2021
Teresa Zarzeczańska-Różańska urodziła się 15 października 1946 r. w Siemiątkowie. Była zawodniczką sekcji pływackiej Lecha Poznań, uprawiała także łucznictwo i bieganie. W 1972 r. ukończyła studia matematyczne w Wyższym Studium Nauczycielskim przy Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. W latach 1972-1977 była zawodniczką Klubu Płetwonurków LOK "Delfin", członkiem kadry narodowej w ratownictwie wodnym i płetwonurkowaniu.
W latach 1967-1972 należała do polskiej kadry narodowej w pływaniu. Mimo że była sześciokrotną rekordzistką i mistrzynią Polski, z powodów politycznych nie została wysłana na olimpiady w Meksyku (1968) i Monachium (1972). Powodem była przeszłość jej ojca, którego w 1946 r. więziono w siedzibie Informacji Wojskowej w Międzyrzeczu i według adnotacji w dokumentach śmiertelnie postrzelono podczas próby ucieczki.
30 sierpnia 1975 r. jako pierwsza reprezentantka naszego kraju oraz czwarta kobieta w historii przepłynęła kanał La Manche, pokonując trasę w 11 godzin 10 min, w asyście sędziego i asekurującego kutra. Osiągnięty czas do dziś jest rekordem, którego nie pobił żaden Polak. Oficjalnie Teresa Zarzeczańska-Różańska udała się do Anglii w celach turystycznych. Finansowe wsparcie możliwe było dzięki wiceprezydentowi Poznania Andrzejowi Wituskiemu. Samochodu tarpan użyczyła Fabryka Samochodów Rolniczych "Polmo". Powitanie ekipy powracającej ze zwycięskiej wyprawy odbyło się na dziedzińcu Urzędu Miasta przy pl. Kolegiackim. Teresa Zarzeczańska-Różańska swój wyczyn opisała w książce Kraulem przez kanał La Manche.
W latach 90. organizowała starty pływackiej sztafety kobiecej, która m.in. w 1992 r. pobiła rekord świata w przepłynięciu kanału La Manche (9 godz. 48 min), a w 1993 r. w przepłynięciu tego kanału w dwie strony (20 godz. 43 min) oraz pokonała najdłuższą na świecie trasę jednoetapowego maratonu z Kołobrzegu na Bornholm (niemal 95 km). Zdobyła także brązowy medal MŚ weteranów na dystansie 50 m stylem klasycznym.
W 1985 r. odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, a w 2020 r. tytułem Superseniora Poznańskiego Sportu.