• ruk-cuk [szybko, w mig]: Myślałem, że ruk cuk skończymy tę robotę, a tu nic nie wiadomo. Walenty! wychylił się przez okno bywajcie no ruk-cuk. Z miotłą i szuflą. [...] pomyślołym i ruk-cuk wyprysłem na ulice. Ledwo wtochłym do chaty, już ruk-cuk zebułym komysery i stópki ryn do miski zez mydlanną wodą. Poleciałem ruk cuk do budki i zadzwoniłem na pogotowie. Się głupio nie pytaj ino oblekaj się ruk-cuk i idymy stojeć wew kolejce za dobrą kawą. [...] gdybym był choćby agentem Kriminalpolizei, zdobyłbym ją raz dwa, ruck-zuck, i to zapewne najprzyjemniej. Widać i jemu rura mięknie. A teraz; to już: i raz, i raz ruck-zug powiedział sam. Cheba jak żem był sierota, tak?, bo mi ojciec i matka rug cug umarli. Tak ruk cuk majstrym nie bydziesz. Ćwiczynio trzeba, chłopyszku, ćwiczynio. Inform. Jak się ruk cuk uwiniymy, to na ósmóm jeszczy zdążymy. Inform. Ruk cuk to zrobisz i będziesz miała spokój. Inform.

sieci społecznościowe