Miejscowe plany

Pozytywnie zaopiniowano dwa pierwsze projekty uchwał.
Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego "Jeżyce-Północ" - część A2 o powierzchni 0,24 ha, obejmuje przede wszystkim teren pasa drogowego ulicy Kościelnej, a także niewielki, niezagospodarowany teren, sąsiadujący z ulicą św. Wawrzyńca, stanowiący część nasypu kolejowego. Teren planu obejmuje fragment zespołu urbanistyczno-architektonicznego najstarszych dzielnic XIX-wiecznego Poznania, wpisanego do rejestru zabytków. Celem sporządzenia planu jest zachowanie układu komunikacyjnego gwarantującego połączenie tej części miasta z terenami sąsiednimi oraz wprowadzenie ustaleń dotyczących sieci infrastruktury technicznej. Szczegółowo określone zasady umożliwiają zagospodarowanie terenów przy jednoczesnym zapewnieniu prawidłowej dostępności komunikacyjnej, a także obsługę zabudowy, zlokalizowanej poza granicami planu, elementami infrastruktury technicznej.
Obszar miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego "W rejonie alei Wielkopolskiej - część B" wynosi około 0,14 ha. Obejmuje przede wszystkim tereny pasa drogowego ul. Nad Wierzbakiem, a także niewielkie niezagospodarowane obszary sąsiadujące z tą ulicą, stanowiące część nasypu kolejowego. Na obszarze tym nie występuje żadna zabudowa. Teren planu obejmuje fragment historycznej dzielnicy Sołacz, stanowiący część zespołu urbanistyczno-architektonicznego najstarszych dzielnic XIX-wiecznego Poznania, wpisanego do rejestru zabytków. Celem sporządzenia planu jest zachowanie układu komunikacyjnego gwarantującego połączenie tej części miasta z terenami sąsiednimi oraz wprowadzenie ustaleń dotyczących sieci infrastruktury technicznej. Sporządzenie i uchwalenie planu pozwoli na wykształcenie struktury funkcjonalno-przestrzennej, zachowując istniejący układ komunikacyjny oraz połączenie tej części miasta z terenami sąsiednimi. Umożliwi również regulację układu komunikacyjnego oraz realizację inwestycji z zakresu infrastruktury technicznej.
Do opracowania miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego "Łacina-Północ - część A" przystąpiono z uwagi na wnioski o zmianę wcześniej obowiązującego na tym terenie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego "Rataje-Łacina" część B w Poznaniu. Celem uchwalenia planu jest wprowadzenie zmian w stosunku do dotychczasowych zapisów planu "Rataje-Łacina" część B w Poznaniu, który przeznaczał cały przedmiotowy obszar na teren zieleni urządzonej, dla którego dopuszczano jedynie zachowanie zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej i usługowej, bez prawa rozbudowy i przebudowy. Ustalenia nowego planu mają pozwolić na pełne wykorzystanie potencjału działek budowlanych w tej części miasta poprzez: wyznaczenie odpowiednich funkcji terenów, linii zabudowy oraz parametrów budynków. Znaczną część obszaru zajmuje skwer abpa Edwarda Likowskiego.
W ramach konsultacji społecznych zorganizowano dwa spotkania z mieszkańcami, przedstawicielami rady osiedla, oraz innymi zainteresowanymi stronami. Na pierwszych konsultacjach zebrane zostały wnioski do planu, które dotyczyły przede wszystkim przeznaczenia terenu wzdłuż ul. Kaliskiej pod zabudowę. Zawierały również sugestie w zakresie wysokości budynków, a także objęcia ochroną konserwatorską części budynków. Na tej podstawie sporządzono projekt planu miejscowego. Następnie przeprowadzono drugie konsultacje społeczne. W trakcie drugich konsultacji społecznych wpłynęła tylko jedna opinia od osoby fizycznej dotycząca parametrów zabudowy i wskaźników zagospodarowania terenów wzdłuż ul. Kaliskiej. Na tym etapie Rada Osiedla Rataje nie zgłosiła opinii do projektu planu miejscowego.
Podczas posiedzenia komisji obecne były osoby reprezentujące stanowisko w sprawie jednej z działek. Ich zdaniem których jest to największa działka wzdłuż ulicy Kaliskiej, a warunki dla niej ustalone są nieproporcjonalne w stosunku do mniejszych działek. Dodatkowo znajdujący na tej działce budynek objęty jest ochroną konserwatorską. Te warunki utrudniają zabudowę działki z myślą o inwestycji. Stąd wniosek o zgodę na większa zabudowę.
Radny Wojciech Kręglewski zgodził się, że ta działka jest w trudniejszej sytuacji niż pozostałe i można było poszukać większego kompromisu z właścicielami. Radny Tomasz Wierzbicki pytał jakie względy zdecydowały, że budynek został wpisany do gminnej ewidencji zabytków. Miejska Konserwator Zabytków wyjaśniła, że budynek pochodzący z lat 30. XX w. reprezentuje modernistyczną architekturę i jest śladem zabudowy tamtego czasu. Komisja przyjęła stanowisko, w którym sugeruje stworzenie w planie rozwiązań umożliwiającej poszerzenie powierzchni zabudowy działki przy jednoczesny zachowaniu ochrony zabytkowego budynku.
oprac. red.
Zobacz także
Zobacz również

Gaśnice i butle gazowe

Petycja w sprawie zakończenia współpracy

Wakaty w szkołach i przedszkolach: 4,2%
