Henryk Zielazek
Henryk Zielazek ur. 14 grudnia 1919 roku w Sadach koło Poznania, zmarł 11 października 2014 roku w Poznaniu
W wieku 11 lat w 1930 roku został zawodnikiem w KH Lechia Poznań u trenera Szymańskiego. Wykazywał się dużymi i wszechstronnymi zdolnościami do uprawiania sportu i to złożyło się na uzyskiwanie dobrych wyników w różnych dyscyplinach sportu. Uprawiał w większym lub mniejszym zakresie także hokej na lodzie, lekkoatletykę, tenis, żeglarstwo, biegi, piłkę ręczną, a nawet sport motorowy. Jednakże największą jego miłością był hokej na trawie. Już jako niespełna 17-latek w 1936 roku uzyskał uprawnienia instruktorskie na kursie w Sierakowie. Jako zawodnik do okresu II wojny światowej związany był z drużynami hokeja na trawie, takimi jak wspomniana Lechia, oraz WKS Poznań, który w 1935 roku przejął Lechię. Natomiast tuż po wojnie grał w reaktywowanej Lechii Poznań. Następnie od 1948 roku w KS Włókniarz Poznań i po przejęciu jego sekcji hokejowej przez GWKS Poznań do 1954 roku grał w tym klubie wojskowym. Kolejnym etapem w życiu zawodnika była gra we współtworzonej przez niego sekcji hokejowej AZS Oddział Środowiskowy Poznań. Ostatecznie karierę zawodniczą kończył w 1960 roku w WKS Grunwald Poznań. Jako zawodnik dostąpił zaszczytu reprezentowania Polski. Był w 1948 roku zawodnikiem drużyny narodowej, która rozegrała pierwszy mecz międzypaństwowy w Pradze z Czechami. Później były długie lata pracy szkoleniowej. Henryk Zielazek wychował kilka pokoleń zawodników, w tym reprezentantów Polski.