, Łazarz, Jeżyce czy Wilda. Jest też znacznie młodszy od sąsiadującego z nim przez miedzę Lubonia, dzisiaj podpoznańskiego miasteczka, a niegdyś sporej wsi należącej do miasta. Ziemie lubońskie sięgały przed wiekami opłotków Poznania, prawie granicząc z zabudowaniami Wildy. I właśnie owe ziemie w 1720 roku wziął w piętnastoletnią dzierżawę poznański rajca miejski Michał Czenpiński. Dzierżawa obejmowała najbardziej na północ wysunięte tereny dawnego Lubonia porosłe pozostałościami pięknej puszczy dębowej poprzecinanej równie urokliwymi starorzeczami Warty. Czy Czenpińskiemu, domorosłemu poecie, spodobały się leśne ostępy, czy też dostrzegł w urodzajnych ziemiach zaczątki intratnego przedsięwzięcia, trudno dziś rozstrzygnąć. Faktem jest, że zabrał się ochoczo do roboty i w parę lat wykarczował znaczne połacie lasu, osuszył łąki i pobudował folwark zwany Dąbczenem, Dąbczynem lub Dębcem" - tak rozpoczyna się tom "Kroniki Miasta Poznania" poświęcony tej dzielnicy Poznania.